Σαράντα επτά χρόνια μετά, για μία ακόμη φορά γιορτάστηκε η αποκατάσταση της Δημοκρατίας και όχι φυσικά η κατάρρευση της Χούντας που έγινε μία ημέρα πριν, στις 23 Ιουλίου 1974.
Από την πρώτη κιόλας γιορτή που έγινε με πρόσκληση της Προεδρίας της Δημοκρατίας, αρκετοί αντιστασιακοί αρνηθήκαμε να παραβρεθούμε σε μια εκδήλωση που γινόταν την ημέρα που επέστρεψαν οι πολιτικοί οι οποίοι με τη δράση τους είχαν στρώσει τον δρόμο στους δικτάτορες, που βάναυσα και απάνθρωπα καταπάτησαν τις ελευθερίες του λαού.
Στη φετινή "γιορτή" είχα έναν επιπλέον λόγο να μην παραβρεθώ. Με μια δημοσιοσχετίστικη λογική είχαν προσκληθεί πολλοί φορείς και άτομα, με πλήθος όμως πολιτικών υπονοουμένων και ιδεολογικών αντιφατικών επισημάνσεων.
Επιλογή που, όπως άκουσα μετά, ήταν του ΥΠΕΞ, δηλαδή της κυβέρνησης. Αυτής της κυβέρνησης που έχει επιβάλει τη "μεταλλαγμένη" δημοκρατία της στη χώρα μας. Αυτή η κυβέρνηση που δεν άντεξε τις επιλογές της και μόλις οι ακροδεξιοί στυλοβάτες της δήλωσαν με θράσος δημόσια ότι δεν επέτρεπαν να τιμηθεί, λες και είναι άξιοι αυτοί να τον τιμήσουν, τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο, χωρίς καμία εξήγηση ακύρωσαν τη βράβευσή του με έναν δειλό και αντιδημοκρατικό τρόπο.
Με αυτή την πράξη τους δεν έδειξαν μόνο το πραγματικό τους πρόσωπο και την πολιτική τους ταυτότητα, πρόσβαλαν βάναυσα τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Ψιλά γράμματα, θα μου πείτε...
* Ο Νίκος Μανιός είναι γ.γ. του ΣΦΕΑ
