Πριν από ένα χρόνο όλος ο πλανήτης είχε στραμμένο το βλέμμα του προς την επιστημονική κοινότητα περιμένοντας την παραγωγή εμβολίων για την αντιμετώπιση της φονικής πανδημίας. Όταν τα εμβόλια έγιναν πραγματικότητα, λειτούργησε και σε αυτή την περίπτωση η τακτική των διακρίσεων. Οι χώρες του τρίτου κόσμου στην πλειοψηφία τους έμειναν εκτός διανομής, με τη μερίδα του λέοντος να διανέμεται στους λίγους και τους εκλεκτούς του πλανήτη. Μόλις χθες ο γενικός γραμματέας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας αποκάλυψε πως το 75% των εμβολίων που ελήφθησαν παγκοσμίως μέχρι στιγμής ήταν μόνο σε 10 χώρες. Ο Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς έκανε λόγο για «τρομακτική αδικία» στηλιτεύοντας την εμβολιαστική ανισότητα που καταγράφεται σήμερα στον πλανήτη.
«Η πανδημία είναι μια δοκιμασία και ο κόσμος αποτυγχάνει», δήλωσε και είχε επίσης ένα πιο κρίσιμο μήνυμα και μια πρόκληση για τους ηγέτες των πλουσιότερων χωρών σχετικά με τη διανομή εμβολίων πιο δίκαια στον κόσμο. Πρέπει να παραχθούν 11 δισεκατομμύρια δόσεις τον επόμενο χρόνο και ο ΠΟΥ ήθελε οι κυβερνήσεις να βοηθήσουν στην επίτευξη ενός στόχου εμβολιασμού του 70% των ανθρώπων σε κάθε χώρα μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους. «Αντί να διανεμηθούν ευρέως, τα εμβόλια συγκεντρώθηκαν στα χέρια λίγων τυχερών» κατήγγειλε, χωρίς όμως να σχολιάσει τους “τυχερούς” αυτού του κόσμου που ενώ διαθέτουν εμβόλια, αρνούνται να εμβολιαστούν.
Με λίγα λόγια, την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι σε πολλές “άτυχες” χώρες πεθαίνουν καθημερινά λόγω έλλειψης εμβολίων, εμείς εδώ οι “τυχεροί” αφήνουμε αυτό το δώρο της επιστήμης ανεκμετάλλευτο. Τυχεροί αλλά αχάριστοι. Σύνηθες φαινόμενο για τους πολίτες του ανεπτυγμένου κόσμου, που έχει μάθει να πετάει χιλιάδες τόννους τρόφιμα καθημερινά στα σκουπίδια. Έτσι και τώρα. Εκατομμύρια εμβόλια παραμένουν αδιάθετα, ενώ υπάρχουν χώρες που παρακαλάνε για λίγες δόσεις που θα σώσουν ζωές.
