Εντέλει, η δήλωση Πατέλη δεν άναψε απλώς φωτιές, ως προσβλητική για πλήθος επιστημόνων, αλλά αποδεικνύεται σημαδιακή της πολιτικής που θα εφαρμόσει η Ν.Δ. από εδώ και στο εξής αν παραμείνει στη διακυβέρνηση της χώρας.
Μια πολιτική φτηνού εργατικού δυναμικού, αφού το διδακτορικό επιφέρει και μεγαλύτερο μισθό σε σχέση με το βασικό πτυχίο, αλλά και επίδομα... 75 ευρώ για όσους εργάζονται στο Δημόσιο!
Η υπόθεση όμως των διδακτορικών δεν είναι απλώς ένα «χαρτί» που σου δίνει 75 ευρώ παραπάνω στον μισθό σου (αναφέρομαι στο δημόσιο νοσοκομείο), αλλά αφορά μια διαδικασία που εμπεριέχει και σοβαρή επιστημονικότητα, αφού η δουλειά που πρέπει να προηγηθεί προτού υποστηριχθεί η διαδακτορική διατριβή στην επταμελή επιτροπή είναι επίπονη, βασανιστική για τον υποψήφιο διδάκτορα, κάποιες φορές γίνεται και απογοητευτική αν κάποιος σου υποκλέψει στοιχεία από την εργασία που κάνεις προς «ίδιον όφελος», χωρίς ο υποψήφιος διδάκτωρ να μπορεί να αντιδράσει, διότι, αν το κάνει, κινδυνεύει να χάσει όλη τη δουλειά που έχει προηγηθεί. Και χρειάζεται τύχη αγαθή -όπως είχα εγώ με τον καθηγητή Ι. Στ. Παπαδόπουλο στην Ιατρική Αθήνας- για να μην έχεις απρόοπτα στη διάρκεια της προετοιμασίας του διδακτορικού σου.
Άλλωστε, τα προαπαιτούμενα για να υποστηριχθεί προς έγκριση μια διδακτορική διατριβή, όπως η δημοσίευση εργασιών σε διεθνή περιοδικά -λες και τα ελληνικά είναι υποδεέστερα αυτών-, αλλά και η παρουσίαση εργασιών σε ελληνικά ή διεθνή συνέδρια, καθιστούν την απασχόληση του υποψήφιου διδάκτορα πιο δύσκολη, ιδιαίτερα αν το θέμα της διατριβής περιέχει και πειραματικό μέρος, οπότε προϋποθέτει τη διάθεση εργαστηρίου, την αγορά των πρώτων υλών για τα πειράματα και αμέτρητες ώρες απασχόλησης για την παρακολούθηση της πορείας των πειραμάτων και την καταγραφή των αποτελεσμάτων τους, ανεξάρτητα από την πρόσθετη απασχόληση αν σε κάποιο πείραμα κάτι δεν πάει καλά ή αν ο επιβλέπων καθηγητής (σου) ζητήσει κάτι πρόσθετο σ’ αυτή τη διαδικασία.
Όλα αυτά δεν σηματοδοτούν «τεμπελιά», όπως με θρασύτητα εκστόμισε ο σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης, αλλά πολύ κόπο και περισσότερο άγχος.
Κι ακόμη, το διδακτορικό θεωρείται διά νόμου προαπαιτούμενο για κατάληψη διευθυντικής θέσης στο δημόσιο νοσοκομείο ή θέσης καθηγητή (κάθε βαθμίδας) στο πανεπιστήμιο ή και θέσης στη διοίκηση ενός δημόσιου οργανισμού, όπως π.χ. ο ΕΟΠΥΥ, ο ΕΦΚΑ κ.ά.
Θα καταργηθούν αυτές οι διατάξεις για τα «προαπαιτούμενα»;
Επίσης, αν δεχθούμε την άποψη Πατέλη σήμερα, τι πρέπει να πούμε για όλους αυτούς τους επιστήμονες της Επιτροπής Διαχείρισης της Πανδημίας που όλοι τους έχουν διδακτορικό; Πρόκειται για «τεμπέληδες» που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός εμπιστεύονται στη διαχείριση της πανδημίας; Ας μας πει ο πρωθυπουργός την άποψή του για τους «τεμπέληδες» με διδακτορικό - μέλη της Εθνικής Επιτροπής διαχείρισης της Πανδημίας...
Η διατύπωση αυτής της προκλητικής άποψης από τον σύμβουλο του Κ. Μητσοτάκη δεν επιδέχεται ούτε καν κριτικής, παρά μόνο λοιδορίας για την ποιότητα του λόγου και των απόψεων του Αλέξη Πατέλη.
Διότι κριτική μπορείς να ασκήσεις σε κάποια σοβαρή πρόταση με την οποία μπορεί να διαφωνείς έχοντας διαφορετική κοινωνική, πολιτική, οικονομική προσέγγιση.
Στην άποψη Πατέλη ποια προσέγγιση μπορείς να έχεις όταν χαρακτηρίζει συλλήβδην «τεμπέληδες» όσους κατέχουν διδακτορικό;
Ας είμαστε σοβαροί.
Ο Αλέξης Πατέλης ήταν ο κράχτης του Μητσοτάκη στη νέα εργασιακή πολιτική που σκοπεύει να εφαρμόσει μόλις -και αν- περάσει το νομοσχέδιο για τα εργασιακά.
Το ζητούμενο για όλους τους άλλους που διαφωνούν και αντιδρούν σ’ αυτό το νομοσχέδιο είναι όχι απλώς να λέμε και να λένε πώς δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη, αλλά ότι δεν πρέπει να περάσει από το Κοινοβούλιο...
Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.
Ένας... τεμπέλης διδάκτωρ
* Για την αντιγραφή, δρ Τάκης Γεωργακόπουλος, γιατρός πνευμονολόγος, διευθυντής ΕΣΥ στη ΜΕΘ Γ.Ν. Πατρών «Άγιος Ανδρέας»
