Έμμονη ιδέα έχει γίνει για την κυβέρνηση η άποψη Βορίδη «να τελειώνουμε με την Αριστερά και τις ελαττωματικές θέσεις της». Παραζαλισμένη μέσα στη δίνη των αλλεπάλληλων αποτυχιών της, κραυγάζει όπως ο Άδ. Γεωργιάδης και αντιστρέφει την πραγματικότητα υπερτονίζοντας παραλογισμούς όπως ότι για τη διασπορά του κορωνοϊού φταίνε οι διαδηλώσεις ή την υπεροπλία ΣΥΡΙΖΑ στο Διαδίκτυο. Σε αυτό το μήκος κύματος κινούνται τα «επιχειρήματα» του κυβερνητικού οπλοστασίου, με μοναδικό στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο θέλει να καταστήσει υπεύθυνο για όλες τις πληγές του Ιωβ.
Σταθερά συγκρούεται με τη λογική και την πραγματικότητα. Μέσα στον πανικό της, η χωρίς αρχές και όρια επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεχής και αδιάκοπη. Περισσότερο αντιπολιτεύεται την αντιπολίτευση παρά προβάλλει την αποτελεσματικότητα των επιλογών της.
Χάρη στην υπεροπλία που έχει στα συστημικά μέσα, διαμορφώνει την επικαιρότητα στα μέτρα της. Αποκρύπτει, διαστρεβλώνει, πολλαπλασιάζει εκκωφαντικά μικρά ή μεγαλύτερα συμβάντα για να αποδομήσει αλλά, κυρίως, να εξαφανίσει τον λόγο του πολιτικού αντιπάλου της.
Δεν επιδιώκει μόνο να καλύψει τη δική της ανικανότητα αλλά, κυρίως, να συντηρήσει το τυφλό αντιΣΥΡΙΖΑ μένος που την έφερε στην εξουσία. Δεν θέλει απλώς να μετατοπίσει την επικαιρότητα από τα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες (αποτυχημένα λοκντάουν, οικονομικές συνέπειες πανδημίας κ.λπ.). Επενδύει σε ένα πολωτικό - εμφυλιοπολεμικό κλίμα που νομίζει ότι δημιουργεί ένα τείχος προκατάληψης απέναντι στην αντιπολίτευση ώστε να πέφτουν οι προτάσεις της στο κενό.
Είναι περισσότερο από εμφανές ότι καλλιεργεί συνειδητά αυτό το κλίμα μίσους με ακροδεξιά τραμπικά χαρακτηριστικά ώστε να συσπειρώσει στον μέγιστο βαθμό το συνηθισμένο σε αυτά ακροατήριο που δημιούργησε την περίοδο της έξαλλης αντιΣΥΡΙΖΑ καμπάνιας της. Δίνει διαρκώς τροφή στις ακρότητες επιλέγοντας προσεκτικά τη θεματολογία και τις πτυχές του κάθε θέματος ώστε να πειστούν όσοι κρίνουν με στερεότυπα ή το θυμικό. Ανεβάζει την ένταση του διχασμού ώστε να συσκοτίσει την ουσία για όσους αναζητούν την ορθότητα των επιχειρημάτων. Με τον θόρυβο προσπαθεί να απαξιώσει τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την οποία θέλει διαρκώς στη γωνία, απολογούμενη και υπόλογη για υπαρκτά ή ανύπαρκτα θέματα.
Δείχνει όμως και την απελπισία της να κρατηθεί, που την οδηγεί να επιβεβαιώνεται μόνο σε ένα σκληρό πυρήνα φανατισμένων που έτσι κι αλλιώς της ανήκει ή την αντιμετωπίζει ευνοϊκά. Προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, να εξασφαλίσει ανοχή καλλιεργώντας ταυτόχρονα φρούδες ελπίδες.
Αυτή όμως η τακτική, μαζί με την καταστολή, την αποξενώνει από ένα κρίσιμο κομμάτι της κοινωνίας, που δεν πορεύεται με κραυγές και μύθους. Την απομακρύνει από πολλούς που εξαπάτησε, από αυτούς που αναζητούν πειστικά επιχειρήματα και, κυρίως, δίνουν σημασία στα έργα. Και η αποτυχία δεν κρύβεται πια. Η έξαλλη αυτή επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ θα κλιμακώνεται καθώς, όπως φαίνεται, τα μηνύματα που φτάνουν στο Μαξίμου είναι ολοένα και πιο άσχημα για τις διαθέσεις των ψηφοφόρων. Οπότε έρχονται ακόμη πιο μαύρες μέρες κυβερνητικής προπαγάνδας.
