Όταν αποκαλύφθηκε το διαρκές σκάνδαλο Λιγνάδη, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και οι εξουσιαστές φίλοι τους δήλωσαν έκπληκτοι! Πού να το φανταστούμε, δήλωσαν. Ο πρωθυπουργός, που άλλαξε τον νόμο ώστε ο κατηγορούμενος για παιδεραστία να διοριστεί στο Εθνικό Θέατρο άνευ αντιπάλου, δεν τον γνώριζε, το ίδιο και η αρμοδία υπουργός, που δήλωσε εξαπατημένη!
Τι υποκρισία, όταν από το 1984, πριν από 36 χρόνια (!) δηλαδή, ο Λιγνάδης ήταν φακελωμένος στις αστυνομικές αρχές για τη δράση του. Συγκεκριμένα, μετά την πρόσφατη σύλληψή του, όταν οι αστυνομικοί θέλησαν, σύμφωνα με το πρωτόκολλο, να πάρουν τα αποτυπώματά του, διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι αυτά υπήρχαν στο αρχείο, καθώς από τότε είχε υποβληθεί μήνυση εναντίον του από ένα ζευγάρι το οποίο τον κατηγόρησε για απόπειρα αποπλάνησης του ανήλικου αγοριού τους.
Πώς γλίτωνε; Ποιοι τον προστάτευαν και τον κάλυπταν; Όλος αυτός ο «καλός κόσμος» της άρχουσας τάξης, οι ειδικές «στοές» και «λέσχες» συμφερόντων που έχουν δημιουργήσει οι ελίτ για την προστασία των δικών τους ανθρώπων.
Έτσι ο Λιγνάδης βρέθηκε από το 1991 διδάσκων στο Αρσάκειο της Αθήνας. Δεν άργησαν οι καταγγελίες. Μια ομάδα 285 αποφοίτων των Αρσάκειων Σχολείων κατήγγειλε προς κάθε αρμόδιο καθηγητή ή καθηγήτρια, υπεύθυνο που συγκάλυψε γεγονότα και δεν προστάτευσε με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του, μαθητές και μαθήτριες, διευκρινίζοντας ότι:
«Θέλουμε να γίνει κατανοητό πως δεν αναφερόμαστε σε μεμονωμένα γεγονότα μιας συγκεκριμένης περιόδου, αλλά σε μια διαχρονική νοοτροπία κάποιων στην παντελή έλλειψη παιδαγωγικών ορίων ορισμένων εκπαιδευτικών, που σε καμιά περίπτωση δεν συνάδει με τις πρακτικές ενός προστατευμένου σχολικού περιβάλλοντος».
Πώς αντέδρασε ο κ. Μπαμπινιώτης, ως πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, που διευθύνει τα Αρσάκεια Σχολεία; Ανακοίνωσε ότι θα κατατεθεί αίτημα στην εισαγγελία προκειμένου να κληθούν άμεσα να καταθέσουν και οι 285 απόφοιτοι.
Και για να μην υπάρχει παρεξήγηση για τις προθέσεις του, όταν ακολούθησε επιστολή του Θεμιστοκλή Πανταζάκου, λέκτορα Ιστορίας - Φιλοσοφίας, για σωρεία περιστατικών κακοποίησης στο Αρσάκειο της Πάτρας, απ’ όπου αποφοίτησε, ανακαλύψαμε έναν διαφορετικό Μπαμπινιώτη.
Ιδού η απάντησή του: «Λόγω ηλικίας έχω μακράν πείρα ψυχοπαθολογικών περιπτώσεων, οπότε δεν με ξενίζει η περίπτωσή σας ως διανοητικής λειτουργίας σε σύγχυση, κατά την οποία ένας χρόνος φοίτησης σ’ ένα ιστορικό σχολείο, όπως το Αρσάκειο της Πάτρας, ένας χρόνος ήρκεσε για να συσσωρεύσετε τόσο μίσος, τέτοια ψυχικά τραύματα και τόση επιθετική διάθεση. Εγώ είμαι γνωστός και εσύ παντελώς άγνωστος» κατέληξε νευριασμένος ο καθηγητής.
Πράγματι, ο κ. Μπαμπινιώτης είναι γνωστός. Από τι; Από το λεξικό του και τις παρεμβάσεις του για τα γλωσσικά λάθη των ομιλούντων την ελληνική. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Πλήρης σιωπή για τις διαλυτικές μεταρρυθμίσεις στην ελληνική Παιδεία, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των Ελλήνων. Άλλωστε οι ελίτ που προστάτευαν τον Λιγνάδη είναι οι ίδιες που συγχαίρουν τη Ν. Κεραμέως.
Ο Λιγνάδης, όμως, δεν σταμάτησε τη δράση του, όπου και αν βρισκόταν. Το 2002 έμενε στην Κυψέλη, όταν ένα πρωί βρέθηκε αιμόφυρτος, βαριά τραυματισμένος, στα σκαλιά ενός καφέ μπαρ λίγα μέτρα από το σπίτι του. Τον είχε μαχαιρώσει ένας πατέρας για αποπλάνηση του παιδιού του. Κλήθηκε η αστυνομία, κλήθηκε νοσοκομειακό, αλλά το περιστατικό θάφτηκε! Καμιά αστυνομική ή εισαγγελική έρευνα δεν ακολούθησε. Ποιοι έδωσαν τις εντολές;
Οι νόμοι που ισχύουν για την κοινωνία δεν αφορούν τις προστατευμένες ελίτ, ό,τι και αν κάνουν! Τι εννοούσε άραγε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης όταν δήλωσε για τη Μενδώνη ότι: «Μεγάλο λάθος (!) που χαρακτήρισε τον κ. Λιγνάδη επικίνδυνο...». Και μετά ήρθε ο κ. Γεραπετρίτης να αποκαλύψει ότι: «Ξέραμε για τον κ. Λιγνάδη, τον απομακρύναμε, αλλά δεν θέλαμε να λερωθεί το όνομά του». Υπάρχουν απορίες;
Πάλι καλά που δεν κατέφυγαν στη λύση της σκευωρίας. Μια λύση που ευδοκιμεί στην ελληνική νέα Δεξιά. Ο Λιγνάδης, ούτως ή άλλως, δεν σώζεται. Στο σύστημα προστασίας που έχουν στήσει νοιάζονται να το προφυλάξουν για να συνεχίσει να λειτουργεί.
