Ας δούμε λοιπόν τι έχει κάνει η εισαγγελέας στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Τέσσερα πράγματα.
Πρώτον, προσπάθησε να τους αθωώσει.
Δεύτερον, προσπάθησε να τους βγάλει έξω με αναστολή.
Τρίτον, τους δίνει νομικά επιχειρήματα. Όλη η απολογία του Κασιδιάρη στην αθωωτική της πρόταση στηρίχτηκε.
Και τέταρτον, τους δίνει επιχειρήματα για το Εφετείο. Γιατί όταν υπάρχει μια τόσο χαώδης διάσταση ανάμεσα στην εισαγγελέα και τους δικαστές, είναι πιο εύκολο να ισχυριστείς ότι οι δικαστές ήταν προκατειλημμένοι ή επηρεάστηκαν.
Ειδικά αν εκεί τους τύχουν δικαστές του ποιού της εν λόγω εισαγγελέως.
Ας θυμηθούμε κάτι ακόμα. Παρότι η εισαγγελέας είχε ζητήσει την αθώωση όλων πλην του Ρουπακιά, στη συνέχεια ζήτησε να μην τους αναγνωριστούν ελαφρυντικά.
Οι δικηγόροι των ναζί ξεσηκώθηκαν. Και μέσα σε μία ώρα η εισαγγελέας επανήλθε με προτάσεις για ελαφρυντικά.
Μίλησε ενδιάμεσα με τους δικηγόρους υπεράσπισης; Φυσικά, δεν ξέρουμε.
Την επόμενη ημέρα της δίκης όμως, είπε κάτι που έμοιαζε με απολογία.
«Στη χθεσινή συνεδρίαση δέχτηκα σφοδρή επίθεση από τους συνηγόρους υπεράσπισης, για την απόρριψη των ελαφρυντικών, παρότι είχα προτείνει απαλλακτική πρόταση. Άφησαν αιχμές για λιγοψυχία και αλλαγή πλεύσης. Για να μην υπάρχουν σκιές, θέλω να πω ότι παραμένω πιστή στην πρότασή μου...».
Την πείραξαν οι αιχμές του Μιχαλόλια λοιπόν. Και αφού πρώτα συμμορφώθηκε, τον διαβεβαιώνει ότι δεν έχει λιποψυχήσει αλλά παραμένει πιστή στην πρότασή της. Για να μην υπάρχουν σκιές. Μάλιστα.
Σε μια δίκη, ο εισαγγελέας εκπροσωπεί τον νόμο. Και ο νόμος που εκπροσωπεί η συγκεκριμένη είναι πολύ φιλικός προς τη Χρυσή Αυγή.
Ειδικά προς τη Χρυσή Αυγή. Γιατί με τον Τάσο Θεοφίλου, που είχε δηλώσει αναρχικός, είχε υπάρξει αμείλικτη.
Εδώ ζήτησε αναστολή γιατί έχουν λευκό ποινικό μητρώο. Ενώ υπάρχουν τουλάχιστον 11 που έχουν καταδικαστεί για ληστείες εις βάρος μεταναστών.
Και παρ’ όλο που το λευκό ποινικό μητρώο δεν λέει κάτι, όταν μιλάμε για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση.
Επίσης δεν τους θεωρεί ύποπτους τέλεσης νέας αξιόποινης πράξης «επειδή η Χ.Α. έχει πάψει πλέον να λειτουργεί ως κόμμα».
Να μείνουμε λίγο στον συλλογισμό. Γιατί η εισαγγελέας δείχνει να πιστεύει ότι η Χ.Α. δικάστηκε ως πολιτικό κόμμα.
Και όχι για εγκλήματα που απορρέουν από την ιδεολογία της.
Και εδώ οφείλουμε να πούμε το εξής: ότι η στάση της εισαγγελέως απηχεί πλήρως τις αντιλήψεις των οπαδών της Χρυσής Αυγής.
Οτι η δράση της δεν είχε κάτι το αξιόποινο, ότι οι ενδείξεις για εγκληματική οργάνωση είναι συμπτώσεις...
(είχαν μαζευτεί να μοιράσουν τρόφιμα, την ώρα που ο Ρουπακιάς μαχαίρωσε τον Φύσσα...)
...ότι αυτοί που χτυπούσαν δεν ήθελαν να σκοτώσουν, ότι κανείς άλλος εκτός από αυτούς που χτυπούσαν δεν ήξερε.
Οτι ήταν απλώς πολιτικό κόμμα.
Και ότι, κατά τα άλλα, ο βίος ολονών ήταν έντιμος.
Και είναι και καλά παιδιά.
Με μια κουβέντα. Η εισαγγελέας μεροληπτεί συστηματικά υπέρ της Χ.Α. Και το κάνει μάλιστα με τρόπο απροκάλυπτο, άτσαλο και υποτιμητικό για τον ρόλο της.
Μόνο τη θεωρία των δύο άκρων δεν επικαλέστηκε.
Γιατί έχει ευθυγραμμιστεί με την υπεράσπιση είναι δική της υπόθεση.
Το ερώτημα είναι πόσοι τέτοιοι υπάρχουν μεταξύ των εισαγγελέων και των δικαστών στη χώρα. Και πώς έχουν καταλήξει εκεί.
Γιατί η ανοχή που επέδειξαν η αστυνομία και οι εισαγγελείς στη Χ.Α. μέχρι τη δολοφονία του Φύσσα είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ.
