Ολοκληρώθηκε τις ημέρες αυτές η θεσμοθέτηση της υπεσχημένης ρύθμισης για χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία (ΕΦΚΑ) που δημιουργήθηκαν την περίοδο του αρχικού περσινού lockdown. Αν και ο αριθμός των 72 δόσεων φαίνεται ικανοποιητικός, η ρύθμιση φαίνεται -και είναι- πιο «συμμαζεμένη» (ως προς το εύρος των οφειλών που περιλαμβάνει) από την αντίστοιχη που έγινε για τα χρέη προς την εφορία.
Είναι πάντως γεγονός ότι οι ηγεσίες των υπ. Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων «έβγαλαν την ψυχή» στην αγορά για το τι ακριβώς θα περιληφθεί και πότε θα θεσπιστούν οι ρυθμίσεις. Για παράδειγμα είχαν μετατεθεί για μετά την 31.12.2021 οι οφειλές κι οι δόσεις ρυθμισμένων οφειλών της περιόδου Μάρτιος - Ιούνιος 2020. Για την περίοδο που ακολούθησε, όμως, τον Ιούνιο του 2020 -λες και η κατάσταση είχε ομαλοποιηθεί- οι δόσεις των οφειλών πληρώνονταν κανονικά.
Παρόμοιοι παραλογισμοί έγιναν και με τις ασφαλιστικές εισφορές του 2019 - 2020. Πάγωσαν στον ΕΦΚΑ για ένα χρόνο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2021, αλλά μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου στάλθηκαν στο ΚΕΑΟ προς άμεση είσπραξη ή δωδεκάμηνη ρύθμιση λίγο πριν βγει η ρύθμιση των 72 δόσεων (αλήθεια, αυτές οι δωδεκάρες ρυθμίσεις θα περιληφθούν στη ρύθμιση των 72 δόσεων;).
Το κυριότερο όμως είναι άλλο. Ότι και γι’ αυτές τις ρυθμίσεις, όπως και για τις υφιστάμενες πάγιες, ισχύουν εξωφρενικά επιτόκια επιβάρυνσης των οφειλετών που υπερβαίνουν το 4% (ούτε τα τραπεζικά δάνεια δεν έχουν τόσο...).
Με κορυφαία βεβαίως τοκογλυφική πράξη την επιβολή μηνιαίων προστίμων - τόκων 15% τον μήνα, ήτοι 180% τον χρόνο! Σε ποια χώρα της Ε.Ε. ισχύουν τέτοια εξωφρενικά επιτόκια υπερημερίας; Και να ήταν αποτελεσματικά; Τα χρέη προς την εφορία και τον ΕΦΚΑ συνεχίζουν να αυξάνονται. Μήπως πρέπει επιτέλους να μπει τέλος σε αυτό το αίσχος;
