Όταν μέσα στη «φωτιά της μάχης» -με χιλιάδες νεκρούς τον μήνα- ζητάς να γίνεις συνυπεύθυνος για την αντιμετώπιση της κατάστασης, πολύ απλά ζητάς να αναλάβεις μερίδιο μιας τεράστιας ευθύνης εθελοντικά. Δηλαδή ένα τεράστιο βάρος που θα μπορούσες να αποφύγεις.
Πρόκειται για πράξη κορυφαίας κοινωνικής ευθύνης. Διότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να κάθεται να παρακολουθεί το Βατερλώ Μητσοτάκη στη διαχείριση της πανδημίας και να του χρεώνει απλά τις άσχημες εξελίξεις. Αντί αυτού, του ζητάει να βάλει πλάτη (κοινός υπουργός, κοινό πλάνο διαχείρισης κ.λπ.) Να μοιραστεί δηλαδή την ευθύνη μιας καταστροφής που χρειάζεται τιτάνια προσπάθεια για να αντιστραφεί. Με ορατό πάντα τον κίνδυνο να θεωρηθεί συνυπεύθυνος για την εξέλιξη της πανδημίας.
Και ο Κ. Μητσοτάκης αρνείται συστηματικά. Τι φοβάται, αλήθεια; Μήπως του κλέψει την (ανύπαρκτη) δόξα ο Αλ. Τσίπρας; Μήπως θεωρηθεί αδύναμος;
Γιατί από τους πολλούς αλγόριθμους με τις γνωστές ημιλειτουργούσες πλατφόρμες φαίνεται ότι οι «επιτελικοί» του Κ. Μητσοτάκη ξέχασαν την... πρακτική αριθμητική και ο κύριος πρωθυπουργός έχει χάσει την μπάλα.
Αλήθεια, πόθεν πηγάζει αυτή η πλήρους υπερηφάνειας δήλωση ότι θα αυξηθούν οι ημερήσιοι εμβολιασμοί στους 8.000;
Ακούγοντάς το αυτό, φίλος με μικρή επιχείρηση τροφοδοσίας ξενοδοχείων αναφώνησε: «Τη βάψαμε πάλι μ’ αυτούς τους άμπαλους». Και κάνοντας γρήγορους υπολογισμούς, μου εξήγησε ότι αυτό σημαίνει 2.900.000 μονούς εμβολιασμούς σε 365 ημέρες. Αν βγάλεις τα σαββατοκύριακα, πάμε στους 2.100.000 περίπου ή, επειδή οι εμβολιασμοί είναι διπλοί, σε 1 εκατομμύριο και κάτι άτομα. Που σημαίνει ότι μόλις το 15% του ενήλικου πληθυσμού θα έχει εμβολιαστεί, άρα τουρισμός γιοκ και το 2021. Άρα μαγαζιά κλειστά επίσης το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου... Εεεεε;
