Καμία ευθύνη δεν είχα, κύριε πρόεδρε, για το ατύχημα, έλεγε με στεντόρεια φωνή ο υπόδικος οδηγός στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου δικαζόταν.
Δεν έτρεχα, συνέχισε ο οδηγός, αλλά και πού να φανταστώ ότι ανάμεσα από τα αυτοκίνητα θα ξεπηδήσει το παιδί. Ούτε διάβαση πεζών είχε ο δρόμος ούτε πέρασε από τη γωνία για να μπορώ να το δω.
Μα δεν γνωρίζετε, κατηγορούμενε, τον ρώτησε ο πρόεδρος, πως όποτε βλέπεις μία μπάλα να πετάγεται στη μέση του δρόμου, τότε σίγουρα θα ακολουθήσει κι ένα παιδί που θα τρέξει να την πιάσει;
Δεν το προβλέπει ο κώδικας αυτό· και οι πεζοί έχουν υποχρεώσεις, κ. πρόεδρε, απάντησε ο κατηγορούμενος, προκαλώντας το κοινό αίσθημα μέσα στη δικαστική αίθουσα αλλά και την ενόχληση της έδρας, που μετά βίας κατάφερε να επιβάλει την τάξη.
Ακόμα και ο συνήγορός του φάνηκε να ενοχλείται μετά από αυτή τη δήλωση του κατηγορούμενου οδηγού βλέποντας την υπερασπιστική του γραμμή να γίνεται κουρέλι από την αδυναμία του κατηγορούμενου να συνεχίζει να παρουσιάζεται σαν θύμα των συνθηκών, που εν αγνοία του και αφελώς βρέθηκε μπλεγμένος σε μια τόσο δυσάρεστη κατάσταση.
Να χτυπήσει και να τραυματίσει δηλαδή με το όχημά του ένα 10χρονο παιδάκι που, παίζοντας με τους φίλους του ποδόσφαιρο στο πεζοδρόμιο, έτρεξε να προλάβει την μπάλα που έφυγε προς τον δρόμο έπειτα από τη μεγαλειώδη εκτίναξη του τερματοφύλακα που επεδείκνυε τα ρεφλέξ του στα συνοικιακά πέναλτι, αντιγράφοντας τις μεγάλες αποκρούσεις που βλέπουν οι μεγάλοι στα κυριακάτικα αθλητικά και οι μικροί στα βιντεάκια του Ίνσταγκραμ.
Ο υπερασπιστής του κατηγορούμενου προσπάθησε να τον επαναφέρει στη σωστή γραμμή διακριτικά, αλλά ο κατηγορούμενος δεν επανερχόταν. Και στο κάτω-κάτω, κ. πρόεδρε -συνέχισε στην απολογία του-, ποιος επέτρεψε στα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο στον δρόμο; Και πού να το φανταστώ εν ώρα σχολείου; Γονείς δεν έχουν να τα συμμαζέψουν και να τους μάθουν πως πρώτα κοιτάζουμε τον δρόμο και έπειτα περνάμε; ρώτησε ρητορικά, προκαλώντας εκ νέου το μένος του ακροατηρίου, που τον χαρακτήρισε ανεύθυνο και θρασύδειλο.
Ο δικαστής κοίταξε τα κιτάπια του και επέβαλε την αυστηρότερη ποινή στον εντελώς ανόητο οδηγό.
Βλέπετε, παρά την κακοσύνη του, ούτε ως φίλος με πολιτικά στελέχη παρουσιαζόταν, ούτε με τον μητροπολίτη συναναστρεφόταν, ούτε ερωτοτρόπησε, αλλά και ούτε διευκόλυνε να προαχθεί ένα φτωχό κοριτσάκι 11-12 χρόνων από ένα διαλυμένο σπίτι κάπου στον Κολωνό.
