Σήμερα το πρωί συζητείται στον Άρειο Πάγο η διεκδίκηση του Θεάτρου Βράχων και των δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων στον λόφο Κοπανά. Οι δημοτικές αρχές Βύρωνα και Δάφνης - Υμηττού ζητούν από τον Άρειο Πάγο να εξετάσει την αίτηση αναίρεσης επί της απόφασης του Εφετείου, η οποία καθόλου δεν έλαβε υπ΄όψιν την πρωτόδικη απόφαση και αποδέχθηκε τίτλους ιδιοκτησίας από την εποχή της Τουρκοκρατίας, ορίζοντας ότι πρέπει να αποδοθεί η έκταση σε ιδιώτες και όχι στο Ελληνικό Δημόσιο και τους δυο δήμους. Με αυτόν τον τρόπο, το Εφετείο απέρριψε και όσες πράξεις της Διοίκησης είχαν γίνει από το 1986 έως σήμερα για τη διαμόρφωση και λειτουργία του χώρου των παλαιών λατομείων.
Η ιστορία του Θεάτρου Βράχων ξεκίνησε από την αείμνηστη υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη, καθώς τότε η Αθήνα είχε επιλεγεί ως η πρώτη πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η Μέλινα Μερκούρη είχε όραμα να διαμορφωθεί ένας πρωτότυπος χώρος πολιτισμού στο παλαιό ανενεργό λατομείο. Εκεί κατασκευάστηκε το θέατρο Βράχων με ταχείες διαδικασίες για να φιλοξενήσει σημαντικές παραστάσεις που επρόκειτο να παρουσιαστούν στο αθηναϊκό κοινό, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος «Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», υπό την διεύθυνση των σκηνοθετών Πήτερ Στάιν και Πήτερ Χωλλ. Το πρόβλημα, όμως, που ανέκυψε μελλοντικά είναι ότι, λόγω του επείγοντος, το υπουργείο Πολιτισμού δεν μερίμνησε για την έκδοση διοικητικών και λοιπών αδειών και εγκρίσεων ούτε δημιουργήθηκε φάκελος αρχείου.
Αυτό ακριβώς έδωσε πάτημα στους φερόμενους ως ιδιοκτήτες να επικαλεστούν τίτλους ιδιοκτησίας από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να διεκδικήσουν υπέρ τους την έκταση ακυρώνοντας τις αξιώσεις τους Δημοσίου και των δυο δήμων, που προέκυπταν από τη νομή του χώρου του παλαιού λατομείου.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το 1996 εκδόθηκε το ΦΕΚ 108 της 5ης.2.1996, με την υπογραφή του τότε υπουργού Περιβάλλοντος Κώστα Λαλιώτη, για την επανέγκριση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Βύρωνα με σκοπό τη «δημιουργία χώρου εκπαίδευσης στη Ζώνη Β του Υμηττού εκτός των ορίων του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου στα όρια της Ζ πηγής, στην περιοχή Αναπηρικών και στον χώρο των πρώην Λατομείων (ΕΛΚΟ-ΕΡΓΑΝΗ) και επεκτάσεις των υπαρχόντων σχολείων κάτω από την Λ. Καρέα» και την «ανάπλαση ολόκληρης της περιοχής των πρώην Λατομείων όπου εκτός της χωροθέτησης των σχολικών συγκροτημάτων οργανώνεται υπερτοπικός πόλος αναψυχής, αθλητισμού και πολιτιστικών λειτουργιών όπως προβλέπεται από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας».
Όμως, το 2003, δέκα φερόμενοι ως ιδιοκτήτες κατέθεσαν αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου και των δυο δήμων αξιώνοντας να τους αναγνωριστούν τίτλοι ιδιοκτησίας. Κατόπιν εκδόθηκαν αποφάσεις το 2005, το 2006 και το 2016, με τις οποίες δικαιώθηκε το Ελληνικό Δημόσιο έναντι των φερομένων ως ιδιοκτητών.
Ωστόσο, κατά την άσκηση έφεσης από τους φερόμενους ως ιδιοκτήτες, το Εφετείο αναγνώρισε τους τίτλους ιδιοκτησίας, που αυτοί επικαλέστηκαν. Προκειμένου, λοιπόν, οι Δήμοι Βύρωνα και Δάφνης - Υμηττού να διατηρήσουν το δικαίωμα νομής και κυριότητας του λόφου Κοπανά, έκτασης 103.895,43 τ.μ., και βέβαια να συνεχίσουν να λειτουργούν τα θέατρα και οι αθλητικοί χώροι, έχουν προσφύγει στον Άρειο Πάγο, προκειμένου να επανεξεταστεί η απόφαση του Εφετείου και να αναγνωριστεί το Δημόσιο ως κύριος της διεκδικούμενης έκτασης.
