Διανύουμε ήδη τον τρίτο χρόνο της πανδημίας της Covid-19. Μιας πανδημίας που ξαναέβαλε επί τάπητος τις προτεραιότητες για την Υγεία, ανατρέποντας νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που τα τελευταία χρόνια έμπαιναν με όλο και μεγαλύτερη ένταση.
Η ελληνική κυβέρνηση όμως, η οποία έχει καταφέρει να αναδειχτεί αρνητική πρωταθλήτρια μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών στην αντιμετώπιση της πανδημίας, πρωτοτυπεί και πάλι. Σε μια περίοδο που η επιλογή του δημόσιου τομέα είναι κυρίαρχη επιλογή, με το νομοσχέδιο που παρουσίασε ακολουθεί ξανά τη λάθος επιλογή.
Αναιρεί τον κοινωνικό χαρακτήρα του ΕΟΠΥΥ.
Δίνει την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), αφού πρώτα κυριολεκτικά διέλυσε το δημόσιο κομμάτι της, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Επιχειρεί, με τα μέτρα που θεσμοθετεί, μια ανακατανομή πόρων από το Δημόσιο προς τον ιδιωτικό τομέα και από τους μικρούς παρόχους προς τους μεγάλους ομίλους.
Αντί να ενισχύσει τα νοσοκομεία του ΕΣΥ σε πόρους, προσωπικό και εξοπλισμό, προωθεί την περαιτέρω εξάντληση του προσωπικού με τα απογευματινά χειρουργεία, έτσι όπως τα προωθεί.
Αποσύρει, κυριολεκτικά, τον δημόσιο τομέα από σημαντικές μετανοσοκομειακές ανάγκες, όπως π.χ. η αποκατάσταση και η φροντίδα των χρονίως πασχόντων.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι προφανές ότι θα βρεθεί ριζικά αντίθετος. Δίνοντας όλες τις δυνάμεις του για την κινητοποίηση των προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ, την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών του, την ανάπτυξη της ΠΦΥ, την κάλυψη αναγκών οι οποίες σήμερα παραμένουν στο περιθώριο επιβαρύνοντας την ελληνική οικογένεια με δαπάνες που όφειλε να αναλάβει το κράτος.
Βασικοί άξονες της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για την Υγεία είναι:
Η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ, το οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να παραδώσει βορά στους επιχειρηματικούς ομίλους, με τους οποίους έχει αναπτύξει πολυποίκιλους δεσμούς. Με την αναβάθμιση της ΠΦΥ, την οποία η πανδημία ανέδειξε σε βασικό πυλώνα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά και των πάγιων υγειονομικών αναγκών της κοινωνίας. Με την ενίσχυση των Κ.Υ. σε προσωπικό, υποδομές, πόρους και παροχές υπηρεσιών. Με την ανάπτυξη των ΤΟΜΥ, τις οποίες η σημερινή κυβέρνηση αφήνει να «μαραζώσουν» για να μπορέσει να τις διαλύσει. Με την ενίσχυση των νοσοκομείων του ΕΣΥ σε υποδομές και προσωπικό. Με 15.000 προσλήψεις σταδιακά, ώστε να καλυφτεί μέρος των απωλειών σε προσωπικό κατά τη διάρκεια των Μνημονίων.
Με παραμονή στο ΕΣΥ των επισφαλώς εργαζόμενων, οι οποίοι συνέβαλαν στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Με αυτόματη προκήρυξη των θέσεων οι οποίες κενούνται λόγω συνταξιοδότησης. Με επαναφορά της μονιμότητας των γιατρών ΕΣΥ. Ειδικά κίνητρα για τη στελέχωση άγονων περιοχών και ειδικοτήτων. Αναστροφή του brain drain όχι μόνο με την προκήρυξη θέσεων οι οποίες μένουν κενές για χρόνια αλλά και με την ποιοτική αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας και την καθιέρωση των 2.000 σαν εισαγωγικό μισθό του επιμελητή β΄ και ανάλογη κλιμάκωση σε όλες τις βαθμίδες. Με ένταξη των υγειονομικών στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Με προώθηση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, την οποία η κυβέρνηση Ν.Δ. έβαλε στο ψυγείο. Με μέτρα για την αντιμετώπιση του μεγάλου κοινωνικού προβλήματος των εξαρτήσεων.
Αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. δεσμεύεται ότι θα τα προωθήσει στα διεκδικητικά κινήματα του σήμερα και στην κυβερνητική πολιτική τού αύριο. Και μαζί με αυτά, αναγκαία προϋπόθεση, δεσμεύεται για την αύξηση των δαπανών Υγείας στο 7% του κρατικού προϋπολογισμού, ώστε να εναρμονιστεί με τον μ.ο. των ευρωπαϊκών χωρών.
* Ο Παναγιώτης Καλαράς είναι συντονιστής του Τμήματος Υγείας ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
