Η τελευταία ημέρα καταθέσεων μαρτύρων στη δίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου δεν θα μπορούσε να μην έχει συμπυκνωμένο το κλίμα όλων των προηγούμενων. Δηλαδή γιατρούς που κατέθεταν την επιστημονική τους διάγνωση για τις συνθήκες της δολοφονίας και τους συνηγόρους υπεράσπισης να θορυβούν, πότε ζητώντας να μην καταθέσει ο μάρτυρας και πότε αμφισβητώντας τα κίνητρά του.
Αυτή τη φορά στο στόχαστρο της υπεράσπισης βρέθηκε ο ειδικός παθολόγος Μανόλης Φραγκάκης, ο οποίος κλήθηκε από την οικογένεια του δολοφονημένου ακτιβιστή με την ιδιότητα του ιατρικού επόπτη των συνολικών γνωματεύσεων που κατατέθηκαν στη διάρκεια της δίκης και πριν. Η υπεράσπιση ζήτησε να μην καταθέσει ο Μ. Φραγκάκης με την αιτιολογία ότι ήταν η τελευταία μέρα καταθέσεων και δεν θα είχαν χρόνο μετά να καλέσουν εκείνοι άλλον γιατρό για να τον διαψεύσει! Αίτημα που απορρίφθηκε από το δικαστήριο, που εξέτασε τον μάρτυρα.
Ο Μ. Φραγκάκης συντάχθηκε πλήρως με την ιατροδικαστική έκθεση του Ν. Καλογριά, ενώ ως ειδικευμένος ακριβώς στη διάγνωση των αιτιών θανάτου, έκανε λόγο για «έμφραγμα τύπου 2», το οποίο δεν προϋποθέτει θρόμβωση και μπορεί να προκληθεί από ένα ισχυρό σοκ, που εν προκειμένω ήταν ο ξυλοδαρμός του Ζακ Κωστόπουλου. Μίλησε δε για έναν παθολογικά υγιέστατο άνθρωπο και συνέδεσε τον θάνατό του με το ιατρικά αποκαλούμενο «σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς». Μια φράση που, ανεξάρτητα από την αυστηρά επιστημονική της έννοια, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος όλης αυτής της υπόθεσης.
Τον Μ. Φραγκάκη ακολούθησε η εκπρόσωπος της ΟΕΝΓΕ Δέσποινα Τοσουνίδου, την οποία οι συνήγοροι υπεράσπισης ρώτησαν για τις πολιτικές της τοποθετήσεις, ξεχνώντας πάντως να τη ρωτήσουν και ποια ομάδα ποδοσφαίρου υποστηρίζει… Μάλιστα, η υπεράσπιση ανακάλυψε ότι η Δ. Τοσουνίδου και ο Μ. Φραγκάκης είχαν κατά το παρελθόν υπογράψει και οι δύο ένα κείμενο υγειονομικών, ενώ παρατήρησαν ότι μιλούσαν μεταξύ τους και χαιρετήθηκαν, κάτι που οδήγησε συνήγορο υπεράσπισης να ρωτήσει «είστε μαζί σε κάποια ομάδα;». «Μάλιστα, είμαστε και οι δύο γιατροί» ήρθε η πληρωμένη απάντηση.
Η διαδικασία εξέτασης μαρτύρων τελείωσε και η πραγματικότητα είναι ότι, με βάση όλα όσα ακούστηκαν, το δικαστήριο θα μπορούσε ήδη να έχει μετατρέψει την κατηγορία από θανατηφόρα σωματική βλάβη σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, κάτι που μπορεί να κάνει πάντως και από δω και πέρα. Γιατί, αν κάτι είναι βέβαιο από όσα προηγήθηκαν στη δίκη, είναι ότι σ’ αυτή, εκτός από το να «αναμετρώνται δύο κόσμοι», όπως επαναλαμβάνει συνέχεια η υπεράσπιση για να καταδείξει τον τάχα πολιτικό χαρακτήρα της δίωξης, είναι σαφές ότι πάνω απ’ όλα δικάζονται δολοφόνοι. Και μάλιστα όχι μόνο οι δύο πολίτες, αλλά και οι αστυνομικοί.
