«Ποτέ δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ το σπίτι»... Κανένας πατέρας, καμία μάνα, κανένας αδελφός ή αδελφή δεν θα ξεχάσει τον Άλκη της, δεν θα ξεχάσει τον Κώστα της... Έχουν περάσει επτάμισι χρόνια από τη δολοφονία του οπαδού του Εθνικού Κώστα Κατσούλη από οπαδούς του Ηροδότου, στην Κρήτη.
Ο Βασίλης Κατσούλης ακόμη παλεύει για δικαίωση. Σήμερα μιλάει στην ΑΥΓΗ και συγκλονίζει, θυμίζοντας το ιστορικό της δολοφονίας, τις απόπειρες συγκάλυψης αλλά και τα τελευταία λόγια του Κώστα πριν χάσει τις αισθήσεις του εκεί στα τσιμέντα: «Μη με χτυπάτε, ρε παιδιά, και εγώ Κρητικός είμαι».
«Συγκλονίστηκα από τη δολοφονία του Άλκη, όπως όλος ο κόσμος, αλλά εγώ για έναν λόγο παραπάνω. Το γεγονός είχε πολλές ομοιότητες με τη δολοφονία του Κώστα, έγινε αναίτια, δεν τους συνέδεε καμία σχέση, δεν είχαν δυνατότητα διαφυγής, τον εκτέλεσαν τον Άλκη όπως και τον Κώστα. Στην αρχή μου προκάλεσε θλίψη και ξαναπέρασα κινηματογραφικά το δράμα που είχα ζήσει εγώ με το παιδί μου. Από την άλλη, ένιωσα αγανάκτηση, κάτι συμβαίνει για να υπάρχουν διαθέσιμες ομάδες να σκοτώσουν χωρίς λόγο. Το τραγικότερο είναι ότι ο Άλκης έκανε την ίδια έκκληση, ήταν τα λόγια του ίδια με του Κώστα όταν ο γιος μου τους φώναζε: 'Μη με χτυπάτε άλλο, βρε παιδιά, και εγώ Κρητικός είμαι'. Και μετά τον έριξαν κάτω και τον τελείωσαν» θα πει ο Βασίλης Κατσούλης.
Ο πατέρας του Κώστα μας εξηγήσει σε ποιο στάδιο βρίσκεται η δίκη: «Μετά από αναίρεση στον Άρειο Πάγο, τον Απρίλιο 2019, σε δεύτερο βαθμό, η εκδίκαση της υπόθεσης επαναλήφθηκε πριν από μερικές μέρες, μετά από τρία περίπου χρόνια, και θα συνεχιστεί στις 23 Φεβρουαρίου ή 1η Μαρτίου. Οι τρεις κυκλοφορούν ελεύθεροι από την άνοιξη του 2019 μέχρι σήμερα. Μιλάμε μόνο για τρία άτομα, διότι είναι επιβεβαιωμένο και καταγεγραμμένο ότι συμμετείχαν τουλάχιστον έξι, οι άλλοι τρεις διαφεύγουν για διάφορους λόγους και ο τρόπος που διαφεύγουν δεν είναι πολύ ‘καθαρός’».
Καταγγέλθηκαν απόπειρες συγκάλυψης
Από την πρώτη στιγμή, η οικογένεια Κατσούλη κατήγγειλε απόπειρες συγκάλυψης της υπόθεσης. «Για να καταλάβετε πώς αυτοοργανώθηκε το σύστημα αυτομάτως, θα σας πω κάτι τραγικό: Στο ΕΚΑΒ που παρέλαβε τον Κώστα, το συνοδευτικό έγγραφο γράφει ότι τον παραδίδουν με λιποθυμικό επεισόδιο και χωρίς κανένα τραύμα, ενώ ήταν σε κώμα και ημιθανής. Το αποτέλεσμα ήταν να πάει στο καρδιολογικό και να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Έπειτα του έκαναν αξονική στο κεφάλι και διαπιστώθηκε τεράστια αιμορραγία. Αυτομάτως, έγινε προσπάθεια να υποβιβαστεί το γεγονός, είπαν ότι η αιμορραγία προκλήθηκε από ρήξη ανευρύσματος και ότι δεν υπήρχαν τραύματα. Από το 401 στην αρχή κατήγγειλαν το 'Βενιζέλειο' και τρεις μέρες μετά έφτασαν στο σημείο να μας πουν 'για μια εξέταση τον φέρατε εδώ, πάρτε τον'.
Ο γιατρός που έκανε την αγγειογραφία, ένας έντιμος άνθρωπος, με βρίσκει στον διάδρομο και μου λέει: 'κ. Κατσούλη, το παιδί σας ήταν κατάγερο, δεν είχε τίποτα', απέκλεισε τη ρήξη ανευρύσματος και κάθε άλλου είδους παθογένεια. Και έπειτα ήρθε ο κ. Αγαπητός να βγάλει πόρισμα για 'αμυλοειδική εγκεφαλοπάθεια'». Η οικογένεια Κατσούλη κινήθηκε δικαστικά κατά του καθηγητή Ιατροδικαστικής Μανώλη Αγαπητού, καθώς στη δική του διάγνωση στηρίχτηκε το βασικό επιχείρημα για «παθολογικά αίτια».
«Ο Αγαπητός αθωώθηκε γιατί δεν προέκυψε δόλος. Εκεί είπε όμως πως 'αν ήξερα ότι είχαν γίνει επεισόδια, δεν θα είχα εμπλακεί'. Η δική του αρχική διάγνωση έγινε η αιτία μετατροπής της κατηγορίας από 'ανθρωποκτονία με πρόθεση' σε 'βαριά σκοπούμενη θανατηφόρα σωματική βλάβη'. Πλέον, αναφερόμενος στην αιτία θανάτου, κάνει λόγο για 'ισχυρά πλήξη και ανατάραξη της κεφαλής'».
Κρήτη, έπειτα από επίθεση οπαδών της γηπεδούχου ομάδας
Δεν καταγράφηκαν ποτέ
Για τις ευθύνες των αστυνομικών αρχών αλλά και των τοπικών παραγόντων, ο Βασίλης Κατσούλης μάς διηγείται: «Η αστυνομία... αυτοκαταγγέλεται και παραδέχεται ότι το γήπεδο έμεινε αφύλαχτο και τα στοιχεία χάθηκαν. Φωτογράφησαν τέσσερις κηλίδες αίματος, αυτό το αίμα ποτέ δεν ελέγχθηκε, 22 φωτογραφίες από τα τραύματα του Κώστα στο κεφάλι δεν καταγράφηκαν ποτέ.
Στο νοσοκομείο συναντήσαμε τον τότε αστυνομικό διοικητή Μιχάλη Καραμαλάκη, προφανώς εντεταλμένο της κυβέρνησης στο να επιβλέψει να βγει το πόρισμα που ήθελε η τότε εξουσία. Όταν ο νευροχειρούργος μας ανακοίνωσε τα περί 'παθολογικών αιτιών' και αντιδράσαμε λέγοντάς του ότι είναι 'μυθεύματα', είπα στον Καραμαλάκη 'Αφού δεν υπάρχει επίθεση, αν έχετε κάνει συλλήψεις, αφήστε τα παιδιά να πάνε σπίτι τους, τι τα κρατάτε;'... Ήθελα να εκθέσω τη στάση της αστυνομίας και της πολιτείας.
«Κύριε Αυγενάκη, τι ομάδα είστε;»
Ο Αυγενάκης για πρώτη φορά εμφανίζεται στη σκηνή μέσω του αδελφού του που είναι γιατρός στο 'Βενιζέλειο'. Με καλεί μέσω του αδελφού του στο τηλέφωνο και μου λέει: 'Ό,τι θέλεις, ο αδελφός μου είναι γενικό κουμάντο στο "Βενιζέλειο", θα το ζητήσεις και θα γίνει”. Δείχνει την καθεστωτική νοοτροπία που έχουν, ο αδελφός του τότε ήταν απλώς ειδικευόμενος.
Μετά από έναν μήνα ,με έξοδα της Περιφέρειας, διοργανώνουν συνέδριο - φιέστα κατά της βίας στο Ηράκλειο, που τελικά κατάφεραν να το μετατρέψουν σε υπεράσπιση του Ηροδότου. Στην ομιλία μου, τους είπα: 'Μην κάνετε πως δεν ξέρετε τι συμβαίνει, είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Κύριε Αυγενάκη, όπου να 'ναι θα πάτε για εκλογές, οι δημοσιογράφοι θα σας κάνουν την ερώτηση ‘τι ομάδα είστε;’ Θα πείτε ότι δεν είστε οπαδός του Ολυμπιακού;'».
Το διάστημα που ακολούθησε, ο βουλευτής Ηρακλείου, τότε, Λευτέρης Αυγενάκης θα σταθεί ξεκάθαρα και χωρίς ίχνος ντροπής στο πλευρό, όχι του θύματος, αλλά του Ηροδότου. Θα συνοδεύσει τον Ηρόδοτο στην ΕΠΟ και θα κάνει ερωτήσεις στη Βουλή για να μειωθεί η ποινή που επιβλήθηκε στην ομάδα.
«Ήταν πράξη κατά της βίας να συνοδεύσεις τους ανθρώπους του Ηροδότου στην ΕΠΟ, κύριε Αυγενάκη;» διερωτάται ο Βασίλης Κατσούλης και συνεχίζει: «Ακόμη και στην περίπτωση που ο υπουργός έχει αλλάξει μυαλά, οι κακές παρέες με τους παράγοντες που είναι χορηγοί και υποστηρικτές του δεν του κάνουν καλό. Έχετε ακούσει μια κουβέντα γι’ αυτούς τους ‘χορηγούς’ στα ΜΜΕ; Για τις ΠΑΕ; Για τις κουμπαριές; Θα προσπαθήσουν να το περιορίσουν στα... κακά παιδιά».
Ο Λ. Αυγενάκης δεν ζήτησε ποτέ «συγγνώμη» και δεν επιχείρησε ποτέ να έρθει σε επαφή με την οικογένεια να πει δυο λέξεις. «Κάποια στιγμή έστειλε μήνυμα μέσω ενός ομοϊδεάτη του και μου ζήτησε να επικοινωνήσει μαζί μου. Δεν το έκανε ποτέ» θα πει ο Β. Κατσούλης. «Αν μπορούσα να ιεραρχήσω τα συναισθήματα μου, νιώθω περισσότερο μίσος για το σύστημα που τρέφει αλλά και καλύπτει τους δολοφόνους». Και αυτή είναι η τελευταία φράση της κουβέντας μας με αυτόν τον γενναίο πατέρα.
