Οσμή σκανδάλου αποπνέουν οι κυβερνητικές πιρουέτες στο ζήτημα που αφορά τη μετεγκατάσταση των δικαστηρίων του Πειραιά. Μια σειρά ρυθμίσεων που συνιστούν ξεκάθαρα φωτογραφικούς όρους, αλλά και μεταφορά κτηρίων τα οποία το Δημόσιο τα πουλάει και τα ξαναγοράζει βγαίνοντας πολλαπλά ζημιωμένο συνθέτουν την κατάσταση σε ένα θέμα το οποίο η Νέα Δημοκρατία το παρέλαβε ουσιαστικά λυμένο το 2019.
Το ζήτημα της μετεγκατάστασης των δικαστηρίων του Πειραιά τέθηκε από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας λόγω της ακαταλληλότητας του κτηρίου που ως σήμερα χρησιμοποιούνταν στην οδό Σκουζέ. Από το 2015 είχε προκριθεί η λύση του πρώην κτηρίου της Ραλλείου Σχολής. Για τη μετατροπή του κτηρίου αυτού είχε μάλιστα γίνει μελέτη του ΕΜΠ και λόγω της χωρητικότητάς του προβλεπόταν ένα μικρό μέρος δικαστικών λειτουργιών να παρέμενε στη Σκουζέ, στο σημερινό κτήριο, το οποίο επίσης θα ανακατασκευαζόταν για τις νέες ανάγκες. Το συνολικό κόστος αυτού του έργου δεν θα ξεπερνούσε τα 30 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 25 αφορούσαν τις εργασίες στο κτήριο της πρώην Ραλλείου.
Σήμερα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή μια λύση η οποία έχει τριπλάσιο κόστος, σε ένα κτήριο το οποίο το Δημόσιο πούλησε πριν κάποια χρόνια 20 φορές κάτω από την τιμή στην οποία ετοιμάζεται να το αγοράσει και με μπαλαντέρ σε όλο αυτό κατασκευαστική εταιρεία σχετιζόμενη με υπουργό στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει οικονομικά συμφέροντα σ’ αυτήν.
Το πούλησε 4 εκατ., το ξαναγοράζει με 79 εκατ.
Πρόκειται για το κτήριο Κεράνη, το οποίο κατασχέθηκε και βγήκε σε πλειστηριασμό λόγω χρεών του ιδιοκτήτη προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Το κτήριο μετά από χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών να πουληθεί σε μια τιμή που να προσεγγίζει τα 18 εκατ., πουλήθηκε τελικά σε τιμή λίγο πάνω από 4 εκατ. σε εταιρεία που ανήκει στο Μετοχικό Ταμείο των Απομάχων του Ισραηλινού Στρατού. Η εταιρεία επιχείρησε να το πουλήσει στη συνέχεια σε ένα ποσό κοντά στα 25 εκατ. και σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο, αφού η κυβέρνηση φρόντισε να αποκλείσει κάθε άλλη λύση, το αγοράζει με μειοδοτικό διαγωνισμό ο οποίος έληξε στα... 79 εκατ. ευρώ με την προϋπόθεση να παραδοθεί έτοιμο για χρήση. Επί της ουσίας, πρόκειται για ένα ποσό 50 εκατ. ευρώ και πλέον το οποίο προσφέρεται σε μεγάλη τεχνική εταιρεία, η οποία το τελευταίο διάστημα εξασφάλισε και άλλα κτήρια στον Πειραιά. Για την υπόθεση έχουν δείξει εξάλλου μεγάλο ενδιαφέρον τόσο ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας όσο και ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης, ο οποίος και στο παρελθόν έχει σχολιαστεί για τη στενή συγγενική σχέση με τον πρόεδρο της ΤΕΡΝΑ Μ. Γουρτζή και το γεγονός ότι η ΤΕΡΝΑ εμφανίζεται ως ανάδοχος εταιρεία σε σειρά διαγωνισμών.
Απέκλεισε τα δύο δημόσια κτήρια
Ας σημειωθεί ότι από τον Ιούλιο του 2019 και μετά η κυβέρνηση με διάφορους τρόπους έχει αποκλείσει όλες τις υπόλοιπες λύσεις για τα δικαστήρια του Πειραιά. Αρχικά την περίπτωση της πρώην Ραλλείου, που βρίσκεται στο κέντρο του Πειραιά, με την κάπως υπερβολική αιτιολογία ότι όλοι οι χώροι των δικαστηρίων πρέπει να είναι συγκεντρωμένοι σε ένα σημείο (η απόσταση μεταξύ τους θα ήταν σε αυτή την περίπτωση κάτω από 250 μέτρα). Στη συνέχεια, μολονότι το ΤΕΕ θεώρησε ως καταλληλότερο χώρο το κτήριο του υπουργείου Οικονομικών στο λιμάνι του Πειραιά (το οποίο παρέμεινε εκτός ΤΑΙΠΕΔ), η κυβέρνηση έθεσε έναν νέο όρο χωρητικότητας, τον οποίο, κατά σύμπτωση, πληροί μόνο το παλιό καπνεργοστάσιο Κεράνη. Και τέλος, όταν ξεκίνησε τον μειοδοτικό διαγωνισμό, εμφανίστηκαν δύο προτάσεις σχεδόν ίδιες, τις οποίες χώριζε απόσταση... 500.000 ευρώ. «Ηττημένος» του διαγωνισμού γι’ αυτό το ευτελές πόσο; Η ίδια ισραηλινή εταιρεία BZPW Devellopement, η οποία ωστόσο μπορεί να παρηγορηθεί από μια σειρά κτηρίων που απέκτησε τα τελευταία χρόνια στην Αττική, ανάμεσά τους και αυτό της Τράπεζας της Ελλάδος στη λεωφόρο Ποσειδώνος, με τις ευλογίες του Γ. Στουρνάρα.
Πολλές συμπτώσεις και πολλοί χαρούμενοι άνθρωποι για να τους εξετάσει η Επιτροπή Αξιολόγησης…
