Να κερδίσουν τον (αδικαιολόγητα) χαμένο χρόνο επιχειρούν οι δικαστικές αρχές στην υπόθεση βιασμού της 24χρονης Γεωργίας Μ. στη Θεσσαλονίκη, σε σουίτα πολυτελούς ξενοδοχείου, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Με τρεις εβδομάδες συμπληρωμένες από το συμβάν και την άμεση καταγγελία της κοπέλας, και αφού προηγήθηκε η εντελώς εμφατική αδράνεια της αστυνομίας και των ανακριτικών αρχών, αλλά και η απόλυτη σιωπή των ΜΜΕ, με την υπόθεση να βλέπει το φως της δημοσιότητας μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η Δικαιοσύνη βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώνει ότι έχει χάσει ήδη τις δύο πρώτες από αυτές, μαζί με όσα στοιχεία μπορεί να εξαφανίστηκαν σε αυτό το διάστημα.
Αργές αντιδράσεις
Ουσιαστικά, ήταν μετά την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασ. Πλιώτα, στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, που η Δικαιοσύνη άρχισε να κινείται προς τη διερεύνηση της υπόθεσης (μετά το φιάσκο των πρώτων ημερών) και μόνο μετά τη δημόσια εμφάνιση της ίδιας της κοπέλας, με το όνομα και το πρόσωπό της, σε συνέντευξη στην οποία μίλησε όχι μόνο για τα όσα πέρασε αλλά επίσης και για τον τρόπο που την αντιμετώπισε η αστυνομία, που υπήρξαν πραγματικές κινήσεις για την υπόθεση.
Μέχρι αργά το βράδυ της Πέμπτης, οι εισαγγελικές αρχές αναμενόταν να καλέσουν για να απολογηθούν, ως ύποπτοι πλέον, τέσσερις άνδρες: τα αδέρφια Λεβέντη και τους δύο φίλους τους, ο ένας εκ των οποίων φέρεται να είναι αυτός που κάλεσε τη Γεωργία στο «πάρτι» σε σουίτα ξενοδοχείου και αυτός που ενδεχομένως την πίεσε να παραμείνει εκεί όταν εκδήλωσε την επιθυμία να αποχωρήσει.
Ως προς αυτό το ζήτημα, ξεχωριστή σημασία θα είχε ο έλεγχος DNA που θα γινόταν, προκειμένου να εξεταστεί αν θα εντοπιζόταν γενετικό υλικό από δεύτερο άνδρα στο σώμα της γυναίκας. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα επιβεβαίωνε τη μαρτυρία της, σύμφωνα με την οποία όταν βρισκόταν σχεδόν αναίσθητη στο κρεβάτι του ξενοδοχείου είδε δύο άνδρες -και όχι έναν- πάνω της, να ξεκουμπώνουν το παντελόνι τους. Αντίθετη είναι η κατάθεση τόσο του 27χρονου κατηγορούμενου για τον βιασμό, ο οποίος υποστηρίζει ότι συνευρέθηκε μόνος του με την κοπέλα και μάλιστα «με τη συναίνεσή της», αλλά και των υπόλοιπων της παρέας, οι οποίοι στις προανακριτικές τους καταθέσεις -τις οποίες έδωσαν ως μάρτυρες και όχι ως ύποπτοι- ισχυρίζονταν ότι ο φίλος τους «φλέρταρε» με την κοπέλα, η οποία βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ, και ότι οι ίδιοι πληροφορήθηκαν τα υπόλοιπα το επόμενο πρωί - δηλαδή μετά από λίγες ώρες.
Ωστόσο, τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, δείχνουν ότι οι τρεις άνδρες είχαν άλλου τύπου συμμετοχή στα γεγονότα εκείνης της νύχτας και πλέον αναμένεται να καταθέσουν γι' αυτήν από δυσμενέστερη θέση.
Το κύκλωμα μαστροπείας
Στο μεταξύ, στη συζήτηση περί ύπαρξης κυκλώματος μαστροπείας που μεταξύ άλλων παγιδεύει νέες κοπέλες εν αγνοία τους, που άνοιξε την περασμένη εβδομάδα και ενισχύθηκε από την αναφορά του συνηγόρου της Γεωργίας κ. Θαν. Ζιώγα, ο οποίος έκανε λόγο για δύο ακόμα καταγγελίες από κορίτσια που βιάστηκαν, το 2016 και το 2018, ήρθε να προστεθεί η καταγγελία του Ν. Διαλυνά, που ήρθε να συνδράμει τον Θ. Ζιώγα, ο οποίος έκανε ανοιχτά λόγο για ύπαρξη διεθνούς οργανωμένου κυκλώματος, το οποίο δραστηριοποιείται στην Κύπρο. Μάλιστα ο κ. Διαλυνάς κάλεσε τις εισαγγελικές αρχές να βιαστούν για να μην εκτεθούν από την ταχύτητα των αποκαλύψεων στην Κύπρο, ενώ στο θέμα αναφέρθηκε με πολύ έντονο τρόπο και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ στο νησί, Χρ. Χριστοφορίδης.
Την Παρασκευή, αναμενόταν η δεύτερη στη σειρά κατάθεση της Γεωργίας Μ., παρουσία ψυχολόγου.
Αυτό ωστόσο που δημιουργεί αίσθηση είναι για ακόμη μία φορά η πλημμελής και εξαιρετικά καθυστερημένη αντίδραση αστυνομικών και ανακριτικών αρχών. Όπως αναδείχθηκε από τις καταγγελίες της ίδιας της Γεωργίας, η καταγγελία της είχε όλες τις προϋποθέσεις να πέσει στο κενό και η υπόθεση να μπει στο αρχείο, εάν δεν συνέβαινε η ίδια να δείξει αξιοθαύμαστη υπομονή και γενναιότητα. Αυτό καθώς χρειάστηκε να αντέξει αρκετές ώρες μόνη της, χωρίς καμία ψυχολογική ή άλλη αρωγή, προκειμένου να ολοκληρώσει την καταγγελία της στις αστυνομικές αρχές -δηλώνοντας μάλιστα ότι υπήρξε και απόπειρα εκφοβισμού της από τον συνήγορο του κατηγορουμένου-, ενώ το καθεστώς που επικρατεί με τους ιατροδικαστές στην Ελλάδα την ανάγκασε να περιμένει τρεις ολόκληρες ημέρες μέχρι να πραγματοποιηθεί ιατροδικαστική εξέταση, στη διάρκεια των οποίων δεν έπρεπε να κάνει ούτε μπάνιο.
Γίνεται φανερό όχι μόνο πόσο απαραίτητη είναι η ύπαρξη ιατροδικαστών σε κάθε δήμο της χώρας, μαζί με τη δυνατότητα να καλούνται άμεσα σε περιπτώσεις επείγουσες όπως αυτή της 24χρονης κοπέλας, αλλά και ανθρώπων ειδικευμένων στην άμεση προστασία των θυμάτων βιασμού και κακοποίησης που προσπαθούν να βρουν τη δύναμη να καταγγείλουν αυτό που τους συνέβη, αλλά, δυστυχώς, και το πόσο πολύ πιθανό είναι άλλες κοπέλες που υπέστησαν αντίστοιχες κακοποιήσεις να μην άντεξαν να υποστούν μια δεύτερη διαδοχική ψυχολογική κακοποίηση σε αστυνομικά τμήματα και να βύθισαν για πάντα μέσα τους την κακοποίησή τους.
