Με δελτίο Τύπου το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ανακοινώνει έναρξη ενός νέου προγράμματος «Πράσινα Ταξί» με επιδότηση που θα φτάνει τα 20.000 ευρώ για απόκτηση ηλεκτρικού οχήματος σε αντικατάσταση παλαιότερου, με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ο υπουργός Κ. Καραμανλής στις σχετικές δηλώσεις του παρουσιάζει μία εικόνα επιτυχίας των μέχρι τώρα δράσεών του, υποστηρίζοντας ότι «το 2021 ταξινομήθηκαν 6.967 ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν το 2019 είχαν ταξινομηθεί μόλις 480. Το ποσοστό της αγοράς, από το 0,4% του 2019 εκτινάχθηκε σχεδόν στο 7%». Ωστόσο, όπως έχει ήδη γραφεί αναλυτικά στον ειδικό Τύπο και τα σχετικά ρεπορτάζ, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Στο προηγούμενο πρόγραμμα «Κινούμαι Ηλεκτρικά», από τις 18.500 αιτήσεις που κατατέθηκαν, η συντριπτική πλειοψηφία ή 91,3% ήταν για ηλεκτρικά ποδήλατα, μοτοποδήλατα, δίκυκλα και τρίκυκλα. Οι 1.500 αιτήσεις που αφορούσαν αυτοκίνητα ήταν ιδιωτών και άλλων επαγγελματιών, ενώ για ταξί ηλεκτρικά ή plug-in υβριδικά δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε δύο δεκάδες ιδιοκτήτες!
Το υπουργείο προσπαθεί να «σώσει την παρτίδα» αυξάνοντας την επιδότηση προς τους επαγγελματίες. Όπως λέει ο κ. Καραμανλής, «το σύνολο της επιδότησης για τα ταξί μπορεί να ξεπερνά και τις 20.000 ευρώ, δηλαδή είναι μία επιδότηση πάρα, πάρα πολύ σημαντική». Η πρακτική της αύξησης της επιδότησης είχε επιλεγεί και το καλοκαίρι, από τις αρχικές 10.500 ευρώ στις 13.000. Αλλά όπως δείχνει το φιάσκο, το πρόβλημα αφορά τον κακό σχεδιασμό των προϋποθέσεων, σε έναν κλάδο που υπέφερε δραματικά επί μια δεκαετία και πλέον από την καθίζηση εσόδων στην κρίση και την τεράστια απώλεια αξίας των κάποτε χρυσοπληρωμένων αδειών.
Μεγάλο αντικίνητρο είναι και το κρίσιμο θέμα της τροφοδοσίας των οχημάτων με ενέργεια, για το οποίο το υπουργείο παραμένει αποκαλυπτικά ασαφές. Όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου, «εκπονείται σχέδιο εγκατάστασης υποδομών φόρτισης στις πιάτσες ταξί, με προτεραιότητα σε αυτές που το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ το επιτρέπει χωρίς να γίνει σημαντική επαύξηση ισχύος». Πρακτικά δηλαδή, δεν γίνεται καμία σαφής αναφορά στο πώς θα υπάρξουν σημεία τροφοδοσίας στα κέντρα των μεγάλων αστικών περιοχών, εκεί που εργάζονται κατά κόρον οι περισσότεροι από τους αυτοκινητιστές στην Ελλάδα.
