«Για δύο εκατοστά η σφαίρα θα πήγαινε στην καρδιά του». Τα λόγια του Βασίλη Πάντζου, μιλώντας στην ΑΥΓΗ, ξεκινούν με τον φόβο για το ακόμη χειρότερο που μπορούσε να συμβεί στο Πέραμα. Καθώς, πέραν του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη, που έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ, το ίδιο θα μπορούσε να είχε συμβεί και με τους άλλους δύο επιβαίνοντες στο καταδιωκόμενο όχημα, ο ένας από τους οποίους τραυματίστηκε πολύ σοβαρά και παραμένει νοσηλευόμενος.
Όπως τονίζει ο πρόεδρος της πανελλαδικής ομοσπονδίας Ρομά (ΕΛΛΑΝ-ΠΑΣΣΕ) τρεις έφηβοι άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την επιβολή της θανατικής ποινής για την κλοπή ενός αυτοκινήτου. Τα σίδερα και η ιδιοκτησία έγιναν πολυτιμότερα σε αξία από την ανθρώπινη ζωή. «Η κλοπή είναι πλημμέλημα» λέει ο Β. Πάντζος, κάνοντας λόγο για μια πρωτοφανή καταδίωξη σε βάρος των Ρομά και απόδειξη ότι τα πράγματα από μέρους της αστυνομίας προς την κοινότητα όχι μόνο δεν γίνονται καλύτερα με το πέρας του χρόνου, αλλά κλιμακώνονται.
Συνήθεις ύποπτοι
«Έχουμε γίνει θύματα και μάρτυρες πολλών άσχημων συμπεριφορών από κάποιους αστυνομικούς. Μόλις δουν Ντάτσουν με πατάτες πίσω και παιδιά μέσα, το σταματάνε αμέσως. Χωρίς να υπάρχει κάτι. Κατευθείαν πέφτουν πάνω τους. Τους σταματάνε και βγάζουν και όπλα καμιά φορά. 'Πού πάτε; Τι δουλειά έχετε εδώ;'. Θα τους φωνάξουν με τα όπλα να πέσουν. 'Κάτω, κάτω'. Και στο τέλος θα κόψουν υπέρογκα πρόστιμα».
Το βράδυ της Παρασκευής αποδείχθηκε πόσο εύκολο ήταν να γίνει το «άλμα». Αποδείχτηκε πόσο εύκολο ήταν να διανυθεί η απόσταση εκείνου που απειλεί σ’ εκείνον που πυροβολεί. Σ’ εκείνον που πατά τη σκανδάλη. «Κι απέναντι σε παιδιά. Το παιδί που δολοφονήθηκε ήταν 18 ετών και βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού. Στα πίσω καθίσματα βρισκόταν 16χρονος που τραυματίστηκε σοβαρά και στη θέση του οδηγού ήταν ο 14χρονος που διέφυγε».
Ασύμμετρη βία
Ο δολοφονηθείς και ο τραυματίας μένουν στο Σοφό Ασπροπύργου. Ο 14χρονος κατευθύνθηκε προς το Πέραμα, όπου διαμένει η μητέρα του, όπου ενδεχομένως να ήθελε να καταφύγει. Σε κάθε περίπτωση πήγε εκεί που αισθανόταν οικεία. Ένα λεωφορείο τους έκλεισε όμως τον δρόμο και η συνέχεια βάφτηκε με αίμα στην άσφαλτο.
Από εκείνη την ώρα ένα αγοράκι 3 ετών, ένα κοριτσάκι 8 μηνών και μια εγκυμονούσα γυναίκα στον πέμπτο μήνα έμειναν χωρίς πατέρα και σύντροφο αντίστοιχα. Ενώ την ίδια στιγμή ένας 16χρονος θα καλούταν να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του με το στομάχι του σμπαραλιασμένο.
«Δεν αμφισβητεί κανείς ότι κλέψανε. Βεβαίως είναι παράβαση. Εδώ χάθηκε όμως μια ανθρώπινη ζωή. Θα μπορούσαν οι άνδρες της αστυνομίας να το ελέγξουν πιο ψύχραιμα. Σε μια καταδίωξη 20-30 λεπτών μπορούν να ζητήσουν και άλλη ενίσχυση. Επίσης, η περιοχή που οδηγήθηκε η καταδίωξη είναι πυκνοκατοικημένη, γεμάτη από μικρά στενάκια κι ανηφορίτσες. Κάπου θα σταματούσαν, όπως και σταμάτησαν».
Κοινωνικός και θεσμικός αποκλεισμός
Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον Β. Πάντζο, είναι ότι τόσο ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας όσο και η αστυνομία ειδικότερα έχουν διαστρεβλωμένη εικόνα για τους Ρομά. «Τα περισσότερα μέλη της κοινότητας είναι άνθρωποι του πλανόδιου εμπορίου, της ανακύκλωσης και της μουσικής. Διαχρονικά οι τσιγγάνοι είναι μικροπωλητές, ελεύθεροι επαγγελματίες. Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι παραβατικοί. Δεν βοηθά όμως να αντιμετωπίζονται όλοι έτσι, ούτε να αντιμετωπίζονται με σφαίρες τα δικά μας παραπτώματα».
«Προσπαθούμε να το αλλάξουμε αυτό» λέει ο Β. Πάντζος, δεν βρίσκει όμως ανταπόκριση από τη σημερινή κυβέρνηση. «Έχουμε προτείνει στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης πάνω από 17 κοινές δράσεις, ώστε να έρθουν πιο κοντά οι αστυνομικοί με την κοινότητα και να καταλάβουν. Δεν έχει γίνει τίποτα».
