Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
Κακοκαιρία «Μπάλλος» / Οι κραυγές απόγνωσης των πλημμυροπαθών
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Κακοκαιρία «Μπάλλος» / Οι κραυγές απόγνωσης των πλημμυροπαθών

ΜΠΑΛΛΟΣ

«Δεν είναι δυνατόν να πνιγόμαστε μέσα στα ίδια μας τα σχολεία». Αυτά τα λόγια βρήκαν οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου - Λυκείου στη Νέα Φιλαδέλφεια, του σχολείου που έγινε γνωστό για τον λάθος λόγο, με την αυτοσχέδια γέφυρα από θρανία που έφτιαξαν οι καθηγητές ώστε να διασχίσουν άπαντες με ασφάλεια τη λίμνη που είχε σχηματιστεί απ’ τη βροχόπτωση του «Μπάλλου». Λίγες ώρες αφότου χρειάστηκε να ισορροπήσουν πάνω εκεί που ακουμπούσαν τα βιβλία τους, εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους για την αδιαφορία της κυβέρνησης να τους παρέχει τα βασικά.

Ποια είναι αυτά; Πρώτα απ’ όλα μια σχολική αίθουσα. Τρεις γενιές μαθητών έχουν μπει κι έχουν τελειώσει το σχολείο σε ένα κοντέινερ. Τα πρώτα μαθήματα στην τσίγκινη αίθουσα έγιναν το μακρινό 1999, μετά τον σεισμό που γκρέμισε απ’ τα θεμέλια την παλιά Αθήνα. «Επιτέλους, πάρτε μέτρα!» κραυγάζουν οι μαθητές στο κείμενο που έβγαλε η συντονιστική τους επιτροπή λίγο μετά την αυτοσχέδια προσπάθεια επιβίωσης, η οποία είχε και συνέχεια.

ΜΠΑΛΛΟΣ

Γι’ αυτό δεν έφταιγε η Δούρου

Μπαίνοντας στα αυτοκίνητα των γονιών τους, που κλήθηκαν να τους πάρουν επιβαρυμένοι με μια αγωνία που δεν περίμεναν ποτέ να ζήσουν στην Αθήνα του 2021, βρέθηκαν λίγη ώρα αργότερα αντιμέτωποι με μπλοκαρισμένους δρόμους. Τα φρεάτια είχαν βουλώσει ξανά και το νερό είχε πάρει πάλι το σχήμα της εκάστοτε λακκούβας. Και εκεί το πρόβλημα θα μπορούσε να είχε επιλυθεί. Τουλάχιστον στο σημείο που εκδηλώθηκε σοβαρότερα στην περιοχή της Ρενό, στην Εθνική Οδό, όπου είχε υπάρξει πλημύρα και το 2014.

Στο επόμενο διάστημα Δήμος και Περιφέρεια Αττικής, επί  Άρη Βασιλόπουλου και Ρένας Δούρου αντίστοιχα, είχαν προετοιμάσει αντιπλημμυρικό έργο για τη διαπλάτυνση και επέκταση των αγωγών που βρίσκονται υπόγεια ύψους 2,7 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο δημοπρατήθηκε το 2019, πριν ολοκληρώσουν τη θητεία τους. Από τότε δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα, τονίζει η μείζων αντιπολίτευση στη Νέα Φιλαδέλφεια. Την ίδια στιγμή η περιοχή απειλείται και σε ακόμα ένα μέτωπο, καθώς το ρέμα του Ποδονίφτη έφτασε στους 10 πόντους μακριά από το να ξεχειλίσει και να βγει στον δρόμο.

«Αυτό εννοεί όταν λέει κυβέρνηση και υπουργείο ότι είναι όλα καλά στα σχολεία μας; Αυτό σημαίνει το σχολείο μας είναι αναβαθμισμένο; [...] Οι εικόνες από ένα σχολείο που απέχει λίγα μόνο χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας αποδεικνύουν ότι δεν είναι τυχαία γεγονότα. Είναι οι εγκληματικές επιλογές που μας αφήνουν απροστάτευτους. Εδώ και τώρα πάρτε μέτρα. Αυξήστε τη χρηματοδότηση για την ανέγερση σχολείων ασφαλών, με αντισεισμική - αντιπλημμυρική θωράκιση» σημειώνουν οι μαθητές στην ανακοίνωση - έκκλησή τους.

Ορισμένες συνοικίες μακρύτερα, οι επιβάτες ενός λεωφορείου θα αφουγκράζονταν τους νεότερους πλήρως. «Ευτυχώς που ήταν προετοιμασμένοι» θα σκέφτηκαν οι μεροκαματιάρηδες του Α1 που εκτελούσε το δρομολόγιο Βούλα - Πειραιάς και βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη να κρατά ο ένας το χέρι του άλλου, ενώ διέσχιζαν με τη μέση τους στο νερό την παλιά Λεωφόρο Ποσειδώνος. Λίγο να είχαν αργήσει, θα είχαν συμβεί τα χειρότερα. Το λεωφορείο στο οποίο έκοψαν εισιτήριο είχε βυθιστεί στο νερό μέχρι την οροφή μόλις μία με δύο ώρες μετά την εγκατάλειψή του.

ΜΠΑΛΛΟΣ

Για πόσο θα ζούμε με το «τρεχάτε να σωθείτε»;

Υπήρξαν όμως κι άλλες εικόνες που έκαναν τον γύρο του Διαδικτύου, εγχωρίως και διεθνώς, και θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με τη λήψη, επιτέλους, κάποιων βασικών μέτρων.  Όπως έγραψε ο καθηγητής του ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας, συνοδεύοντας την ανάρτηση από μια φωτογραφία με τον μανιασμένο Ιλισσό ένα μετρό μακριά απ’ το να φτάσει σε ύψος τον δρόμο, οι λύσεις είναι συγκεκριμένες και γνωστές: «Για όσους θεωρούν υπερβολικές ή χλευάζουν τις επιστημονικές μετρήσεις. Ο Ιλισός στα κατάντη έφτασε στο επίπεδο της πόλης του Μοσχάτου και της Καλλιθέας. Το έσωσαν τα παλιά παραπέτα. Αυτό συνέβη παντού. Γι’ αυτό πλημμύρισαν σχολεία, δρόμοι, πλατείες, η Καλών Τεχνών, η Πειραιώς, η Χαμοστέρνας, η Κηφισίας στον Φάρο Ψυχικού, η Γλυφάδα(!).  Ή ανοίγουμε ξανά τους δρόμους του νερού ή το νερό μπαίνει με κολοσσιαία δύναμη παντού. Αλλιώς θα ζούμε με το 112 'τρεχάτε να σωθείτε' σε κάθε καταστροφή».

Πέραν των δρόμων που αναφέρει ο καθηγητής, κάτω απ’ το νερό που έσυρε μαζί του ο "Μπάλλος" βυθίστηκαν επίσης η αυλή του Γεωπονικού Πανεπιστημίιου, η είσοδος της Σχολής Καλών Τεχνών, ο διάδρομος και οι αίθουσες του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, μερικά ακόμη σχολεία και εκατοντάδες υπόγεια, ενώ υπήρξαν αρκετές απομακρύνσεις ατόμων από οχήματα λόγω εγκλωβισμού. Το νερό έφτασε στην πόρτα (μας). Στην προκειμένη του αυτοκινήτου και των αποθηκών.

Ζημιά στη ζημιά

Στην Εύβοια η κατάσταση εξελίχθηκε χειρότερα. Το νερό απλώθηκε στα χολ και τα σαλόνια και των ανθρώπων. Καταστράφηκαν ψυγεία, πλυντήρια, φούρνοι. Ζημιές στις ζημιές. «Και με τι θα ξεπλύνουμε το χώμα όταν τρέχει χώμα κι απ’ τη βρύση;» μας λέει ένας κάτοικος από τον οικισμό Ψαροπούλι της βόρειας Εύβοιας, ο οποίος μαζί με άλλους μέσα σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών επλήγη βαθιά για δεύτερη φορά.

Το μέγεθος του τραύματος το αντιλαμβάνεσαι στην παραλία που θα περπατούσε ακόμη δίπλα ο επισκέπτης - τουρίστας κι ο κάτοικος που ξυπνά και την αντικρίζει κάθε μέρα. Στην πλατιά ακτή, μετά τις πλημμύρες ήδη της προηγούμενης εβδομάδας η άμμος καλύφθηκε από σωρούς με φερτά υλικά. Πέτρες ανακατεμένες με ξύλα και τούμπαλιν. Στην άλλη πλευρά αυλές καλυμμένες από νερό. Λίμνες με θαμμένες καλλιέργειες. Πάνε οι ντοματούλες…

ΜΠΑΛΛΟΣ

«Ήμουν δασεργάτης και με άφησαν»

«Είχα μπει σε πρόγραμμα του ΟΑΕΔ και δούλευα ως δασεργάτης. Καθάριζα δηλαδή τις διαδρομές μέσα στο βουνό. Λίγο πριν ξεσπάσει η φωτιά, η δουλειά μου τελείωσε. Και μένα, και άλλων. Δεν μας ανανέωσαν.  Ίσως να είχαμε καταφέρει να κάναμε κάτι» λέει ένας κύριος με γκρίζα μακριά μαλλιά που κάθεται σ’ ένα από τα λιγοστά γεμάτα τραπεζάκια της ταβέρνας, όλα με πελάτες ντόπιους και δημοσιογράφους τη μέρα εκείνη. «Κοίτα, εμείς δεν θέλουμε να μας δίνουν πράγματα μετά. Χρειάζεται η στήριξη. Το κυριότερο είναι όμως να μας προστατεύουν από την καταστροφή. Για να μεγαλώσει και να δώσει ρετσίνι το δέντρο, θέλει είκοσι χρόνια».

Και η στήριξη όμως κατόπιν εορτής δεν φτάνει στο ύψος της περίστασης. Από τα αντιδιαβρωτικά έργα έχουν γίνει μόλις το 10% όσων χρειάζονται. Το αποτέλεσμα είναι «να πέφτει σταγόνα στην κορυφή και να πνιγόμαστε στην παραλία» μας λένε στην κοινότητα Φραγκάκι. Στο παραλιακό μέρος του οικισμού επικρατεί η ίδια εικόνα με το Ψαροπούλι. Και στο βάθος του ορίζοντα αχνοφαίνεται το νωπό παρελθόν, με τα πλοιάρια που έπαιρναν τον κόσμο απ’ τη φωτιά. «Μαύρο στο μαύρο» θα σου πουν και τώρα αγωνιούν για την μπλοκαρισμένη κοίτη του ποταμού από τα μπάζα, κληρονομιά από την πρώτη πλημμύρα της εβδομάδας. «Είχε τρία μέτρα βάθος και τώρα έχει ένα βουνό από χώμα. Αν δεν φέρουν μηχανήματα να την ανοίξουν, το νερό του ρέματος θα πέσει απευθείας στα σπίτια».

Κι όμως, σε μια παραλία λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, εκείνη της Αγίας  Άννας, υπάρχει μια αισιόδοξη νότα. Τρεις κολυμβητές βουτάνε για μπάνιο στη θάλασσα. «Πάντα, μα πάντα, ακόμη και στα πιο γκρίζα, η ζωή έχει μια πλευρά που είναι όμορφη» λέει ένας ντόπιος. Κι ο συγχωριανός του δεν θα διαφωνήσει. Προσθέτει όμως ένα «αλλά»: «Ναι, η ζωή είναι ωραία και στα δύσκολα. Το θέμα είναι όμως να κάνεις κι ένα βήμα παραπέρα».

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL