Η πλατεία Μαβίλη βρίσκεται στο κέντρο της ομώνυμης συνοικίας, στο έβδομο δημοτικό διαμέρισμα της Αθήνας, στα αριστερά της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας καθώς ανεβαίνουμε.
Τα δυο χαρακτηριστικά της σημεία είναι το κτήριο της αμερικανικής πρεσβείας και το Μέγαρο Μουσικής.
Η πλατεία οφείλει το όνομά της στον ποιητή και αριστοκράτη Λορέντζου Μαβίλη, που γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1860. Μέλος της Εθνοσυνέλευσης, το 1911 υπερασπίστηκε με πάθος τη δημοτική γλώσσα. Δική του είναι η περίφημη φράση «Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Yπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν».
Οι παλαιότεροι θυμούνται νοσταλγικά την παλιά φυσιογνωμία της συνοικίας, με το ημίφως από τα μπαράκια της περιοχής, τα φλερτ τις βραδινές ώρες. Από τότε πολλά άλλαξαν, όμως η πλατεία διατηρεί τη χαμηλών τόνων διασκέδαση στα όμορφα νυχτερινά «μαγαζιά» της.
Την ημέρα βέβαια όλη η συνοικία σφύζει από ζωή. Λειτουργούν κάθε είδους καταστήματα, που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κατοίκων της συνοικίας, όμως η περιοχή είναι κέντρο νοσηλείας και παροχής ιατρικών υπηρεσιών εδώ και δεκαετίες. Δημόσια νοσοκομεία (Σπηλιοπούλειο, Έλενας Βενιζέλου), ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, κλινικές, ιατρεία.
Στην πλατεία Μαβίλη καταλήγουν συνήθως οι μεγάλες πορείες στην Αθήνα.
Η συνοικία εξυπηρετείται συγκοινωνιακά από τρόλεϊ, αστικά λεωφορεία και τον σταθμό του μετρό στο Μέγαρο Μουσικής.
