«Σήμερα μπορώ να κοιτάω τους συμπολίτες μας στα μάτια και να τους λέω ότι κράτησα τον λόγο μου». Με αυτά τα λόγια ο Βασίλης Κικίλιας είχε εγκαινιάσει στις 25 Φεβρουαρίου τη νέα καρδιοχειρουργική κλινική στο ΠΓΝ Πατρών.
Ωστόσο έξι μήνες λειτουργίας δεν ήταν αρκετοί για να μπορέσει η κλινική -που τόσο διαφημίστηκε από την κυβέρνηση- να περιθάλψει περιστατικά που υπάγονται στην αρμοδιότητά της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση ενός 52χρονου ο οποίος υπέστη ρήξη αορτής. Ο άνδρας χρειάστηκε να μεταφερθεί μέχρι την Αθήνα και το Ιπποκράτειο, καθώς η κλινική χειρουργεί μόνο ανευρύσματα.
Η σύζυγος του 52χρονου Ειρήνη Αδαμοπούλου μίλησε στην ΑΥΓΗ και μετέφερε την αγωνία που έζησε με την περιπέτεια του συζύγου της, αλλά και την ανασφάλεια που δημιουργείται στην ευρύτερη περιοχή. «Είχαμε καλή αντιμετώπιση από τους γιατρούς στην Πάτρα, δεν έχω κάτι μαζί τους» τονίζει η Ειρ. Αδαμοπούλου και συμπληρώνει ότι η θετική εξέλιξη της υγείας του συζύγου της δεν πρέπει να οδηγήσει στο να ξεχαστεί το συμβάν. Μάλιστα η κλινική δεν δέχεται όλες τις ημέρες περιστατικά, άρα δεν υπάρχει καθημερινή περίθαλψη.
Ανασφάλεια στους κατοίκους της περιοχής
Η καρδιοχειρουργική κλινική ήταν κλειστή για τρία χρόνια και, όταν άνοιξε, όλοι αισθάνθηκαν καλύτερα, τονίζει η Ειρήνη Αδαμοπούλου στην ΑΥΓΗ. «Κανένας δεν θέλει να έχει τέτοια θέματα, αλλά συμβαίνουν. Καλό είναι να είμαστε καλυμμένοι, γιατί εξυπηρετεί όλη τη δυτική Ελλάδα. Όπως εμάς μας δέχτηκε το Ιπποκράτειο, θα μπορούσε να δέχεται και από άλλες περιοχές. Θα έπρεπε να είμαστε η τρίτη πόλη της Ελλάδας σε πολλά πράγματα, όχι μόνο στα λόγια».
Μιλώντας για τα συναισθήματα που της δημιουργήθηκαν στο Ιπποκράτειο η σύζυγος του 52χρονου κάνει λόγο για «ασφάλεια», την οποία θα ήθελε να νιώσει και στον τόπο της. «Πριν συμβεί αυτό στον άνδρα μου, δεν είχε περάσει από το μυαλό μου. Ήξερα ότι είχε ανοίξει η καρδιοχειρουργική και θεώρησα ότι ήμασταν ασφαλείς. Μέχρι να συμβεί αυτό».
Αυτό που ζητάει η Ειρήνη Αδαμοπούλου είναι τουλάχιστον από εδώ και πέρα να λυθεί το θέμα και να μην χρειάζεται να φεύγει ο κόσμος από τον τόπο του για να νοσηλευτεί. «Δεν είναι μόνο η περίθαλψη καθεαυτή. Είναι η διαμονή σε άλλη πόλη, το οικονομικό, η φροντίδα ενός παιδιού. Υπάρχουν κι άλλα θέματα σε μία οικογένεια καθημερινά» καταλήγει.
