Η πολύπλευρη κρίση μεγεθύνεται και η κυβέρνηση με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες την χρησιμοποιεί ως άλλοθι, για να παραδώσει τα πάντα σε μεροληπτικές αναδιανομές αγοράς υπέρ των ολίγων, ισχυρών και ημετέρων. Οι παραγωγικές δυνάμεις αναζητούν διεξόδους για τον μετασχηματισμό των αναγκών τους σε πρόταση διακυβέρνησης και αυτό διαπερνά οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα. Ήδη ο κοινωνικός αποκλεισμός γεννά αντιδράσεις και κινήματα για τη δημοκρατία, την οικονομία, το περιβάλλον, την Παιδεία, τον πολιτισμό, την Υγεία κ.λπ. Χρειάζονται λοιπόν πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν σε προοδευτική διακυβέρνηση, με κοινωνική πλειοψηφία που θα απορρίπτει εγχειρήματα - παγίδες για ευκαιριακές - συστημικές συνεργασίες κορυφής.
Παρά την επικοινωνιακή μονομέρεια, τα δημοσκοπικά ευρήματα δείχνουν να διευρύνεται το κοινωνικό σώμα που αναζητά ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.
Με δίκαιη πρόσβαση για μετάβαση στην πράσινη ανάπτυξη και τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει προγραμματικό πλαίσιο ικανό να στηρίζει την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση με παραγωγική ανασυγκρότηση.
Ο παραγωγικός κόσμος της χώρας έχει ήδη καταστήσει διακριτό ότι διεκδικεί εφαρμογή πολιτικών που μεταξύ των άλλων πρέπει να στοχεύουν στην ενίσχυση της ποιότητας, τις υψηλές προδιαγραφές, τις συνέργειες, τη μεταποίηση, την καινοτομία, την εξαγωγιμότητα, το συγκριτικό πλεονέκτημα της κάθε περιοχής κ.λπ.
Χωρίς μείωση μισθών και εργασιακό και ασφαλιστικό Μεσαίωνα.
Χωρίς αποκλεισμούς πρόσβασης στα κοινωνικά αγαθά.
Με τόνωση της προσφοράς και της ζήτησης.
Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί τομή, όχι μόνο για τον προοδευτικό χώρο αλλά για όλες τις δυνάμεις, ότι οι προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία δεν αναφέρονται μόνο στη δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου αλλά και στο πώς θα διευρυνθεί η παραγωγή πλούτου.
Αταλάντευτη η επιδίωξη μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. σε κορμό της προοδευτικής παράταξης
Το εγχείρημα λοιπόν της διεύρυνσης δεν μπορεί να είναι στιγμιαίο αλλά διαρκές.
Γιατί στην οικονομική κρίση και την κρίση αξιών που διαπερνά κοινωνία και πολιτικό σύστημα είναι επιβεβλημένος ο πολύπλευρος και αντιπροσωπευτικός διάλογος με την κοινωνία, για να καταστούν οι αρχές, οι αξίες και οι θέσεις των δυνάμεων της Αριστεράς και του σοσιαλισμού κυρίαρχες και πλειοψηφικές.
Για να διαμορφώνονται μόνιμοι δίαυλοι επικοινωνίας με τα παραγωγικά στρώματα, ιδίως τα μεσαία στρώματα, στα οποία η μνημονιακή περίοδος δημιούργησε ρήγματα. Αναφέρομαι στη συμπόρευση των δυνάμεων της εργασίας, της παραγωγής, των μεσαίων στρωμάτων, του πρωτογενούς τομέα, του πρεκαριάτου (precariato), της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολιτισμού, της νεολαίας κ.λπ., δυνάμεων που έχουν λόγους να αγωνιστούν για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση.
Στις σύγχρονες κοινωνικές διεργασίες, ο ρόλος του πολιτικού φορέα καθίσταται απαραίτητος
Το κόμμα γίνεται κοινωνικά αδιάφορο και μειοψηφικό όταν περιορίζει τον ρόλο του, με άλλοθι την «ιδεολογική καθαρότητα», σ' έναν ιδιότυπο «εξουσιοδοτισμό» για εσωκομματικούς «ρόλους». Όταν η «ταυτότητά» του ως πολιτικού φορέα εξαντλεί τις δράσεις του στα όρια μόνο της «διαμαρτυρίας» και της αλληλεγγύης. Γιατί η «Αριστερά της διαμαρτυρίας» ενοχλεί μεν, πλην όμως δεν μπορεί να διεκδικήσει την πολιτική αλλαγή απέναντι στο σύστημα. Η προοπτική μιας νικηφόρας πορείας επιβάλλει συντονισμό, με συμμετοχή όλων των πολιτικών ρευμάτων της Αριστεράς, του προοδευτικού χώρου και των κοινωνικών δυνάμεων που συγκροτούν τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως, παράλληλα με τα θέματα συγκυρίας, το στελεχιακό δυναμικό, τα απλά μέλη, οι οργανώσεις και οι κοινωνικοί φορείς πρέπει να γίνουν γνώστες - συνδιαμορφωτές και πολλαπλασιαστές μιας ατζέντας δημοσίων εκδηλώσεων και εσωκομματικών διαδικασιών που θα αναδεικνύει:
* Το προγραμματικό σχέδιο, τις θέσεις, τους πόρους και τα μέσα υλοποίησης.
Θα αφορά:
* Τους αποδέκτες που έχουν λόγους να το στηρίξουν, καθώς και
* Την ανάπτυξη λειτουργικών οργανώσεων ή την «πυρήνωση» σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα, χωριό, Καποδιστριακό δήμο η χώρο δουλειάς.
Επίκαιρη και αναγκαία η συμβολή όλων στους δύο στόχους:
Αυτούς δηλαδή που σηματοδότησαν οι συλλογικές αποφάσεις των κορυφαίων οργάνων και ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρώτος σχετίζεται με την υπέρβαση των χαρακωμάτων και τη συμμετοχή στη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία με πολιτική ενότητα σε κορμό της προοδευτικής παράταξης και ο δεύτερος με τη συγκρότηση της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με προγραμματική ενότητα για τη διακυβέρνηση.
Γιατί υπάρχουν οι προϋποθέσεις μιας νικηφόρας πορείας για την πολιτική αλλαγή.
* Ο Χάρης Τσιόκας είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
