Live τώρα    
22°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
20.2°C23.5°C
2 BF 43%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
20 °C
16.6°C22.9°C
2 BF 45%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
17.1°C21.5°C
2 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C21.1°C
1 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
17.9°C17.9°C
0 BF 59%
Αλέξης Γεωργούλης / «Aποσχολειοποίηση» και ψυχική υγεία, τα βασικά προβλήματα των νέων μέσα στην πανδημία
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Αλέξης Γεωργούλης / «Aποσχολειοποίηση» και ψυχική υγεία, τα βασικά προβλήματα των νέων μέσα στην πανδημία

ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ

Μέριμνα από το υπουργείο Παιδείας για την αντιμετώπιση των μαθησιακών αλλά και ψυχολογικών επιπτώσεων της πανδημίας στους νέους ζητάει ο Αλέξης Γεωργούλης μιλώντας στην ΑΥΓΗ. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία αναφέρεται ακόμα στην ανάγκη στήριξης του πολιτισμού από το ταμείο ανάκαμψης, αλλά και στους φόβους για την ουκρανική πολιτιστική κληρονομιά λόγω του πολέμου.

Πήρατε πρόσφατα πρωτοβουλία για την ανάδειξη των προβλημάτων που δημιούργησε η πανδημία στους νέους, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Έτους Νεολαίας. Ποιες είναι οι πρώτες αντιδράσεις στην πρωτοβουλία σας; Η Παιδεία που παρασχέθηκε στους νέους τα δύο αυτά χρόνια ήταν επαρκής ή θα υπάρξουν προβλήματα στον μέλλον;

Κατά τη γνώμη μου, όλες οι χρονιές πρέπει να είναι Έτη Νεολαίας, επειδή οι νέοι και οι νέες είναι το μέλλον μας και το μέλλον της Ευρώπης. Η πρωτοβουλία #youthchallenge είναι ένα κάλεσμα σε νέους ηλικίας 15-29 χρονών με σκοπό να στείλουν, σ’ ένα σύντομο βίντεο, ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισαν μέσα στην περίοδο της πανδημίας και τι θα μπορούσε να κάνει η Ε.Ε. γι’ αυτό.

Σε μια πρόσφατη συνάντησή μου με εκπροσώπους μαθητών Λυκείου από τον Δήμο Κορδελιού - Ευόσμου, οι μαθητές περιέγραψαν εμπειρίες που βίωσαν στη περίοδο της πανδημίας και της διακοπής των δια ζώσης μαθημάτων, περιγράφοντας τις επιπτώσεις που είχε ο αναγκαστικός εγκλεισμός στο σπίτι, με αποτέλεσμα την αιφνιδιαστική ανατροπή της ζωής τους σε όλα τα επίπεδα.

Τα ζητήματα ψυχική υγείας ήταν αυτά που κυριάρχησαν, το αρχικό συναίσθημα ξεκούρασης από τις σχολικές υποχρεώσεις το διαδέχτηκε το συναίσθημα της μοναξιάς, του άγχους και της αναγκαστικής προσαρμογής σε ένα νέο και αυστηρό πλαίσιο απομόνωσης, που δοκίμασε τις αντοχές τους. Ήταν μια περίοδος δύσκολη και πρωτόγνωρη. Οι περιορισμένες επιλογές ωστόσο έδωσαν την ευκαιρία στους νέους να αναζητήσουν διεξόδους διαφυγής, μέσα από την ανάπτυξη νέων ενασχολήσεων και χόμπι, τη στροφή στην πολιτιστική δημιουργία, στη λογοτεχνία και στον αθλητισμό.

Η «αποσχολειοποίηση» επίσης είναι ένα ακόμα ζήτημα. Δεν είναι μόνο ότι η εξ αποστάσεως διδασκαλία απέκλεισε παιδιά που δεν είχαν την κατάλληλη υποδομή και ότι, παρά τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών, τα μαθησιακά αποτελέσματα δεν ήταν αυτά που πετυχαίνουν με τη διά ζώσης διδασκαλία. Τα παιδιά βγήκαν από την κουλτούρα του σχολείου και τώρα δυσκολεύονται πάρα πολύ να βρουν τον σωστό ρυθμό και τη συγκέντρωσή τους.

Κάποια ευρωπαϊκά κράτη πήραν έκτακτα μέτρα για να υποστηρίξουν τους μαθητές και τις μαθήτριες τόσο ψυχολογικά όσο και γνωστικά ώστε να καλύψουν τα κενά στην ύλη, χρειάζεται αντίστοιχη μέριμνα και από το ελληνικό υπουργείο Παιδείας. Παράλληλα, μέσα από τη συζήτηση με τους νέους, αναδείχθηκε και η ανάγκη σχεδιασμού ενός μοντέλου που θα ενθαρρύνει την προώθηση του πολιτισμού στα σχολεία της χώρας, με στόχο τη δημιουργική και γόνιμη αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των νέων μέσα από την τέχνη, τη συμμετοχή και την καλλιτεχνική έκφραση.

Δεδομένης της άρσης των περισσότερων υγειονομικών περιορισμών στην Ε.Ε., πόσο κοντά στην επιστροφή στην «κανονικότητα» είναι ο χώρος του πολιτισμού; Χρειάζονται επιπλέον πρωτοβουλίες ενίσχυσης των καλλιτεχνών;

Είναι αλήθεια ότι γενικά στις χώρες της Ε.Ε. έχουν αρθεί οι περισσότεροι περιορισμοί, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νουν ότι η υγειονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι ακριβώς ίδια με αυτή που βλέπουμε στην πλειοψηφία των υπολοίπων κρατών - μελών. Εδώ συνεχίζουμε να έχουμε αρκετά κρούσματα ακόμη και αυτό δημιουργεί μια ανασφάλεια στο πιθανό κοινό των εκδηλώσεων. Σε άλλες χώρες το ποσοστό των εμβολιασμένων είναι υψηλότερο από ό,τι στην Ελλάδα και ταυτόχρονα η κατάσταση του συστήματος Υγείας τους είναι καλύτερη. Συνεπώς, η επιφυλακτικότητα παραμένει. Ελπίζω ότι αυτό θα ξεπεραστεί κάπως όταν θα ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις σε υπαίθριους χώρους, θερινά σινεμά, αρχαία θέατρα κ.τ.λ.

Πάντως είναι σαφές ότι απέχουμε από την «κανονικότητα» και υπάρχει ακόμη σοβαρή ανάγκη για ενίσχυση του κόσμου του πολιτισμού. Πρόσφατα ψηφίσαμε στην Επιτροπή Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου την απόδοση στον χώρο του πολιτισμού του 2% από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, όπου δυστυχώς λίγες χώρες έχουν δεσμευτεί να το υλοποιήσουν και η Ελλάδα δεν είναι μέσα σε αυτές. Ωστόσο, με τους ευρωβουλευτές της Ομάδας Φιλίας Πολιτιστικών Δημιουργών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που έχω δημιουργήσει μαζί με τον Niklas Niennas, ευρωβουλευτή των Πρασίνων, συνεχίζουμε να το διεκδικούμε καθώς ο πολιτισμός είναι ο πρώτος που χτυπήθηκε και ο τελευταίος που θα ανακάμψει.

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την υπογραφή της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO. Με ποιον τρόπο μπορεί να υπάρξει πραγματική προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ιδιαίτερα σε συνθήκες πολέμου σε πολλές περιοχές του κόσμου;

H UNESCO χαρακτηρίζει εγκλήματα πολέμου την εκ προθέσεως καταστροφή ιστορικών μνημείων. Θυμόμαστε όλοι και όλες τις φρικτές εικόνες των φανατικών της ISIS να κατακρεουργούν με τα ίδια τους τα χέρια τον αρχαιολογικό χώρο της Παλμύρας και τόσα άλλα μνημεία. Στον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία υπάρχει ο ίδιος κίνδυνος, κυρίως από τους βομβαρδισμούς. Οι προσπάθειες που έκαναν οι πολίτες των ουκρανικών πόλεων να προστατέψουν τα μνημεία τους με σακιά άμμου και καραβόπανα δείχνουν τον σεβασμό που έχουν γι' αυτά, ωστόσο δεν αποτελούν λύση. Πρόσφατα είδαμε δημοσιεύματα και καταγγελίες από Ουκρανούς αξιωματούχους που αφορούσαν την κλοπή τεχνουργημάτων του πολιτισμού των Σκυθών, του 4ου π.Χ. αιώνα, από τοπικό μουσείο της Μελιτόπολης, ενώ υπολογίζεται ότι 250 πολιτιστικά ιδρύματα, δεκάδες Oρθόδοξες εκκλησίες, εθνικά μνημεία και μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν καταστραφεί.

Σε κάθε περίπτωση, το πιο σημαντικό είναι ο τερματισμός του πολέμου και η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Για την πολιτιστική κληρονομιά χρειάζεται περαιτέρω ενίσχυση και εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου για την προστασία των πολιτιστικών αγαθών σε περίπτωση ένοπλης σύρραξης. Η πολιτιστική κληρονομιά είναι άμεσα συνυφασμένη με την ταυτότητα κάθε λαού και η ταυτότητα δεν έχει να κάνει μόνο με το παρελθόν αλλά κυρίως με το μέλλον και την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των λαών.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL