Η μεγάλη κινητοποίηση της 10ης Ιουνίου ήταν μια ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση και στα σχέδιά της για κατάργηση του οκτάωρου. Δυστυχώς για τα επιτελεία του Μαξίμου και του υπουργείου Εργασίας, ο κόσμος δεν έχει φάει το παραμύθι ότι όλα γίνονται για το καλό του.
Αυτό που βλέπει είναι τα δεκάωρα, τις 150 ώρες υπερωρία, τα σπαστά ωράρια, τις αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, την εργασία τα σαββατοκύριακα που περιλαμβάνονται μέσα στο νομοσχέδιο. Και ταυτόχρονα βλέπει και τις ανακοινώσεις για επέκταση του ωραρίου έως τις 10.30 το βράδυ στα σούπερ μάρκετ.
Και ενώ όλοι έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει, ο θλιβερός υπουργός Υγείας επιμένει να διαμαρτύρεται για fake news και να προσβάλλει τη νοημοσύνη 2 εκατομμυρίων μισθωτών υπαλλήλων περιφέροντας στα κανάλια αφηγήματα όπως η ειλικρινής συνεννόηση εργαζόμενου - εργοδότη και η ευτυχία τού να πηγαίνεις για μπάνιο τις Παρασκευές.
Μια εικόνα πολιτικά αξιοθρήνητη, που δείχνει τα έσχατα όρια αυτοεξευτελισμού στα οποία είναι διατεθειμένη να φτάσει μια κυβέρνηση προκειμένου να εξυπηρετήσει τους κομματικούς της χρηματοδότες.
Και ο αυτοεξευτελισμός συνεχίστηκε και στη Βουλή. Ο Κ. Μητσοτάκης κρύβεται γιατί δεν έχει τίποτα να πει στον Τσίπρα για τα χρέη της Ν.Δ. και για το πώς το κόμμα του σηκώνει τέτοια χρέη την ώρα που χιλιάδες μικρομεσαίοι οδηγούνται σε σφαγή με τον πτωχευτικό. Για να μην διασυρθεί εντελώς, ο πρόεδρος της Βουλής απαγόρευσε τον λόγο στον Τσίπρα.
Επικαλούμενος κάποια ερμηνεία του κανονισμού, λες και οι πολίτες δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι ο πραγματικός λόγος.
Η υποτίμηση της νοημοσύνης του κόσμου είναι το τελευταίο στάδιο της πολιτικής αναξιοπρέπειας. Μετά έρχεται η κατάρρευση. Εδώ θα είμαστε.
