Σε σοβαρή εσωτερική περιδίνηση και κρίση εμπιστοσύνης που δοκιμάζει τη συνοχή του- αλλά θα μπορούσε και να κρίνει τον μελλοντικό χαρακτήρα του- έχει εισέλθει το Δημοκρατικό Κόμμα στις ΗΠΑ έπειτα από την, για πολλούς προδιαγεγραμμένη, εκλογική ήττα στις προεδρικές του περασμένου Νοεμβρίου και την, σχεδόν θριαμβευτική, επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Η βάση του κόμματος είναι οργισμένη όχι μόνο για τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα της κυβέρνησης του μεγιστάνα και των δισεκατομμυριούχων συμβούλων του αλλά κυρίως για την απραξία του ηγετικού πυρήνα των Δημοκρατικών και οι φωνές που ζητούν να βγει μπροστά η αριστερή πτέρυγα και να κάνει πίσω το παλιό κατεστημένο, πληθαίνουν και εντείνονται.
Ενδεικτική της σοβαρότητας της εσωκομματικής κρίσης είναι οι αλλαγές ηγεσίας στους Δημοκρατικούς στην Αριζόνα και την Τζόρτζια ενώ ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος στην Γερουσία Τσακ Σούμερ ανέβαλε πρόσφατα την περιοδεία προώθησης του νεοεκδοθέντος βιβλίου του λόγω εντόνων διαμαρτυριών από την κομματική βάση που τον καλούσε να δώσει προτεραιότητα στην ενίσχυση της αντιπολιτευτικής φωνής των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο.
Όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει το Associated Press, η οργή της βάσης προς την κομματική ηγεσία έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που θυμίζει το κίνημα του tea party το οποίο σάρωσε το κατεστημένο της ηγεσίας των Ρεπουμπλικάνων πριν από 15 χρόνια.
«Θα πρέπει οπωσδήποτε να ανησυχούν για τη διατήρηση της εξουσίας τους, γιατί υπάρχει μια πραγματική ενέργεια αυτή τη στιγμή εναντίον τους», λέει χαρακτηριστικά ο Πάκο Φαμπιάν, αναπληρωτής διευθυντής της Our Revolution, μιας ομάδας βάσης που πρόσκειται στον ανεξάρτητο γερουσιαστή του Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς.
Μπορεί το κόμμα να πήρε μια ανάσα ανακούφισης από το ευνοϊκό αποτέλεσμα των εκλογών της Τρίτης για την σύνθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ουϊνσκόνσιν, όπου νίκησε η υποστηριζόμενη από τους Δημοκρατικούς προοδευτική Σούζαν Κρόφορντ έναντι του συντηρητικού Μπράντ Σίμελ που υποστηρίχθηκε με πακτωλό διαφημιστικής δαπάνης από τους Τραμπ και Μασκ, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να «απαλύνει» την απογοήτευση της βάσης.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Quinnipiac, τον Φεβρουάριο, περισσότεροι από τους μισούς από τους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών- οι 6 στους 10- αποδοκιμάζουν τον τρόπο που οι βουλευτές και οι γερουσιαστές του κόμματος ασκούν το έργο τους στο Κογκρέσο σε σύγκριση με περίπου 4 στους 10 που τον εγκρίνουν. Το αποτέλεσμα αποτυπώνει μια έντονη αντίθεση σε σχέση με την περίοδο της αρχής της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν, το 2021, όταν περισσότεροι από 8 στους 10 Δημοκρατικούς ενέκριναν το κοινοβουλευτικό έργο του κόμματος, αλλά ακόμη και κατά την αρχή της πρώτης θητείας Τραμπ, το 2017, όταν περίπου 6 στους 10 Δημοκρατικούς εξέφραζαν θετική άποψη για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους. Σημειώνεται ότι και το 2017 οι Δημοκρατικοί ήταν μειοψηφία και στα δύο σώματα του Κογκρέσου, Βουλή και Γερουσία, όπως σήμερα.
Μια άλλη δημοσκόπηση του CNN/SSRS, επίσης τον Φεβρουάριο, διαπίστωσε ότι περίπου τα τρία τέταρτα των Δημοκρατικών και των ανεξάρτητων που πρόσκεινται στο Δημοκρατικό Κόμμα, πιστεύουν πως οι Δημοκρατικοί δεν κάνουν σοβαρή αντιπολίτευση στο Κογκρέσο απέναντι στην κυβέρνηση Τραμπ.
Η δυσφορία της αριστερής πτέρυγας για την παλιά φρουρά άρχισε να εκδηλώνεται αφότου ορισμένοι Δημοκρατικοί γερουσιαστές στήριξαν υποψηφίους που είχε επιλέξει ο Τραμπ για να στελεχώσουν την κυβέρνησή του. Έγινε πιο έντονη όταν κάποιοι εξ' αυτών συντάχθηκαν με το κυβερνητικό στρατόπεδο υπερψηφίζοντας νομοσχέδια που στοχοποιούν τους μετανάστες. Και κλιμακώθηκε μετά την ομιλία του Τραμπ στο Κογκρέσο, όταν ορισμένοι Δημοκρατικοί ψήφισαν μαζί με τους Ρεπουμπλικάνους για να ασκηθεί μομφή στον Δημοκρατικό βουλευτή του Τέξας Αλ Γκριν ο οποίος είχε διακόψει την ομιλία του προέδρου και ως αποτέλεσμα αποπέμφθηκε από την αίθουσα.
Οι πιο σοβαρές αντιδράσεις από την κομματική βάση για το τρόπο που αντιπολιτεύεται το κόμμα, προήλθαν από την πρόσφατη απόφαση του Σούμερ να μην μπλοκάρει το νομοσχέδιο για τις κυβερνητικές δαπάνες ώστε να εξαναγκαστεί ο Τραμπ σε «κλείσιμο» της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και να υποστεί την πρώτη σοβαρή πολιτική ήττα του μετά την επανεκλογή του. Ο επικεφαλής των Δημοκρατικών στη Γερουσία δικαιολόγησε τη στάση του με το επιχείρημα ότι αν μπλόκαρε το νομοσχέδιο, αυτό θα γίνονταν όπλο στα χέρια του Τραμπ και θα γύριζε μπούμερανγκ προκαλώντας στους Δημοκρατικούς μεγαλύτερη πολιτική ζημιά, ωστόσο πολλοί από την αριστερή πτέρυγα θεώρησαν τη στάση αυτή ως «συνθηκολόγηση».
Η δραματική αλλαγή στο μοτίβο συμμετοχής στην οργανωμένη κομματική δράση αποτυπώνεται με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο στο γεγονός ότι χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι από αυτούς νέοι, πλημμυρίζουν σήμερα τις πολιτικές συγκεντρώσεις του γερουσιαστή Σάντερς και της 35χρονης Δημοκρατικής βουλευτού της Νέας Υόρκης Αλεξάντρια Οκάζιο Κόρτεζ, οι οποίοι ουσιαστικά έχουν "παρακάμψει" την επίσημη ηγεσία εκφράζοντας την πραγματική δυναμική ανατροπής στο κόμμα.
«Θέλω η αντιπολίτευση να είναι πολύ πιο ζωντανή», λέει χαρακτηριστικά στο AP ο Στέφαν Τεριέν ένας 22χρονος φοιτητής από το Τέμπε της Αριζόνα χαρακτηρίζοντας την ηγεσία των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο «πολύ παθητική» καθώς προσπαθεί άστοχα να απευθυνθεί στο κεντρώο ακροατήριο. «Οι Δημοκρατικοί πρέπει να επιτεθούν πιο σκληρά», συμπληρώνει ο φοιτητής. Ένας άλλος Δημοκρατικός ψηφοφόρος, ο συνταξιούχος δικηγόρος Κεν Χιούμαν από το Λέξινγκτον του Κεντάκι, εξέφρασε παρόμοια γνώμη: «Πρέπει να αντισταθείς στους νταήδες γιατί διαφορετικά θα σε πατήσουν…».
