Σε λιγότερο από 36 ώρες αφότου πήρε το «δαχτυλίδι» από τον Τζο Μπάιντεν, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, η Κάμαλα Χάρις εξασφάλισε την υποστήριξη της πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του κόμματος στο Εθνικό Συνέδριο.
Η Χάρις τα πάει καλά και στη συγκέντρωση πολιτικού χρήματος. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της εκστρατείας της, αφότου ο Μπάιντεν ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την κούρσα η αντιπρόεδρος μάζεψε συνολικά 100 εκατ. δολάρια, ξεπερνώντας τα 95 εκατομμύρια που είχε η «μπάνκα» της εκστρατείας Μπάιντεν στα τέλη Ιουνίου. Φέρεται, μάλιστα, ότι συγκέντρωσε περισσότερα από 80 εκατομμύρια σε νέες δωρεές μέσα σε μόλις 24 ώρες, το μεγαλύτερο ημερήσιο σύνολο από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο στον τρέχοντα εκλογικό κύκλο. Προσθέτοντας τα 95 εκατομμύρια της καμπάνιας Μπάιντεν, έχει ήδη μια γερή οικονομική βάση για την εκστρατεία της. Αλλά αυτό είναι το εύκολο μέρος της ιστορίας, όπως σχολιάζει το BBC. Η πιο μεγάλη πρόκληση, η νίκη επί του Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο, βρίσκεται μπροστά της - και δείχνει ακόμη μακρινή. Η ανάδυσή της στο προσκήνιο προσφέρει σίγουρα νέα πλεονεκτήματα στους Δημοκρατικούς, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει αδυναμίες που απασχολούσαν λιγότερο τον Μπάιντεν. Όλοι οι κορυφαίοι πιθανοί αντίπαλοι της Κάμαλα Χάρις την έχουν υποστηρίξει, μεταξύ αυτών η πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, ένα κομβικό πρόσωπο στο δημοκρατικό στρατόπεδο.
Ρευστό σκηνικό
Ωστόσο, το σκηνικό βρίσκεται ακόμη υπό διαμόρφωση σε μια ατμόσφαιρα που δεν έχει ξαναϋπάρξει στην Αμερικανική Δημοκρατία: βαθιά κομματική περιχαράκωση και εκρηκτική πόλωση τις οποίες τροφοδοτούν, από τη μια, η «τυφλή» συσπείρωση των οπαδών του Τραμπ και, από την άλλη, η απέχθεια με την οποία ένα μέρος του εκλογικού σώματος αντιμετωπίζει την υποψηφιότητά του. Η μεγάλη πρόκληση -και ταυτόχρονα η ευκαιρία- για την Κάμαλα θα είναι να αξιοποιήσει αυτή την αποστροφή για τον Τραμπ προκειμένου να προσελκύσει αναποφάσιστους ψηφοφόρους στις πολιτείες-κλειδιά που θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και να συσπειρώσει τη βάση των Δημοκρατικών που τις τελευταίες εβδομάδες ταλαντεύονταν σαν εκκρεμές μεταξύ αβεβαιότητας και απόγνωσης.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα: Έχει τον χρόνο και το χάρισμα για να το πετύχει αυτό; Μπορεί να κερδίσει τους αναποφάσιστους που προέρχονται κατά κανόνα από το συντηρητικό στρατόπεδο; Είναι κοινό μυστικό ότι ο Μπάιντεν είχε περισσότερες πιθανότητες λόγω πολιτικού κύρους να κερδίσει την ψήφο τους. Όμως τα προβλήματα της ηλικίας του τον ανάγκασαν να κάνει στην άκρη. Με ποιον τρόπο η Κάμαλα Χάρις θα κερδίσει το στοίχημα; Οι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι είναι πολύ νωρίς για να αναλυθούν οι πρώτες δημοσκοπήσεις για τη δημοφιλία της έναντι του Τραμπ. Η αντιπρόεδρος δεν ήταν υποψήφια μέχρι πρότινος, δεν βρισκόταν στην κούρσα για το χρίσμα και η πολιτική βαρύτητα του ονόματος Μπάιντεν εξηγεί συχνά τα καλύτερα ποσοστά του στις μετρήσεις. Ωστόσο, η εν λόγω τάση είναι σχετική. Η είσοδος της αντιπροέδρου στην προεκλογική κούρσα αναπτέρωσε τις ελπίδες των Δημοκρατικών και φαίνεται τώρα να πιέζει δημοσκοπικά τους Ρεπουμπλικάνους.
Τα δύο συν
Υπάρχουν δύο πράγματα που μπορεί να δώσουν ώθηση στην υποψηφιότητα της αντιπροέδρου. Το ένα είναι ότι τα μεγέθη της αμερικανικής οικονομίας έχουν βελτιωθεί, με τον πληθωρισμό να πέφτει και τα πραγματικά κέρδη των επιχειρήσεων να αυξάνονται. Το άλλο θετικό στοιχείο είναι, βέβαια, η ηλικία. Ο Μπάιντεν θα είναι σχεδόν 82 έως τις εκλογές, ενώ η αντιπρόεδρος θα είναι μόνο 60 ετών. Και με τον Τραμπ στα 78 του, το ηλικιακό χάσμα, που ήταν εξαιρετικά δυσμενές για τον Μπάιντεν, θα είναι τώρα ευνοϊκό για τη Χάρις.
Επί μήνες ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι σφυροκοπούσαν ανελέητα τον Μπάιντεν για τα προβλήματα της ηλικίας του, καθώς έδειχνε αδύναμος και σε κατάσταση σύγχυσης, επηρεάζοντας αρνητικά μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος ειδικά μετά την απογοητευτική παρουσία του στο πρώτο καταστροφικό ντιμπέιτ. Η αντιπρόεδρος, που είναι σήμερα 59, αναμένεται ότι θα είναι σαφώς πιο μαχητική, παρασέρνοντας «προς τα πάνω» την ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Η Χάρις, με μεικτή ασιατική και τζαμαϊκανή καταγωγή, έχει τη δυναμική να ξαναφέρει πίσω τους μαύρους ψηφοφόρους των Δημοκρατικών, που τελευταία απομακρύνθηκαν από τον Μπάιντεν εξαιτίας των επιλογών του στην εσωτερική και στην εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, το μεγαλύτερο κακό που πρέπει να ξορκίσει είναι η αμφιθυμία που προκαλεί η πολιτική περσόνα της. Το ιστορικό της ως αντιπροέδρου έχει αφήσει ανάμεικτες εντυπώσεις. Οι πολιτικές θέσεις της, το ίδιο. Παρά τον ενθουσιασμό, οι σκιές υπάρχουν. Στις αρχές της διακυβέρνησης Μπάιντεν είχε αναλάβει την πρωτοβουλία να αντιμετωπίσει τις βαθύτερες αιτίες της μεταναστευτικής κρίσης στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού. Λανθασμένες επιλογές, επιπόλαια προσέγγιση, ατυχείς δηλώσεις την έκαναν κόκκινο πανί για τους Ρεπουμπλικάνους, που τη βάφτισαν «τσάρο των συνόρων».
Μια προεδρική υποψήφια που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε προκριματικές δεν είναι ό,τι καλύτερο και σίγουρα ο Τραμπ δεν θα το αφήσει αυτό ανεκμετάλλευτο. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη μια μανιώδης προσπάθεια των Ρεπουμπλικάνων να χαρακτηρίσουν τη Χάρις άπειρη και εντελώς ακατάλληλη για τον Λευκό Οίκο. Και ο Τραμπ θα μπορεί να διατυμπανίζει ανενόχλητος ότι αυτός είναι το μόνο σίγουρο χαρτί...
