Στο πλανητικό μας σύστημα ένα ουράνιο σώμα παρουσιάζει τη μέγιστη ανάδυση των ορεινών όγκων, μέχρι τα 21 χιλιόμετρα και 300 μέτρα. Αυτός είναι ο πλανήτης Άρης. Στη Γη το μέγιστο ύψος βουνού είναι τα 8.848 μέτρα, το Έβερεστ, που φτάνει μέχρι το μισό περίπου της τροπόσφαιρας, στην οποία διαδραματίζονται τα μετεωρολογικά φαινόμενα. Για το βουνό αυτό γράφει ο Ρούσσος Βρανάς: «Ο άνεμος που λυσσομανά μέχρι και 380 χιλιόμετρα την ώρα ακούγεται στα αυτιά του επίδοξου κατακτητή σαν το βουητό που κάνει ένα τζάμπο που απογειώνεται».
Το 23% του πλανήτη μας αναφέρεται ως ορεινή έκταση, με κατοίκους το 10% του γήινου πληθυσμού. Πάντως, και τα δύο νούμερα είναι αμφισβητούμενα. Το πρώτο διότι το ανάγλυφο του εδάφους δεν προσμετράται με αυτούς τους υπολογισμούς. Το δεύτερο απαιτεί αυστηρές στατιστικές, που λείπουν.
Σύμφωνα με την Ορνιθολογική Εταιρεία, στην Ελλάδα η υψηλή ορεινή ζώνη καταλαμβάνει μόλις το 2,7 της χερσαίας έκτασης, ενώ το «αλπικό περιβάλλον» (άνω των 2.000 μέτρων) καταλαμβάνει έκταση 160 km2, δηλαδή το 0,1% της χώρας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν είναι ορεινή. Η Ελλάδα έχει τα 2/3 του εδάφους της σε υψόμετρο πάνω από 200 μέτρα, με 413 κορυφές πάνω από 1.000 μέτρα.
Εμπόδιο για την αναρρίχηση στα βουνά ήταν οι ληστές. Η ληστεία που εδράζεται στα παλιά ορεινά ορμητήρια κρατούσε ακόμη και 100 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση. Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος -καμία σχέση με τον εγγονό του- θα επισκεφθεί το 1926 την Κατερίνη για να δει τα κεφάλια του Γιαγκούλα και δύο συνεργατών του καρφωμένα στα σιδερένια κάγκελα του σιδηροδρομικού σταθμού! Η μεταγενέστερη πολιτική του κράτους «προστασίας των λύκων» συνεπάγεται μικροεξεγέρσεις, στον βαθμό που δεν τηρείται με συνέπεια. Παράδειγμα, η αντίδραση των κτηνοτρόφων, που το 2000 υπόσχονταν δημόσια σε μια νομαρχιακή συνάντηση στο χωριό Άγραφα να χρησιμοποιήσουν «οικολογικές» μεθόδους συντήρησης των λύκων, εννοώντας έτσι τον τουφεκισμό τους...
Τα ελληνικά βουνά σήμερα είναι απειλούμενα με εξαφάνιση(!), καθώς βαριά σκαπτικά μηχανήματα διατρέχουν τα κορυφαία σημεία τους εγκαθιστώντας ανεμογεννήτριες. Η Ελλάδα, στο πλαίσιο μιας αποικιακής διαχείρισης του ορεινού της χώρου, αποδέχεται την καταστροφή τους και τον όλεθρο του τοπίου. Κρίμα για τη χώρα και για τις κυβερνήσεις της...
