Εγκαταλελειμμένοι στη τύχη τους, χωρίς καμία βοήθεια, είναι οι σεισμόπληκτοι στη Συρία μετά τους φονικούς σεισμούς που χτύπησαν τη χώρα και την Τουρκία πριν από 10 ημέρες.
«Κάποιοι από τους άστεγους δεν έχουν καν κουβέρτες για να σκεπαστούν, ενώ κάνει πολύ κρύο. Πολλοί άνθρωποι πεινάνε. Και αυτό γιατί τα τρόφιμα είναι πολύ ακριβά για να τα αγοράσει κάποιος ή απλά δεν υπάρχουν. Εγώ έχω φάει 3 φορές από τότε που έγινε ο σεισμός» περιγράφει ο Σύρος πρόσφυγας Μ.Α., που βρίσκεται ανάμεσα στους σεισμοπαθείς της πόλης Αφρίν.
Ο Μ.Α. υπήρξε θύμα άτυπης αναγκαστικής επιστροφής από την Ελλάδα στην Τουρκία, καθώς και εξευτελιστικής και απάνθρωπης μεταχείρισης τον Οκτώβρη του 2021 από τις ελληνικές αρχές, σύμφωνα με την Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA). Πρόσφατα απελάθηκε βίαια από την Τουρκία στη Βόρεια Συρία. Η RSA επικοινώνησε μαζί του τηλεφωνικά στις 14/02/2023 και ο Μ.Α. μίλησε για την τραγική διαδρομή του, από την Ελλάδα πίσω στη σεισμόπληκτη Αφρίν.
Όπως αναφέρει η RSA, ο Μ.Α. αφηγήθηκε αναλυτικά τι του συνέβη, μετά την άτυπη αναγκαστική επιστροφή του από την Ελλάδα, ενώ εκκρεμούσε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: τη σύλληψή του στην Τουρκία, το πώς αγνοήθηκαν τα αιτήματά του για καταγραφή και καθεστώς προσωρινής διαμονής, τη βίαιη κακομεταχείρισή του και παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων και στην Τουρκία, και τέλος την απέλασή του στη Συρία.
«Οι τουρκικές αρχές με απέλασαν στη Συρία στα σύνορα και πήγα στην Αφρίν» είπε. «Στην Αφρίν από την αρχή φοβόμουν [...] Μετά έγινε η καταστροφή από τους σεισμούς. Ήταν 4 τα ξημερώματα και ήμουν ξύπνιος όταν έγινε ο πρώτος σεισμός. Το σπίτι κουνιόταν δεξιά και αριστερά. Έξω έβρεχε πολύ και έκανε πολύ κρύο. Ο κόσμος πετάχτηκε έξω ακόμα και ξυπόλητος. Μετά τον δεύτερο σεισμό κόπηκε το ρεύμα και έγιναν οι καταστροφές στην πόλη» συμπλήρωσε.
Στη περιοχή συμβαίνουν ακόμα μετασεισμοί και ο ίδιος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι ενός γνωστού του στο οποίο έμενε πριν τον σεισμό. Τώρα κοιμάται μαζί με άλλες 7 οικογένειες σε ένα σπίτι.
Ο Μ.Α. μαζί με άλλα άτομα, πήραν μόνοι τους την πρωτοβουλία να συνδράμουν σε άλλους σεισμοπαθείς. «Βγαίνω το πρωί στις 10 από το σπίτι στο οποίο μένω προσωρινά και γυρνάω πίσω στις 3 το βράδυ για να κοιμηθώ. Πηγαίνω όπου υπάρχει ανάγκη για να βοηθήσω.» Ο Μ.Α. συμμετείχε σε επιχειρήσεις που έκαναν οι κάτοικοι της περιοχής με δικά τους μέσα για απεγκλωβίσουν ανθρώπους που βρίσκονταν κάτω από τα γκρεμισμένα κτίρια. «Όποιος είχε τροχό, κομπρεσέρ και βαρύ όχημα το έφερνε για να βοηθήσει».
Όπως τονίζει υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κάπου να μείνουν και είναι άστεγοι στο δρόμο. Οι βασικές ανάγκες αυτή τη στιγμή είναι κουβέρτες, στρώματα και σκηνές και φαγητό, εξηγεί.
