«Μόνο το ναι είναι ναι». Η μεγάλη διεκδίκηση των φεμινιστικών και γυναικείων κινημάτων κατά των βιασμών και της σεξουαλικής βίας μετατρέπεται σε νόμο στην Ισπανία των σοσιαλιστών και της Αριστεράς. Ο εναγκαλισμός στα έδρανα της Βουλής αμέσως μετά την επίμαχη ψηφοφορία ανάμεσα στην υπουργό Ισότητας Ιρένε Μοντέρο και την υπουργό Κοινωνικών Δικαιωμάτων Ιόνε Μπελάρα, τις δύο υπουργούς του Podemos, σφράγισε και συμβολικά το βάρος που είχε η Αριστερά για να ψηφιστεί ο νόμος μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις και τα εμπόδια που έβαζαν πολλές φορές και μετριοπαθείς και συντηρητικοί κύκλοι των σοσιαλιστών.
Τελικά μόνο το δεξιό Λαϊκό Κόμμα και οι φασίστες του Vox ψήφισαν εναντίον του νόμου αποδεικνύοντας το μίσος τους για τα ουσιαστικά δικαιώματα και την ισότητα των γυναικών. Ψήφισαν όχι μόνο εναντίον του κανόνα που προβλέπει ότι η συναίνεση αποτελεί το κλειδί για την κρίση των σεξουαλικών εγκλημάτων, αλλά και αυτού που προβλέπει μια ολοκληρωμένη φροντίδα για τα θύματα, σε μια χώρα που καταγγέλλεται ένας βιασμός κάθε πέντε ώρες, αλλά και που ο αριθμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος γιατί κρύβεται στο σκοτάδι της σιωπής και του πόνου. Ο νόμος πέρασε με 201 υπέρ, 140 κατά, του Λαϊκού Κόμματος και του Vox, και 2 αποχές, ενώ τις επόμενες ημέρες θα ψηφιστεί και από τη Γερουσία.
«Σήμερα είναι μια σημαντική μέρα για τις γυναίκες της χώρας μας, γατί η σεξουαλική ελευθερία θα αποτελεί επιτέλους δικαίωμα και θα αλλάξουμε τη βία με την ελευθερία και τον φόβο με τον πόθο. Σήμερα μπορούμε να πούμε στην κάθε μια: Αδελφή μου, εγώ, να,ι σε πιστεύω», τόνισε από το βήμα της Βουλής η Μοντέρο, επαναφέροντας μέσα στο Βουλή το σύνθημα εκατομμυρίων γυναικών που βγήκαν αυτά το χρόνια στους δρόμους και τις πλατείες φωνάζοντας: «Αδελφή μου, σε πιστεύω, δεν είναι κακοποίηση, είναι βιασμός».
«Το φεμινιστικό κίνημα ξαναέγραψε ιστορία, το οφείλουμε σε κάθε μια από τα θύματα, το οφείλουμε στους ίδιους τους εαυτούς μας και πιθανώς να είναι ένα από τα πιο σημαντικά δικαιώματα που θα μπορέσουμε να αφήσουμε στις κόρες μας στο παρόν και το μέλλον, μόνο το ναι είναι ναι, ζήτω ο αγώνας των γυναικών», κατέληξε η Μοντέρο, καταγγέλλοντας την αντιδραστική και πατριαρχική πολιτικής της Δεξιάς.
Η Ισπανία του Πέδρο Σάντσεθ και της Γιολάντα Ντίαθ αντιμετώπισε τον βιασμό μέσα στο πλαίσιο των διεθνών συμφωνιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγγυήθηκε δικαιοσύνη, αποζημίωση και αποκατάσταση των θυμάτων της σεξουαλικής βίας.
Ο νόμος για τη σεξουαλική ελευθερία θα μείνει στην Ιστορία ως ο νόμος «μόνο το ναι είναι ναι», γιατί αποτέλεσε τον καρπό ενός πολύχρονου αγώνα των γυναικών της Ισπανίας μετά τον ομαδικό βιασμό μιας 18χρονης κοπέλας, τον Ιούλιο του 2016, από μια ομάδα πέντε βιαστών, που απαθανάτισαν μεταξύ των άλλων και με τα κινητά τους τις πράξεις τους. Οι διαδηλώσεις που πυροδότησε η ελαφρά καταδίκη των βιαστών οδήγησαν σε ένα μεγάλο κίνημα, που, στο τέλος, μετά από έξι χρόνια, κατάφερε να μετατρέψει σε νόμο το δικαίωμα της γυναίκας στην επιλογή της σεξουαλικής σχέσης και πράξης. Μόνο τις τελευταίες τρεις εβδομάδες καταγγέλθηκαν στην Ισπανία τέσσερις ομαδικοί βιασμοί.
