Σε ψηφιακή ανάλυση της μούμιας του Φαραώ Αμενχοτέπ Α’ (Αμένωφις Α΄) προχώρησαν Αιγύπτιοι επιστήμονες 3.500 χρόνια περίπου μετά τον θάνατό του, αποκαλύπτοντας, για πρώτη φορά από τότε που ανακαλύφθηκε η μούμια το 1881, λεπτομέρειες για τη ζωή και τον θάνατο του Αιγύπτιου βασιλιά.
Η μούμια του φαραώ ήταν τόσο εξαιρετικά φτιαγμένη, διακοσμημένη με γιρλάντες λουλουδιών, και το πρόσωπο του σκεπασμένο με μια ρεαλιστική μάσκα. Η μούμια ήταν τόσο εύθραυστη που οι αρχαιολόγοι δεν είχαν ποτέ τολμήσει να εκθέσουν τα λείψανά της, και έτσι η μούμια του Φαραώ Αμενχοτέπ Α’ ήταν τη μόνη βασιλική αιγυπτιακή μούμια που βρέθηκε τον 19ο και τον 20ό αιώνα που δεν έχει ακόμη ανοιχτεί για μελέτη.
Περίπου 3.000 χρόνια μετά την ταφή του Αμενόφι, μια ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησε αξονικές τομογραφίες για να «ξετυλίξει» ψηφιακά το σώμα του για πρώτη φορά, κοιτάζοντας ουσιαστικά μέσα από τα πολλά στρώματα για να αποκαλύψει πώς θα έμοιαζε όταν ζούσε.
«Ξετυλίγοντας ψηφιακά ... τη μούμια και "ξεφλουδίζοντας" τα εικονικά της στρώματα - τη μάσκα προσώπου, τους επιδέσμους και την ίδια τη μούμια - μπορέσαμε να μελετήσουμε αυτόν τον καλά διατηρημένο Φαραώ με πρωτοφανή λεπτομέρεια", δήλωσε η δρ Σαχάρ Σαλίμ, καθηγητής ακτινολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου και ακτινολόγος του Egyptian Mummy Project, σε δελτίο τύπου.
Η Saleem και οι συνάδελφοί της διαπίστωσαν ότι ο Αμένοφι Α’ ήταν περίπου 35 ετών όταν πέθανε ενώ το ύψος του έφτανε τα 169 εκατοστά. Είχε υγιή δόντια. Μέσα στα περιτυλίγματα βρέθηκαν περίπου 30 φυλαχτά και μια μοναδική χρυσή ζώνη.
Ο Φαραώ είχε επίσης στενό πηγούνι, μικρή στενή μύτη, σγουρά μαλλιά και ελαφρώς προεξέχοντα άνω δόντια, είπε ο Saleem. Η μελέτη τους δεν αποκάλυψε πληγές ή παραμορφώσεις που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την αιτία του θανάτου του.
Ο Αμένοφι Α’΄ κυβέρνησε την Αίγυπτο για περίπου 21 χρόνια, μεταξύ 1525 και 1504 π.Χ. Ήταν ο δεύτερος βασιλιάς της 18ης δυναστείας και είχε μια σε μεγάλο βαθμό ειρηνική βασιλεία κατά τη διάρκεια της οποίας έχτισε πολλούς ναούς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μούμια είχε υποστεί πολλαπλές μεταθανάτιες κακώσεις που πιθανότατα προκλήθηκαν από αρχαίους τυμβωρύχους, τις οποίες, σύμφωνα με τα ιερογλυφικά κείμενα, ιερείς και ταριχευτές προσπάθησαν στη συνέχεια να αποκαταστήσουν κατά την 21η Δυναστεία - περισσότερους από τέσσερις αιώνες μετά την πρώτη μουμιοποίηση και ταφή του.
«Δεν μπορέσαμε να βρούμε κανένα τραύμα ή παραμόρφωση λόγω ασθένειας για να δικαιολογήσουμε την αιτία του θανάτου, εκτός από πολλούς ακρωτηριασμούς μετά θάνατον, πιθανώς από ληστές ταφών μετά την πρώτη του ταφή», σύμφωνα με την αρχαιολόγο.
«Τα εντόσθιά του είχαν αφαιρεθεί από τους πρώτους μουμιοποιητές, αλλά όχι ο εγκέφαλος ή η καρδιά του. Φαίνεται ότι τουλάχιστον για τον Αμενχοτέπ Α′ οι ιερείς της 21ης δυναστείας επισκεύασαν με αγάπη τα τραύματα που προκάλεσαν οι ληστές των τάφων, αποκατέστησαν τη μούμια στην παλιά της αίγλη και διατήρησαν τα υπέροχα κοσμήματα και τα φυλαχτά στη θέση τους».
Ο αρχικός τάφος του Αμενχοτέπ Α′ δεν βρέθηκε ποτέ. Ανακαλύφθηκε το 1881 σε μια τοποθεσία στο Λούξορ όπου είναι γνωστό ότι αξιωματούχοι της 21ης δυναστείας έκρυψαν τις μούμιες των βασιλιάδων και των ευγενών για να τις προστατεύσουν από τους τυμβωρύχους.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Medicine.
