Ελάχιστοι θα γνώριζαν σήμερα τον Τζορτζ Φλόιντ αν δεν υπήρχε το βίντεο που τον δείχνει να ξεψυχά κάτω από τη φονική λαβή του αστυνομικού, ο οποίος δικάζεται αυτές τις μέρες στη Μινεάπολη. Πέρα από το να ευαισθητοποιήσει την αμερικανική κοινή γνώμη για το πρόβλημα της αστυνομικής βαναυσότητας, το βίντεο έγινε δεκτό και από το δικαστήριο ως αποδεικτικό στοιχείο. Για την κυβέρνηση του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, ωστόσο, ανάλογες εικόνες αποτελούν περισσότερο μέρος του προβλήματος παρά της λύσης.
Έπειτα από μήνες διαβουλεύσεων, καθυστερήσεων και έντονων κοινωνικών αντιδράσεων, το γαλλικό Κοινοβούλιο ενέκρινε τελικά χθες τον περίφημο νόμο για την «Καθολική ασφάλεια». Το νομοσχέδιο, που κατατέθηκε από το προεδρικό κόμμα Δημοκρατία Εμπρός (LREM), υπερψηφίστηκε από 75 βουλευτές και καταψηφίστηκε από 33.
Το νομοσχέδιο δίνει στη γαλλική αστυνομία -μονίμως διαμαρτυρόμενη για το πόσο «απροστάτευτη» είναι- μια σειρά από νέες υπερεξουσίες. Από τον Νοέμβριο που πρωτοπαρουσιάστηκε, τις περισσότερες αντιδράσεις για τις σημαντικές αυτές εξουσίες προκάλεσε το άρθρο 24, που ούτε λίγο ούτε πολύ ποινικοποιεί «την κακόβουλη μετάδοση εικόνων» αστυνομικών την ώρα που ασκούν τα καθήκοντά τους.
Για τη γαλλική κυβέρνηση πρόκειται για ένα μέτρο που θα προστατεύσει τους αστυνομικούς «από το μίσος και τις απειλές κατά της ζωής τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Για τα κόμματα της Αριστεράς, τα συνδικάτα, τις δημοσιογραφικές ενώσεις και τις οργανώσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων η μεταρρύθμιση απλώς θα αποθρασύνει την αστυνομική βία βγάζοντας από το κάδρο ένα σημαντικό μέσο τεκμηρίωσής της.
Οι αντιδράσεις ανάγκασαν τελικά τη γαλλική Γερουσία να αναθεωρήσει το άρθρο 24 απαλείφοντας κάθε αναφορά στον νόμο για την ελευθερία του Τύπου. Μια μεικτή επιτροπή βουλευτών και γερουσιαστών ενέκρινε στη συνέχεια την τροποποίηση δίνοντας στο νομοσχέδιο έναν νέο τίτλο: «Νόμος για την καθολική ασφάλεια με διαφύλαξη των ελευθεριών».
Διακηρυγμένος στόχος είναι η εξασφάλιση της «συνέχειας» στην αστυνόμευση μέσω της συνεργασίας των αστυνομικών δυνάμεων με μια αναβαθμισμένη δημοτική αστυνομία αλλά και τις ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι. Στη συνέχεια αυτή εντάσσεται πιθανότατα, για τους Γάλλους νομοθέτες, και η δυνατότητα που αποκτούν πλέον οι Γάλλοι αστυνομικοί να οπλοφορούν ακόμη κι όταν δεν βρίσκονται σε υπηρεσία.
Το οξύμωρο βέβαια είναι ότι το νομοσχέδιο εμποδίζει μεν τη βιντεοσκόπηση των δυνάμεων της τάξης, αλλά επιτρέπει στη γαλλική αστυνομία να φωτογραφίζει και να βιντεοσκοπεί τους πάντες και τα πάντα. Ο νέος νόμος προβλέπει τη διευρυμένη χρήση φορητών καμερών από τους αστυνομικούς, ακόμα περισσότερες κάμερες ασφαλείας στους δρόμους αλλά και την από αέρος παρακολούθηση διαδηλώσεων μέσω drones. Η χρήση των εικόνων αυτών για την αναγνώριση προσώπων απαγορεύεται πάντως ρητώς.
Ανάλογες ασφαλιστικές δικλίδες δεν πείθουν όμως το γαλλικό παράρτημα της Διεθνούς Αμνηστίας, που, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, έσπευσε να προειδοποιήσει για τους «κινδύνους» που ενέχει το νομοσχέδιο για τις πολιτικές ελευθερίες καταγγέλλοντας παράλληλα τις «γενικευμένες πρακτικές παρακολούθησης». Όπως χαρακτηριστικά τονίζει η οργάνωση, το νομοσχέδιο περιέχει «ασαφείς διατάξεις που θα μπορούσαν να επιτρέψουν καταχρηστικές και άδικες νομικές διαδικασίες».
