Τσουνάμι τρανσφοβίας έχει κατακλύσει τα social media με αφορμή την συμμετοχή δύο αθλητριών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024. Πρόκειται για την Imane Khelif από την Αλγερία και για την δυο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια της Ταϊβάν Lin Yu-ting, οι οποίες αρχικά κατηγορήθηκαν ότι είναι «βιολογικά άνδρες», μετά τρανς και έπειτα ίντερσεξ άτομα. Την 1η Αυγούστου, η Angela Carini αποσύρθηκε από τον αγώνα της με την Imane Khelif, ενώ η Lin Yu-ting κέρδισε την Ουζμπέκα Τουρντιμπέκοβα την Παρασκεύη. Και οι δυο ηττημένες αποχώρησαν από το ρινγκ με κλάματα.
Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2023, η Khelif αποκλείστηκε από τη Διεθνή Ένωση Πυγμαχίας (IBA) επειδή απέτυχε σε ένα τεστ καταλληλότητας φύλου. Η διπλή παγκόσμια πρωταθλήτρια της Ταϊβάν, Lin Yu-ting, έχασε το χάλκινο μετάλλιό της στον ίδιο διαγωνισμό, αφού επίσης δεν πληρούσε τα κριτήρια επιλεξιμότητας για το φύλο. Ωστόσο, ούτε η Khelif, ούτε η δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια Lin έχουν αναφερθεί ποτέ επίσημα ως τρανς ή intersex άτομα και αγωνιζόντουσαν πάντα σε γυναικεία πρωταθλήματα.
Οι ισχυρισμοί για τις αθλήτριες Ιμάνε Κελίφ και Λιν Γιου-Τινγκ προέρχονται από αγώνες της IBA στο Νέο Δελχί το Μάρτιο του 2023. Ο πρόεδρος της IBA, Ουμάρ Κρεμλέβ, ανήρτησε στο Telegram ότι οι εξετάσεις DNA απέδειξαν πως είχαν χρωμοσώματα XY και αποκλείστηκαν από τους αγώνες. Η IBA δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες γιατί οι αθλήτριες απέτυχαν στα τεστ καταλληλότητας φύλου, αλλά διευκρίνισε ότι καμία από τiς δύο δεν υποβλήθηκε σε εξετάσεις τεστοστερόνης.
Η International Boxing Association (IBA), πρώην AIBA, διοικούσε την ερασιτεχνική και ολυμπιακή πυγμαχία από το 1946 έως το 2019, όταν η ολυμπιακή αναγνώρισή της ανεστάλη λόγω διαφθοράς. Το 2023, η ΔΟΕ αφαίρεσε επίσημα την αναγνώριση της IBA για ζητήματα οικονομικής διαφάνειας και δικαιοσύνης.
@skynews Sky's Rob Harris asks the president of the #IOC if the #Russian state could be involved in sowing doubts over the #gender status of two #boxers at the #Paris #Olympics ♬ original sound - Sky News
Ο πρόεδρος της IBA, Ουμάρ Κρεμλέβ, πριν 2 ημέρες κατηγόρησε τον πρόεδρο της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, για υπονόμευση των παραδοσιακών αξιών, ενώ ισχυρίστηκε ότι οι δύο αθλήτριες είναι τρανς.
The 2024 Olympic Games are outright sodomy and the destruction of traditional values throughout the world and Thomas Bach is responsible for this. pic.twitter.com/Pc51hCwOux
— Umar Kremlev (@umarkremlev) July 31, 2024
Υπάρχουν τρανς άτομα στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Στους τελευταίους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξήχθησαν στο Τόκιο, η Νεοζηλανδή αρσιβαρίστρια Laurel Hubbard έγραψε ιστορία ως η πρώτη ανοιχτά τρανς αθλήτρια στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024, δεν υπάρχουν τρανς αθλητές που να διαγωνίζονται σε κατηγορία διαφορετική από το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννησή τους. Οι αθλήτριες Nikki Hiltz και Hergie Bacyadan, που προσδιορίζονται ως τρανς (η Hiltz επίσης έχει δηλώσει ότι είναι non binary) αγωνίζονταν πάντα στην κατηγορία των γυναικών, που είναι το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννησή τους. Παρά τις υποσχέσεις της ΔΟΕ για μεγαλύτερη συμπερίληψη, το μέλλον για τρανς αθλητές παραμένει αβέβαιο.
Το ανθρώπινο δικαίωμα των τρανς και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων να συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές της κοινωνίας συχνά περιορίζεται από υποθέσεις σχετικά με τις βιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών που λαμβάνουν ως δεδομένο ότι οι άνδρες έχουν αθλητικό πλεονέκτημα. Η συζήτηση για την ένταξη των τρανς γυναικών στον αθλητισμό περιλαμβάνει την αμφισβήτηση του κατά πόσον η ορμονοθεραπεία αλλάζει αποτελεσματικά τα βιολογικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το αθλητικό πλεονέκτημα των ανδρών. H πλειονότητα θεωρεί ότι οι τρανς αθλητές έχουν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα στους γυναικείους αγώνες λόγω των φαινομενικών μόνιμων επιπτώσεων της έκθεσης στην τεστοστερόνη.
Οι τρέχουσες πολιτικές καταλληλότητας γυναικών τόσο για τρανς όσο και για cis γυναίκες με υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης από το λεγόμενο πρότυπο βασίζονται σε αντιεπιστημονικούς ισχυρισμούς σχετικά με την τεστοστερόνη και υποστηρίζουν ότι τα υψηλότερα μέσα επίπεδα τεστοστερόνης μεταξύ των ατόμων που έχουν οριστεί ως άνδρες κατά τη γέννηση τους δίνουν ένα αθέμιτο πλεονέκτημα.
Το τεστ «καταλληλότητας φύλου»
Η ναζιστική εποχή έχει διαμορφώσει ουσιαστικά τη συζήτηση γύρω από τους τρανς αθλητές σήμερα. Η επίδραση της ευγονικής και των ναζιστικών ιδεολογιών στους Ολυμπιακούς Αγώνες άφησε βαθιά σημάδια, τα οποία εξακολουθούν να επηρεάζουν τις σύγχρονες συζητήσεις για την ταυτότητα φύλου και την ισότητα στον αθλητισμό.
Στο βιβλίο του ιστορικού και δημοσιογράφου Michael Waters, The Other Olympians: Fascism, Queerness, and the Making of Modern Sports, αναφέρει ότι στην δεκαετία του 1930, υπήρχε ένας γενικός φόβος για τις πιο αρρενωπές γυναίκες στον αθλητισμό, καθώς απέκλιναν από την αυστηρή έννοια της θηλυκότητας. Οι φόβοι και οι ανησυχίες των ανδρών αφορούσαν ωστόσο όλες τις γυναίκες, καθώς θεωρούταν ότι ο αθλητισμός αλλάζει κάτι στις αθλήτριες και τις αρρενοποιεί κάτι που θεωρούσαν απαράδεκτο. Μάλιστα ο Pierre de Coubertin, ο ιδρυτής των μοντέρνων Ολυμπιακών Αγώνων, δεν ήθελε οι γυναίκες να συμμετέχουν καν στον αθλητισμό.
Το τεστ εισήχθη τη δεκαετία του 1930 για να απομακρύνει τις «ανώμαλες αθλήτριες» από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρώτο εξέταση ήταν φυσική εξέταση. Το 1936, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) άρχισε να εφαρμόζει τεστ φύλου για να επιβεβαιώσει την «γνησιότητα» των γυναικών αθλητριών.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στη Ναζιστική Γερμανία αξιωματούχοι των Ναζί επηρέασαν τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στην επιτήρηση των φύλων πιστοί στις ευγονικές τους ιδεολογίες, οι οποίες προέβλεπαν την «βελτίωση» της ανθρώπινης φυλής μέσω της επιλογής και του αποκλεισμού ατόμων με βάση γενετικά κριτήρια και την προώθηση της «άρειας ανωτερότητας». Αυτές οι πρακτικές οδήγησαν σε τραγικές και απάνθρωπες πολιτικές, όπως οι αναγκαστικές στειρώσεις και η γενοκτονία ατόμων με αναπηρίες, Ρομά, Εβραίων, ομοφυλόφιλων και άλλων ομάδων που θεωρήθηκαν «ανεπιθύμητες». Ο Χίτλερ και οι ναζιστές προσπάθησαν να παρουσιάσουν μια εικόνα δύναμης και καθαρότητας της γερμανικής φυλής, ενώ ταυτόχρονα περιθωριοποίησαν και διώκονταν αθλητές που δεν πληρούσαν τα ευγονικά τους κριτήρια.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, όταν οι γυναίκες άρχισαν να αντιτίθενται στις «γυμνές παρελάσεις» του τεστ, η επίσημη απάντηση δεν ήταν η κατάργηση, αλλά η αντικατάσταση από ανάλυση χρωμοσωμάτων. Φεμινίστριες, αθλήτριες, γενετιστές, ακτιβιστές και εθνικές κυβερνήσεις διαμαρτυρήθηκαν, αλλά χρειάστηκε μέχρι τη δεκαετία του 1990, όταν η Διεθνής Ερασιτεχνική Ομοσπονδία Αθλητισμού και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή τερμάτισαν τη δοκιμή. Η υποχρεωτική εξέταση φύλου για τις γυναίκες αθλήτριες εγκαταλείφθηκε από την IAAF το 1992 και τη ΔΟΕ το 2000, αλλά οι επιλεκτικές δοκιμές σε «ύποπτες» αθλήτριες συνεχίστηκαν.
Οι επιλεκτικές εξετάσεις φύλου και οι ιατρικές παρεμβάσεις επίσης, επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες από τον Παγκόσμιο Νότο.
Από το 2011 έως το 2021, ελίτ και ερασιτεχνικοί αθλητικοί οργανισμοί όπως η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (IOC) και η Διεθνής Ερασιτεχνική Ομοσπονδία Αθλητισμού (IAAF) —τώρα World Athletics (WA)— χρησιμοποίησαν τα επίπεδα τεστοστερόνης για να καθορίσουν την καταλληλότητα των γυναικών, παρά την λανθασμένη επιστήμη της.
Οι υποθέσεις σχετικά με τη δυαδική διαφορά φύλου και τη γυναικεία κατωτερότητα που κινητοποιούν και εμψυχώνουν τις πολιτικές καταλληλότητας των γυναικών έχουν τεθεί στο μικροσκόπιο από προκλήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την επιστήμη, με τη συντριπτική συναίνεση ότι το φύλο δεν είναι δυαδικό και ότι τα τεστ φύλου είναι λανθασμένα.
Τον Νοέμβριο του 2021, η ΔΟΕ ανακοίνωσε μια νέα πολιτική για τη συμμετοχή των τρανς που βασίζεται σε αποφάσεις βάσει αποδείξεων για το κάθε άθλημα, για να καθοριστεί αν οι τρανς γυναίκες έχουν φαινομενικά αθέμιτο πλεονέκτημα. Η νέα πολιτική της ΔΟΕ αποκλείει την ιατρικά αχρείαστη θεραπεία και αναγνωρίζει τις βλάβες που προκάλεσαν οι προηγούμενοι κανονισμοί στις γυναίκες αθλήτριες. Ωστόσο, δεν υποστηρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των τρανς και των cisgender γυναικών αθλητριών αλλά αφήνει τις αθλητικές οργανώσεις υπεύθυνες του διαχωρισμού μεταξύ «πραγματικών» και «μη πραγματικών» γυναικών και κοριτσιών.
Ο αντίκτυπος
Ένα μόρφωμα κυρίως λευκών, συντηρητικών και χριστιανών φονταμενταλιστών υπερασπίζεται με φανατισμό τις ξεπερασμένες πλέον επιστημονικά «παραδοσιακές ιεραρχίες» του φύλου. Αυτές οι ομάδες στοχεύουν τον αποκλεισμό των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, με ψήφιση νόμων που εμποδίζουν τρανς γυναίκες και κορίτσια να συμμετέχουν σε «γυναικεία» αθλήματα όπως συμβαίνει σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Οι συντηρητικές, αντι-τρανς ομάδες ισχυρίζονται ότι προστατεύουν τα δικαιώματα των γυναικών και τον αθλητισμό απαγορεύοντας τη συμμετοχή τρανς γυναικών και κοριτσιών.
Οι προσπάθειες για την απαγόρευση των τρανς γυναικών που έχουν περάσει από «ανδρική εφηβεία» από τα γυναικεία αθλήματα είναι μέρος ευρύτερων εκστρατειών κατά των τρανς που επιδιώκουν να απαγορεύσουν στα τρανς άτομα την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη που επιβεβαιώνει το φύλο - ειδικά τους αναστολείς ορμονών - που απαιτούνται για την αποφυγή μιας ανεπιθύμητης εφηβείας.
Πολλές πολιτείες των ΗΠΑ και η Αλμπέρτα έχουν απαγορεύσει ή σχεδιάζουν να απαγορεύσουν την πρόσβαση σε επιβεβαιωμένη υγειονομική περίθαλψη για νέους κάτω των 16 ετών. Οι τρανς γυναίκες και κορίτσια που επηρεάζονται από αυτές τις απαγορεύσεις δεν θα μπορέσουν ποτέ να αγωνιστούν στο γυναικείο άθλημα. Παράλληλα νιώθουν ότι δεν είναι ευπρόσδεκτες στον αθλητισμό και ότι η ιδιωτικότητά τους θα παραβιαστεί εάν επιχειρήσουν να συμμετάσχουν. Αυτός ο πανικός για το φύλο είχε επίσης συνέπειες για τα κορίτσια cisgender που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες φύλου, υποβάλλοντας τα σε αντι-τρανς παρακολούθηση και παρενόχληση.
