Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών, ο Βίκτορ Σανέγιεφ, δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Πέθανε στις 3 Ιανουαρίου, νικημένος από καρδιακή προσβολή, στην Αυστραλία, όπου ζούσε από τη δεκαετία του '90, ο μόνιμος νικητής, όπως λέει και το όνομά του, επί μία και πλέον δεκαετία, του τριπλούν στον κόσμο.
Είχε γεννηθεί στις 3 Νοεμβρίου 1945 στο Σουχούμι της Γεωργίας από φτωχή οικογένεια, με τον ανάπηρο πατέρα του να πεθαίνει όταν ο Βίκτορ ήταν μόλις 15 χρόνων. Ξεκίνησε να ασχολείται με τον στίβο στα 11 του χρόνια και αρχικά γυμναζόταν για να γίνει άλτης του ύψους. Ο προπονητής του Ακόπ Κερσελιάν τον συμβούλευσε στα 17 του να ασχοληθεί με το τριπλούν κι έναν χρόνο αργότερα αναδείχθηκε τρίτος νικητής στους σχολικούς αγώνες της ΕΣΣΔ.
Η απογείωσή του ξεκίνησε το 1968 και διήρκεσε 12 ολόκληρα χρόνια. Τότε αναδείχθηκε πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης και εν συνεχεία κατέκτησε το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Μεξικό, καταρρίπτοντας δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ (17.23μ. και 17.39μ.). Ακολούθησαν άλλα δύο χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1972 στο Μόναχο (17.35μ.) και το 1976 στο Μόντρεαλ (17.29μ.).
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας παρέδωσε την ολυμπιακή φλόγα στον τελευταίο λαμπαδηδρόμο, τον μπασκετμπολίστα Σεργκέι Μπέλοφ, και, πλησιάζοντας τα 35 του χρόνια, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με 17.24μ., με κόντρα άνεμο 1,3 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Ήταν ο πρώτος άλτης στον κόσμο που κατακτούσε τρία χρυσά κι ένα αργυρό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, για να τον ξεπεράσει από το 1984 έως το 1996 ο Αμερικανός Καρλ Λιούις με τέσσερα χρυσά στο άλμα σε μήκος.
Το ατομικό του ρεκόρ ήταν 17.44μ. και το είχε σημειώσει στις 17 Οκτωβρίου 1972 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σουχούμι, παίρνοντας πίσω το παγκόσμιο ρεκόρ, που είχε βελτιώσει το 1971 με άλμα στα 17.40μ. ο Κουβανός Πέδρο Πέρεζ Ντουένας.
Είχε αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης οκτώ φορές, δύο στον ανοιχτό στίβο (το 1969 με 17.34μ. στην Αθήνα και το 1974 με 17.23μ. στη Ρώμη) και έξι φορές στον κλειστό (το 1970 με 16.95μ. στη Βιέννη, το 1971 με 16.83μ. στη Σόφια, το 1972 με 16.97μ. στην Γκρενόμπλ, το 1975 με 17.01μ. στο Κατοβίτσε, το 1976 με 17.10μ. στο Μόναχο και το 1977 με 16.65μ. στο Σαν Σεμπαστιάν).
Μετά το τέλος της καριέρας του ήταν για τέσσερα χρόνια επικεφαλής αλμάτων στην ομάδα της ΕΣΣΔ, ενώ με την προπονητική ασχολήθηκε και στην Αυστραλία.
Ο αγώνας των... αγώνων στο Μεξικό
Ο Βίκτορ Σανέγιεφ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής στον συγκλονιστικότερο αγώνα που έγινε ποτέ στα αγωνίσματα του στίβου σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1968, στο Μεξικό, όπου καταρρίφθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ του τριπλούν τέσσερις φορές στον τελικό και μία στον προκριματικό!
Το παγκόσμιο ρεκόρ πριν τους αγώνες ήταν 17.03μ. και το κατείχε ο Πολωνός Γιόζεφ Σμιντ από το 1960. Στις 16 Οκτωβρίου 1968 ο Ιταλός Τζιουζέπε Τζεντίλε στον προκριματικό του αγωνίσματος πήδηξε 17.10μ. και την επομένη, με το πρώτο του άλμα στον τελικό, 17.22μ., όμως ο αγώνας των... αγώνων μόλις είχε αρχίσει!
Στην τρίτη προσπάθεια ο Βίκτορ Σανέγιεφ με 17.23μ. κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά στην πέμπτη προσπάθεια ο Βραζιλιάνος Νέλσον Προυντένσιο, από τα 17.05μ. και την τρίτη θέση, ανέβηκε στην πρώτη, καταρρίπτοντας εκ νέου το παγκόσμιο ρεκόρ με 17.27μ.
Στην τελευταία προσπάθεια του αγώνα, ο νικητής, όνομα και πράγμα, Βίκτορ Σανέγιεφ «πέταξε» στα 17.39μ. και πήρε το χρυσό μετάλλιο! Είχε βελτιώσει κατά 29π. το ρεκόρ του Τζεντίλε και κατά 54π. το ολυμπιακό ρεκόρ του Σμιντ από το Τόκιο το 1960! Στο Μεξικό, πέντε άλτες σημείωσαν επίδοση καλύτερη από το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ και έξι (ανάμεσά τους και ο Σμιντ) καλύτερη από το ολυμπιακό ρεκόρ!
