Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
18 °C
15.1°C19.8°C
3 BF 56%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
14.7°C17.0°C
1 BF 75%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
14.8°C17.1°C
3 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.8°C17.5°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
14 °C
13.9°C16.9°C
0 BF 62%
Πόλη του Μεξικού / Στο Νησί των Κουκλών
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Πόλη του Μεξικού / Στο Νησί των Κουκλών

Φωτογραφία: Θάνος Παναγόπουλος

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 1988. Στις κινηματογραφικές αίθουσες κάνει πρεμιέρα το «Child's Play», ταινία τρόμου της χρυσής δεκαετίας των slasher films με τους βίαιους και κατ’ εξακολούθηση φόνους, συχνά με μεταφυσικό περιεχόμενο, όπως το «A Nightmare on Elm Street». Η ταινία, η οποία στην Ελλάδα προβάλλεται ως «Η κούκλα του Σατανά», γίνεται τεράστια επιτυχία. Έτσι, έρχονται τα σίκουελς «Child’s Play 2», «Child’s Play 3», «Bride of Chucky», «Seed of Chucky», «Curse of Chucky» και το «Cult of Chucky», που θα προβληθεί 29 χρόνια αργότερα. Η σειρά αναδεικνύει έναν δημοφιλή αντιήρωα, τον Τσάκι, κούκλα ενός συμπαθητικού αγοριού, η οποία όμως κατέχεται από το πνεύμα κάποιου κατ’ εξακολούθησιν δολοφόνου.

Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ντον Μαντσίνι, δημιουργός του Τσάκι, αναπαράγει στο παγκόσμιο κοινό τη σχετικά άγνωστη Πεδιοφοβία, τον φόβο που προκαλούν σε κάποιους οι κούκλες εξαιτίας μιας ταινίας τρόμου, ενός θρύλου ή κάποιου τραυματικού γεγονότος. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, φοβίες μπορούν να προκαλέσουν τα πιο απίθανα αίτια. Μια κούκλα, ένας κλόουν, όπως στον αναγνώστη του «Hop Frog» του Έντγκαρ Άλαν Πόε, στη λεγόμενη κουκλοφοβία, μια κότα στην αλεκτοροφοβία, ένας καθρέπτης στην κατοπτροφοβία, ο αριθμός οκτώ στην οκτωφοβία, το κόκκινο χρώμα στην πορφυροφοβία, ακόμη και μια όμορφη γυναίκα στη βενουστραφοβία.

Τρίτη 5 Αυγούστου 1997. Ξεκινώ την τελευταία μου ημέρα στην Πόλη του Μεξικού προτού αναχωρήσω για νότια με μια βόλτα στο Σοτσιμίλκο, στα νοτιοανατολικά της μεξικανικής πρωτεύουσας. Η περιοχή είναι διάσημη για τα συνολικού μήκους 170 χιλιομέτρων κανάλια. Προτού έλθουν οι Ισπανοί, το Τενοτστιτλάν, όπως λεγόταν η Πόλη του Μεξικού, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει στη ναουάτλ «Ο Βράχος με τους Ανθισμένους Κάκτους», ήταν βαλτώδες νησί στη λίμνη Τεσκόκο.

Επιβιβάζομαι σε μια τραχινέρα, χαρακτηριστικό σκάφος των καναλιών, που σημαίνει κάτι σαν «διαμετακόμιση». Οι τραχινέρας χρονολογούνται από τo «Πορφιριάτο», την «Πορφιριανή εποχή» μεταξύ 1876 και 1911, όταν κυβερνούσε ο στρατηγός Πορφίριο Ντίας με σύνθημα «Τάξις και Πρόοδος». Τρεισήμισι δεκαετίες πορφιρινισμού ήταν αρκετές για να απαγορευθεί στους Προέδρους της χώρας να διεκδικήσουν δεύτερη θητεία, συνεχόμενη και μη. Ο Ντίας ήταν αυτός που τις επέβαλε για να περιηγούνται τα κανάλια οι υψηλοί προσκεκλημένοι του. Η τραχινέρα μοιάζει με γόνδολα, ωστόσο χωράει και 20 επιβάτες, ήτοι υπερτριπλάσιους. Όταν επιβιβάζεται η μπάντα του σκάφους, οι μαριάτσι με σομπρέρος, κιθάρες και βιολιά, το κέφι απογειώνεται. Σκέφτομαι να ξανάρθω απόψε για νυχτερινή βαρκάδα με άνθη, μουσική, φαγητό και τεκίλα. Όλες οι τραχινέρας είναι στολισμένες με άνθη και φέρουν ονόματα όπως Κάρμεν, Ντολόρες, Ροσάριο.

Εν μέσω της ευχάριστης ατμόσφαιρας της βαρκάδας και αλέγρων τραγουδιών, όπως το «άυ, άυ, άυ κάντα υ νο γιόρες! Πορκέ καντάντο σε αλεγρά, σιελίτο λίντο λος κορασόνες!» περνάμε ξυστά από μια νησίδα με ένα περίεργο θέαμα. Κάνω σήμα να σταματήσουμε. Από τα δένδρα της κρέμονται κούκλες παραμορφωμένες, ακρωτηριασμένες, λασπωμένες, αποκεφαλισμένες. Η νησίδα είναι μια από τις «τσινάμπας», τις βαλτονησίδες που σχηματίστηκαν από τις προσχώσεις για καλλιεργητικούς σκοπούς. Η συγκεκριμένη τσινάμπα είναι η Ίσλα ντε λας Μουνιέκας, η Νήσος των Κουκλών. Όσο την παρατηρώ, τόσο ανακαλύπτω και περισσότερες κούκλες. Ξεπροβάλλουν από παντού. Από χορτάρια, δένδρα, έδαφος, από παντού. Όλες τρομακτικές. Αν έχεις δει το «Child’s Play», αδύνατον να μην θυμηθείς τον Τσάκι. Και διόλου απίθανο να πάθεις πεδιοφοβία.

Όλα ξεκίνησαν το 1975, όταν ο Δον Χούλιαν Σαντάνα βρήκε εδώ ένα πνιγμένο κοριτσάκι και δίπλα του μια επιπλέουσα κούκλα, την οποία τοποθέτησε σε ένα δένδρο. Η σάγκα της Ίσλα Μουνιέκα μόλις ξεκίνησε. Έκτοτε άρχισαν να εμφανίζονται συνεχώς κούκλες για τις οποίες οι περίοικοι όχι μόνο πιστεύουν πως έχουν καταληφθεί από πνεύματα αλλά και ότι συνομιλούν. Τις φέρνει ο Χούλιαν Σαντάνα, ο οποίος παράτησε την οικογένειά του και ήλθε να ζήσει εδώ. Συνηθίζει, λένε, να πουλάει τα λαχανικά που καλλιεργεί μεταφέροντάς τα με χειράμαξα, για να αγοράζει κούκλες. Επέλεξε να τις αφήνει έρμαια των νερών, του ήλιου, της σκόνης, του χώματος, των αέρηδων και του χρόνου, χωρίς να τις καθαρίζει, αφήνοντάς τες να χαλάνε. Αντιθέτως, στην καλύβα του οι κούκλες είναι περιποιημένες. Τις χτενίζει, τις ντύνει, τους φοράει ακόμη και γυαλιά ηλίου και τις προσέχει. Όταν δεν θα μπορεί πια να καλλιεργεί την τσινάμπα, θα ζητάει ελεημοσύνη ψέλνοντας προσευχές, για να μπορεί να συντηρεί τη συλλογή των κουκλών.

Τρίτη 17 Απριλίου 2001, ώρα 11 το πρωί. Ο 80χρονος Ντον Χούλιαν Σαντάνα, γεννηθείς στις 22 Οκτωβρίου 1921, βρίσκεται από τον ανιψιό του πνιγμένος στο ίδιο σημείο όπου λέγεται ότι εντόπισε το πνιγμένο κορίτσι και την κούκλα του. Κάποιοι γείτονες πιστεύουν πως τον αδύνατο, κοντό, χαμογελαστό, θρησκευόμενο και μοναχικό άνδρα που αγαπούσε τις κούκλες, πιστεύοντας πως αποδιώχνουν τα κακά πνεύματα, τον πήραν μαζί τους οι γοργόνες. Μάλιστα, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε πει στον ανιψιό του, καθώς άπλωναν λάσπη για να φυτέψει κολοκύθες, ότι είχε ένα προαίσθημα από το πρωί, πως τον έψαχναν γοργόνες για να τον πάρουν μαζί τους στα νερά.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL