H Λιλιάνα Κολάνσι γεννήθηκε το 1981 στη Βολιβία και μεγάλωσε εκεί. Τώρα είναι καθηγήτρια Λατινοαμερικάνικης Λογοτεχνίας και Δημιουργικής Γραφής στο Πανεπιστήμιο Cornell. Διευθύνει στη χώρα της εκδοτικό οίκο με το συμβολικό όνομα Dum Dum. Με τέσσερις συλλογές διηγημάτων μέσα σε δώδεκα χρόνια, με πιο πρόσφατο το «Λάμπετε στο σκοτάδι» (εκδ. Δώμα) -σε ωραία μετάφραση της Αγγελικής Βασιλάκου-, το οποίο και βραβεύτηκε το 2022. Επίσης, το 2017 βρέθηκε στη λίστα Bogotá 39 ως μια από τις σημαντικότερες νέες λατινοαμερικάνικες συγγραφικές φωνές.
Έξι ιστορίες όπου υποβόσκει ένας αόρατος κίνδυνος. Αφηγήσεις που ενώ άρχονται εκ της πραγματικότητας, την υπερβαίνουν και υπεισέρχονται στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Κυριαρχεί η καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω πυρηνικών ατυχημάτων, η έμφυλη βία και οι ακραίες θρησκευτικές αιρέσεις. Χωρίς να συνδέονται άμεσα μεταξύ τους, πλην ελαχίστων, οι αφηγήσεις συμπληρώνουν το παραπάνω παζλ κοινωνικών και φυσικών συμβάντων, με εξαίρεση ίσως το πρώτο κεφάλαιο, τη «Σπηλιά» - η σπηλιά του Πλάτωνα αντεστραμμένη, η οποία, κατά τη διάρκεια των αιώνων, εξελίσσεται όπως ολόκληρη η Γη, με την εμφάνιση πρώτα ιών, κατόπιν βακτηρίων και, παραπέρα, ανθρώπων και ζώων για να προχωρήσει σύντομα σ’ ένα κατεστραμμένο τόπο με παντελή ανθρώπινη απουσία. Ύστερα, υπάρχουν οι ιστορίες του «Ατομίτο», επηρεασμένες από ένα πραγματικό συμβάν διαρροής ραδιενεργού υλικού στην Goiânia της Βολιβίας το 1987: «Μας έβαλαν όλους στο Ολυμπιακό Στάδιο. Άδειασε η γειτονιά, οι πόρτες των σπιτιών ανοιχτές, το φαγητό ζεστό ακόμα στο στρωμένο τραπέζι, τα σκυλιά στις αυλές να αλυχτάνε για τα αφεντικά τους. Μας κράτησαν ώρες ολόκληρες χωρίς την παραμικρή εξήγηση… Κανείς δεν ήξερε πού, σε ποιο ακριβώς μέρος του σώματός του ή των ρούχων του παραμόνευε το δηλητήριο. Μας χώρισαν σε ομάδες και ξεκίνησε η εξέταση». Ένα δυστοπικό πυρηνικό νεκροταφείο με διάρκεια ζωής 300 χρόνων.
Στην «Οφειλή» υπάρχει η ιστορία της εκμετάλλευσης του καουτσούκ. Οι πρωταγωνιστές επιστρέφουν σε εκείνο το μέρος επειδή η θεία τους αναζητά την καταγωγή της. Η οικογενειακή καταγωγή σχετίζεται με την εκμετάλλευση του καουτσούκ στην οποία έχουν αφιερωθεί οι πρόγονοί της. Στα «Πιο πράσινα μάτια» ένα κορίτσι απορρίπτει το χρώμα του δέρματος και των ματιών της γιατί τη συνδέει με την ιθαγενή μητέρα της. Επιλέγει την πατρική φιγούρα. Αναζητά την καταγωγή της στην Ευρώπη, αρνούμενη τις αυτόχθονες ρίζες της. «Η στενή οδός» έχει να κάνει με την ιστορία των κατοίκων μιας αποικίας στην οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα όριά τους, ένα αόρατο κολάρο υπακοής τούς εμποδίζει. Είναι αγκυρωμένοι εμμονικά στο παρελθόν, ο χρόνος έχει σταματήσει. Απορρίπτουν κάθε είδους πρόοδο, κάθε διατάραξη της παράδοσης, καθώς ο Σατανάς καιροφυλακτεί παντού.
Το φανταστικό στα διηγήματα της Κολάνσι αποτελεί όχημα για να φωτίσει τους περιθωριοποιημένους των μεγάλων πόλεων, γενιές χωρίς προοπτική, καταδικασμένες στον πάτο της τροφικής αλυσίδας.
INFO
Λιλιάνα Κολάνσι
«Λάμπετε στο σκοτάδι»
Εκδόσεις Δώμα
Σελίδες: 104
Τιμή: 10,80 ευρώ
