Η ενότητα χορός μέσα από την κάμερα ή αλλιώς Video Dance εντάσσεται στο φεστιβάλ Dance Days Chania ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια συντελείται μέσα από ανοικτό κάλεσμα στις κοινότητες του χορού και των ψηφιακών εικονικών τεχνών με μεγάλη επιτυχία σε συμμετοχές.
Σε μια επαρχιακή πόλη όπως τα Χανιά, έχει ήδη αρχίσει να αποκτά το δικό της κοινό
Το φετινό κάλεσμα ενθάρρυνε εθνικές και διεθνείς συμμετοχές κυρίως για έργα φτιαγμένα από γυναίκες δημιουργούς και με έργα μικρής διάρκειας. Μόνο δυο οι άνδρες δημιουργοί και οι υπόλοιπες 26 γυναίκες με πολλές ελληνικές συμμετοχές σε μία υβριδική τέχνη που κυρίως συναντάται στο εξωτερικό. Σημαντική η συμβολή του φεστιβάλ στην προώθηση και σύσταση αυτής της τέχνης στο κοινό των Χανίων.
Η μοναδικότητα αυτής της υβριδικής τέχνης αντανακλάται στα 28 έργα που έχουν επιλεγεί καθώς είναι έργα υψηλής αισθητικής με δυνατή οπτική γλώσσα και ενδιαφέρουσα χορογραφική αποτύπωση.
Οι προβολές γίνονται σε δυο πολύ ενδιαφέροντες εξωτερικούς χώρους των Χανίων ενισχύοντας την έννοια και σημασία της τέχνης στο δημόσιο χώρο και είναι δωρεάν. Η πρώτη προβολή έγινε το βράδυ της Τετάρτης στον περιβάλλοντα χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου των Χανίων υπό το φως του φεγγαριού και με δεκάδες θεατές να το παρακολουθούν αψηφώντας τις θερμές αέριες μάζες των τελευταίων ημερών. Η προβολή των videos διήρκησε ένα δίωρο, χωρίς να υπάρξουν διαρροές. Περιπλανήσεις από χώρα σε χώρα, από εσωτερικούς χώρους σε δημόσιους, σε δρόμους πόλεων, σε δωμάτια σπιτιών, στην φύση, σε underground περιοχές, αποδράσεις, απεγκλωβισμοί, εγκλωβισμοί, διαφορετικές θεματικές, με τον χορό στο επίκεντρο της αφήγησης και τα σώματα να επικοινωνούν το μήνυμα. Πόσο ίδιοι είμαστε τελικά οι άνθρωποι, σκέφτεσαι παρατηρώντας τις χορογραφίες. Η επιλογή του Αρχαιολογικού Μουσείου των Χανίων δεν ήταν τυχαία. Στεγάζεται σε μια από τις πιο ιστορικές γειτονιές της πόλης των Χανίων, την Χαλέπα, αναβαθμισμένο προάστιο σήμερα. Η επόμενη προβολή θα γίνει στις 2 Αυγούστου σε ένα ιδιωτικό πάρκινγκ -των ΚΤΕΛ- σε μια πλευρά της πόλης υποβαθμισμένη. Η τέχνη θα φέρει στην δημόσια σφαίρα αυτό που η πόλη το θέλει αόρατο.
Η προβολή του πρώτου βίντεο σε βάζει σε μια συνθήκη. Μια γυναίκα περπατά σε μια «χωματερή» με παπούτσια όπου δοκιμάζει και περπατά με διαφορετικά. Κάθε ζευγάρι παπουτσιών ( γόβα, πουέντε, βατραχοπέδιλα, αθλητικά..) νοηματοδοτεί μια δραστηριότητα, συμβολίζει έναν ρόλο, παγώνει τον χρόνο, ξαναφέρνει στην μνήμη το παρελθόν, ζωές ενεργές, πλευρές της ζωής. Δεκάδες παπούτσια, γιατί η ζωή έχει δεκάδες πλευρές που τις βιώνουμε αλλιώς. Και τα παπούτσια είναι το όχημα..
Η Αλίκη Χιωτάκη είχε την επιμέλεια της ενότητας. Γεννημένη το 1975, συνδυάζει ποικίλες μορφές τέχνης στις οποίες ειδικεύεται: βιντεογραφία, σχέδιο, φωτογραφία, performance και installation. Με σημείο αναφοράς την παρατήρηση της κίνησης του σώματος, εξερευνά τις μεταβολές στους ρυθμούς της κίνησης και της φόρμας στο χώρο, εγείροντας ερωτήματα που σχετίζονται με την σωματική ταυτότητα. Εστιάζει σε έννοιες που έχουν να κάνουν με την μνήμη, τις ιδιότυπες συνθήκες που μπορεί ένα σώμα να δοκιμάζεται, με οικουμενικά θέματα που αφορούν συναισθήματα και έννοιες συμπεριφορικές καθώς και θέματα που αφορούν την γυναικεία ταυτότητα.
Έχει πτυχίο στο Χορό με Οπτικές Πρακτικές (Dance with Visual Practice) από το Πανεπιστήμιο του Brighton και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στις Labananalysis and Somatic studies από το Πανεπιστήμιο του Surrey της Αγγλίας. Ειδικεύεται στο σύστημα Laban Movement Analysis όπως και στις γραφιστικές τέχνες έχοντας αποκτήσει πτυχίο από την Σχολή Βακαλό της Αθήνας. Έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Ευρώπη και την Αμερική. Είναι επιμελήτρια της ενότητας Video Dance στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ Dance Days Chania στα Χανιά της Κρήτης. Ζει και εργάζεται στα Χανιά.
