Εκ των σπουδαίων ονομάτων του γαλλικού νουάρ, ο Μωρίς Αττιά ακολουθεί καριέρα ψυχίατρου όταν δεν γράφει απολαυστικά μαύρα μυθιστορήματα (έξι τον αριθμό) ή σενάρια για τον κινηματογράφο. Τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα με την επιτυχημένη τριλογία της Μασσαλίας -«Το Μαύρο Αλγέρι», «Η Κόκκινη Μασσαλία», «Παρίσι μπλουζ»- αλλά και τη «Λευκή Καραϊβική» - όλα από τις εκδόσεις Πόλις. Στις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί και το τελευταίο του βιβλίο, «Το κόκκινο και το φαιό», σε μετάφραση Ειρήνης Παπακυριακού.
Και εδώ, όπως και στα προηγούμενα, πρωταγωνιστεί ο Γαλλοαλγερινοϊσπανός Πάκο Μαρτίνεθ, ο οποίος έχει εγκαταλείψει το αστυνομικό σώμα και δουλεύει ως αστυνομικός ρεπόρτερ και κριτικός σινεμά. Και, παρ’ όλο που έχει δημιουργήσει οικογένεια με την Ιρέν και έχει αποκτήσει μία κόρη, ο Πάκο νοσταλγεί ενδόμυχα τη σπινταριστή δράση, όταν ερευνούσε εγκλήματα, και ούτως δράττει την ευκαιρία, τον Μάρτη του 1978, να σταλεί σαν ανταποκριτής της μασσιαλώτικης εφημερίδας La Provencale -του σοσιαλιστή Γκαστόν Ντεφέρ- στην Ιταλία: οι Ερυθρές Ταξιαρχίες έχουν μόλις απαγάγει τον Άλντο Μόρο, πρόεδρο της Χριστιανικής Δημοκρατίας και αρχιτέκτονα του Ιστορικού Συμβιβασμού, μαζί με τον ηγέτη του Ιταλικού Κ.Κ. Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, και ζητούν ανταλλαγή φυλακισμένων μελών τους. Στην Αιώνια Πόλη έρχεται σε επαφή με τη γοητευτική, ουκρανικής καταγωγής, δημοσιογράφο της La Repubblica Λέα Τρότσκι, όπως συλλέξει σημαντικά στοιχεία για την υπόθεση. Γίνονται εραστές έως ότου η Λέα παθαίνει ένα «ατύχημα» και η υπόθεση των πραγμάτων αλλάζει.
Στο μεταξύ, παρακολουθούμε την πορεία των διαπραγματεύσεων για τον Μόρο και όλα δείχνουν ότι το ιταλικό κατεστημένο έχει σκοπό να τον θυσιάσει, καθώς το πάνω χέρι στην όλη υπόθεση έχει η CIA. «Δεν διαπραγματευόμαστε με τους τρομοκράτες» διαλαλούν σε όλους τους τόνους. Είναι αυτοί που δημιούργησαν την τρομοκρατική ομάδα Gladio, υπεύθυνη για μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων στη Γερμανία και την Ιταλία, όντες πολέμιοι της εισόδου των Ιταλών κομμουνιστών στη διακυβέρνηση. Η αφήγηση έχει μορφή ημερολογίου, ενώ διακόπτεται από τις σημειώσεις και τα δραματικά γράμματα του Μόρο στους πολιτικούς και στην οικογένειά του. Εκεί φαίνεται καθαρά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι Ερυθρές Ταξιαρχίες σε αυτήν την εντελώς λανθασμένη, τακτικά, κίνησή τους.
Αυτό είναι το «κόκκινο» που δηλώνει ο τίτλος του βιβλίου. Το «φαιό» έχει να κάνει με την παράλληλη αφήγηση του συγγραφέα σχετικά με το μακρινό 1899: πίσω στο σπίτι, η Ιρέν ανακαλύπτει τυχαία ένα ξεχασμένο, γραμμένο στο χέρι, κείμενο του πατέρα της που αυτοκτόνησε, το οποίο φέρνει στο φως, με λογοτεχνικές προθέσεις, την περιπετειώδη πολιορκία τής αστυνομίας στο κτήριο της αντισημιτικής οργάνωσης «Η μεγάλη δύση της Γαλλίας», που τότε εξέδιδε τη μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα Ο Αντιεβραίος. Είναι η ιστορία τής οικογένειας του παππού της και η σύγκρουση των δύο αγοριών της, προσκείμενων σε διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα.
Ο Αττιά μπλέκει με άνεση τις δύο ιστορίες για να καταλήξει στον ενεστώτα χρόνο της ίντριγκας με τη δολοφονία του Μόρο, το λύσιμο του αποκλεισμού και τη σύλληψη των φανατικών αντισημιτών σ’ αυτόν τον διαχρονικό πίνακα βίας και εξτρεμισμού.
INFO
Μωρίς Αττιά
«Το κόκκινο και το φαιό»
Εκδόσεις: Πόλις
Σελίδες: 384
Τιμή: 15,93 ευρώ
