Πολιτικός επιστήμονας, μπαρουτοκαπνισμένος δημοσιογράφος, ο Γάλλος Τομά Κανταλούμπ δούλεψε σε αριστερές εφημερίδες (L’ Humanité). σε περιοδικά (Marianne) και σε ιστοσελίδες (Mediapart), ενώ ταξίδεψε ως ανταποκριτής σε πολλές διακεκαυμένες ζώνες. Από το 2020 ασχολείται αποκλειστικά με το γράψιμο, με πρώτο του βιβλίο το πολυβραβευμένο «Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία» (Εκδ. Πόλις) σε απολαυστική μετάφραση Δημήτρη Δημακόπουλου.
Ο Κανταλούμπ εν είδει ημερολογίου αναφέρεται στη σκοτεινή περίοδο της Γαλλίας μεταξύ 1959 και 1962 καθώς περιγράφει δεξιοτεχνικά την πορεία των τριών βασικών χαρακτήρων: του άπειρου αστυνομικού Λικ Μπλανσάρ, του πρώην αντιστασιακού και νυν μεταφορέα ηρωίνης Αντουάν Καρεγκά και του μονόχειρα δωσίλογου Σείριου Βολκστρόμ που βιοπορίζεται ως δολοφόνος στα υψηλά κλιμάκια της παριζιάνικης αστυνομίας. Διευθυντής της οποίας είναι ο περιβόητος Μορίς Παπόν: συνεργάτης του καθεστώτος του Βισί και υπεύθυνος για την εκτόπιση χιλιάδων Γάλλων Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Με την απελευθέρωση της Γαλλίας ενσωματώνεται στον κρατικό μηχανισμό χωρίς οχλήσεις από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις, για να καταδικαστεί ποινικά μόλις το 1998! Ούτως, το φθινόπωρο του 1959 και ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Αλγερία, ο Παπόν μέσω του υφισταμένου του υποδιευθυντή Ντεογκρασιάς αναθέτει σε διαταραγμένο ακροδεξιό εκτελεστή να δολοφονήσει γνωστό Αλγερινό δικηγόρο, φίλα προσκείμενο στο Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο. Παράλληλ,α διατάζει τον Βολκστρόμ να καθαρίσει τον φονιά για να σβηστεί κάθε ίχνος. Η πράξη θα αποδοθεί σε εσωτερική διαμάχη αλγερινών κύκλων. Η δουλειά κάπου στραβώνει καθώς ο δράστης βρίσκει, απρόσμενα, πέρα απ’ τον δικηγόρο, τη Γαλλίδα γυναίκα του, τα δυο παιδιά του και τον αδελφό του. Ακολουθεί απίστευτο λουτρό αίματος.
Βέβαιοι για την αποτυχία, αναθέτουν στον πρωτάρη Μπλανσάρ την εξιχνίαση του εγκλήματος. Παράλληλα, ο εύπορος πατέρας της εκτελεσμένης αναθέτει στον Καρεγκά, παλιό σύντροφό του στους μακί, να βρει και να τιμωρήσει τον φονιά. Οι παράλληλες πορείες των τριών πρωταγωνιστών αρχίζουν αργά αλλά σταθερά να συγκλίνουν για να έρθουν σε εκρηκτική επαφή στο φινάλε. Ο Κανταλούμπ χειρίζεται θαυμαστά την ίντριγκα -θυμίζει Μανσέτ-, αναφέρεται σε υπαρκτά πολιτικά πρόσωπα και μαφιόζους, εμπλέκει καλλιτέχνες όπως οι Αλέν Ντελόν και Ζαν - Πιέρ Μελβίλ στις δοσοληψίες τους με τον υπόκοσμο· γράφει για τον σοσιαλιστή Φρανσουά Μιτεράν που ως υπουργός Δικαιοσύνης έβαψε τα χέρια του με αίμα στην Αλγερία, για τις ακροδεξιές τρομοκρατικές οργανώσεις OAS και SAC και την απόπειρα κατά του Προέδρου Ντε Γκολ αλλά και τις προβοκατόρικες βομβιστικές ενέργειες εκ μέρους τους. Μιλάει για τη σφαγή των Αλγερινών διαδηλωτών στο Παρίσι, στις 17 Οκτωβρίου 1961, οργανωμένη απ’ τον Παπόν - για το «τεράστιο χάος όπου... γκωλιστές και αντιγκωλιστές ήταν όλο αγκαλιές και φιλιά".
Φανατικοί αντιστασιακοί κυκλοφορούσαν αγκαζέ με δωσίλογους. Φασίστες και νοσταλγοί του Βισί είχαν επιστρέψει στη δημόσια διοίκηση ή στην Εθνοσυνέλευση, με τις ευλογίες των πρώην αντιπάλων τους. Έως την προσεχή αλλαξοπιστία τους. Η αστυνομία της Γαλλικής Δημοκρατίας καθοδηγούσε εξ αποστάσεως αιμοσταγείς πολιτοφύλακες κατωτάτης υποστάθμης. Ο στρατός και ορισμένοι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί ήταν έτοιμοι να εναντιωθούν στον συνάδελφό τους που έγινε Πρόεδρος.
Τελικά, ο αστυνομικός και οι δυο «κακοί» αναπτύσσουν μεταξύ τους μια ηθική που απουσιάζει εντελώς απ’ τους μεγαλόσχημους.
INFO
Τομά Κανταλούμπ
«Ρέκβιεμ για μια δημοκρατία»
Εκδόσεις Πόλις
Σελ.: 544
Τιμή: 18 ευρώ
