Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.4°C21.6°C
2 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
19 °C
15.6°C20.8°C
2 BF 70%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.8°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.5°C24.8°C
2 BF 34%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.9°C22.3°C
3 BF 46%
Στάθης Άννινος / Ο πιανίστας, ο συνθέτης, ο αυτοσχεδιαστής
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Στάθης Άννινος / Ο πιανίστας, ο συνθέτης, ο αυτοσχεδιαστής

Στάθης Αννίνος

Με παππού Κεφαλλονίτη ερασιτέχνη μουσικό και ψάλτη, αλλά και τους δύο του γονείς να έχουν ασχοληθεί με τη μουσική, σύντομα η μούσα της τον κατέκτησε. Ερασιτέχνης μουσικός και ο πατέρας, έπαιζε ακορντεόν στο «Στέκι», τη μουσική του ταβέρνα στο Χαϊδάρι, απ’ όπου πέρασαν και έπαιξαν όλοι οι λαϊκοί μουσικοί της γειτονιάς.

Εκεί, στις πρόβες, ο Στάθης άκουγε λαϊκά και ρεμπέτικα ενώ παράλληλα, στο σπίτι, ανακάλυπτε κάποιες παλιές ξεχασμένες κασέτες με συμφωνίες του Μπετόβεν και του Μότσαρτ, αλλά και δίσκους βινυλίου των Doors, των Deep Purple, των Led Zeppelin. Τα πλήκτρα του Jon Lord και του Ray Manzarek ξεχώριζαν. Ο απόλυτος μουσικός πλουραλισμός!

Κι όταν ο πατέρας του του χάρισε το άλμπουμ «My Spanish Heart», το άκουσμα του Chick Corea τον ξάφνιασε, τον ξεσήκωσε.

Στο μουσικό σχολείο του Ιλίου

Η πρώτη του επαφή με το πιάνο υπήρξε για τον, δεκάχρονο σχεδόν, Στάθη μια συναρπαστική εμπειρία. Ο ήχος του τον γοήτευσε, καθώς αυτοσχεδίαζε αδέξια πάνω στα πλήκτρα του.  Ένιωσε να του εξάπτει την περιέργεια και τη φαντασία του.

Μετά τα πρώτα μαθήματα στο συνοικιακό Ωδείο του Δάσους Χαϊδαρίου, το Μουσικό Σχολείο του Ιλίου φιλοξένησε τον ενθουσιασμό του. Εκεί ο Στάθης έμαθε να είναι ανοιχτός και καταδεκτικός σε πολλά και διαφορετικά μουσικά ακούσματα.

Στην πρώτη τάξη του Λυκείου γνώρισε τη μετέπειτα δασκάλα του στο πιάνο Χριστίνα Βουτσίνου. Διακρίνοντας το πάθος του, τον ανέλαβε μέχρι και το δίπλωμα. Δραστήριος στα σχολικά μουσικά δρώμενα, ο Στάθης συμμετείχε στη μαθητική ορχήστρα και τη χορωδία.

Μετέγραψε για δύο πιάνα απόσπασμα από το Requiem του Mozart παρουσιάζοντάς το στο σχολείο μαζί με τη δασκάλα του κι ένα μικρό φωνητικό σύνολο, έγραψε μουσική και συμμετείχε σε σχολικά συγκροτήματα μαζί με εξαιρετικούς σήμερα μουσικούς, όπως ο Αλέξανδρος Καψοκαβάδης και ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Ο δημιουργικός φιλόλογος Χρήστος Δάλκος προκάλεσε τους μαθητές του να ενορχηστρώσουν τις δικές του μεταφράσεις στίχων παλιών ρεμπέτικων σε αρχαϊκή διάλεκτο. Η δουλειά αυτή προκάλεσε το ενδιαφέρον, γνωρίζοντας στους νεαρούς μαθητές - συντελεστές του «Παρακλαυσίθυρου» την πρώτη εμπειρία τους με τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά στούντιο.

Μυθολογία

Από μικρό παιδί τον γοήτευαν οι μύθοι και τα παραμύθια. Το 1996 φοιτούσε στο Ελληνικό Ωδείο, Χαριλάου Τρικούπη και Διδότου γωνία. Κάνοντας μια βόλτα πριν από το μάθημα της Αρμονίας, έπεσε πάνω στο βιβλιοπωλείο του συνεργάτη και φίλου τού Μάνου Χατζιδάκι, του εκδότη και ποιητή Γιώργου Χρονά. Καθώς χάζευε τη βιτρίνα του, το βλέμμα του έπεσε στη «Μυθολογία» του Μάνου.  Όχι τυχαία. Μπήκε, την αγόρασε και χωρίς πολλή σκέψη μελοποίησε τέσσερα ποιήματά του.  Ήταν κάτι πηγαίο, κάτι αυθόρμητο, μια αφορμή να εκφραστεί, που φανερώθηκε την πιο κατάλληλη στιγμή και εκδόθηκε το 1998 σε CD με τη συνεργασία του δασκάλου του Γιώργου Λυκούρα και συμμαθητών του.

Μουσική επανεκκίνηση

Όταν πήρε το δίπλωμά του, ένιωσε ένα κενό στον τρόπο έκφρασής του. Είχε σταματήσει να γράφει μουσική και να εμφανίζεται μπροστά σε κοινό όταν αποφάσισε ν’ αρχίσει μαθήματα πιάνου με τον Τάκη Φαραζή, παλιό χειριστή των πλήκτρων του fusion-jazz συνόλου των Iskra, που τον έφερε σε επαφή με την τζαζ, αλλά και με τη δημιουργική διαδικασία του αυτοσχεδιασμού.

Αρκετά από τα κομμάτια που έχει ηχογραφήσει τα τελευταία χρόνια τα έγραψε εκείνη την εποχή. «Waves», «Prelude of sadness», «Openess» κάποια από αυτά. Συνθέσεις αρκετές να γεμίσουν όχι μία, αλλά δύο δισκογραφικές «εξόδους», που είναι σήμερα στα πιο άμεσα σχέδιά του.

Στάθης Αννίνος

Ο δάσκαλος του πιάνου

Η χαρά του είναι μεγάλη όταν μοιράζεται την αγάπη του για τη μουσική με τους μαθητές του ανακαλύπτοντάς τη μαζί τους ξανά και ξανά. Σήμερα, κλείνοντας σχεδόν μία δεκαετία στην εκπαίδευση με σεμινάρια, μαθήματα μοντέρνου και κλασικού πιάνου και εργαστήρια αυτοσχεδιασμού, ο Στάθης  Άννινος διανύει μια δραστήρια πορεία στον χώρο της εκπαίδευσης.

Δάσκαλος για μια χρονιά στα ολοήμερα δημοτικά σχολεία, ο Στάθης  Άννινος είχε την ευκαιρία να παίξει με -και για- τα παιδιά της τάξης του. Ανάμεσά τους ήταν πολλά Ρωσάκια, Αλβανάκια και τσιγγανάκια, που γι’ αυτά το τραγούδι ήταν η σωτηρία τους, η έκφραση του καημού τους. Αποκορύφωμα, η σχολική γιορτή του τέλους του έτους, όπου τα παιδιά, μέλη της σχολικής χορωδίας, κρατώντας στα χέρια τους μικρά κρουστά και άλλα ιδιόφωνα οργανάκια, συνόδευαν τον δάσκαλό τους στο πιάνο.

Κατευθείαν στα βαθιά

Σημαντική ώθηση στη μουσική ζωή του Στάθη  Άννινου υπήρξε η -μέσω του Τάκη Φαραζή- συνάντησή του με τον Σαββόπουλο, που ανέβαζε ξανά, χρόνια μετά, τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Τον παρουσίασαν μαζί στο Ηρώδειο, στην Επίδαυρο και σε ακόμα πενήντα θέατρα σε όλη την Ελλάδα.

Η συνεργασία του με τον Διονύση κρατάει ήδη κοντά επτά χρόνια. Είτε ως ντουέτο, είτε ως τρίο με τους Γιώτη Κιουρτσόγλου, Καλλίστρατο Δρακόπουλο και Βαγγέλη Καρίπη στα κρουστά.

Στην «Ακτή Πειραιώς», ο Σαββόπουλος, διακρίνοντας το ταλέντο του, ανέθεσε στον Στάθη  Άννινο να ενορχηστρώσει -για πρώτη του φορά σε μια επαγγελματική δουλειά- το ρεπερτόριό του: «Παράγκα», «Τον χειμώνα τούτο», «Η συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» - κατευθείαν στα βαθιά. Ο Στάθης δίστασε, φοβήθηκε, ένιωσε την ευθύνη να κάνει κάτι που έως τότε νόμιζε πως ήταν πάνω από τις δυνάμεις του. Ειδικά καθώς στο σχήμα συμμετείχαν μουσικοί της πείρας και της αξίας του David Lynch.

Οι συναυλίες αυτές ένιωσε πως ήταν το ενήλικο «σχολείο» του. Παίζοντας μ’ αυτούς που πάντα θαύμαζε, κατανίκησε τους προσωπικούς φόβους του και ολοκλήρωσε πολλά από τα μουσικά του όνειρα, καθώς οι συνθέσεις τού Σαββόπουλου του πρόσφεραν ένα πολύ ευρύ μουσικό πεδίο έκφρασης και πειραματισμού.

Παίζοντας, συνοδεύοντας τη φωνή του βάρδου τραγουδοποιού, ο ρόλος του ως πιανίστας ήταν πολύμορφος. Αποτέλεσε δε μια σημαντική εμπειρία που τον βοήθησε να συνεργαστεί με πολλές άλλες προσωπικότητες του ελληνικού τραγουδιού, σαν τον, απόντα πια, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, την Ελένη Βιτάλη, τη Μαρία Φαραντούρη κ.ά.

Στάθης Αννίνος

Ο συνθέτης, ο αυτοσχεδιαστής

Στη μουσική του συνυπάρχουν οι φαινομενικά ετερόκλητες μουσικές του επιρροές. Το πιάνο του γίνεται προέκταση του σώματός του. Δεν παίζει στα πλήκτρα του μόνο. Αξιοποιεί τις ανοιχτές χορδές, το βαρύ στιλπνό του σώμα, μεταμορφώνοντας αυτό το μεγάλο πληκτροφόρο όργανο σε ένα εκφραστικό κρουστό.

Οι δημιουργίες του, επηρεασμένες από τον ρομαντισμό, τον μινιμαλισμό και το Τρίτο μουσικό ρεύμα του 20ού αιώνα, διαπνέονται από μια βαθιά κινηματογραφική αίσθηση. Μπορεί να ξετυλίξει μέσα από την κάθε του σύνθεση το νήμα μιας ιστορίας, άλλοτε με μοναδικό αφηγητή το πιάνο του κι άλλοτε μαζί με το τσέλο του Γιώργου Καλούδη, το νέι του Χάρη Λαμπράκη και άλλους καταξιωμένους μουσικούς με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

Ο πειραματισμός του με τρίο ή κουαρτέτα που αποτελούνταν από τους μπασίστες Ντίνο Μάνο και Χρυσόστομο Μπουκάλη, τον Λεωνίδα Σαραντόπουλο στο φλάουτο και τα κρουστά του Σωτήρη Ντούβα και του Βασίλη Ποδαρά αποτέλεσαν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, καθώς οι συνθέσεις του έπαιρναν σχήμα μπροστά στο κοινό στο «Jazzet Café», το «Athenaeum» (κελάρι), τη σκηνή του κλαμπ «Afrikana», του «Beton 7».

ElaiΩnas Festival 2020

Στην Ακαδημία Πλάτωνος, το καλοκαίρι του 2019, ανάμεσα στις αρχαίες ελιές και στα ερείπια, ο Στάθης έπαιξε το πρώτο του σόλο πιάνο μετά από χρόνια. Σολίστας - πιανίστας στη δική του μουσική, ένιωσε πως μόνο ένα πιάνο, μόνος αυτός με τον ήχο του, μπορεί να του χαρίσει την απόλυτη ελευθερία.

Ήταν δε συνταρακτική η συνάντησή του στο ElaiΩnas Festival 2020 με την εκφραστική φωνή του ηθοποιού Γιώργου Κέντρου να αποδίδει τη «Γυμνοπαιδία» του Γιώργου Σεφέρη στην παράσταση με τίτλο «Προς την καρδιά της ποίησης», η οποία μεταδόθηκε σε live streaming την Κυριακή 4 Οκτωβρίου.  Ένα ιδιαίτερο project, με αφορμή τρία ποιήματα του Σεφέρη, με ήχους και μουσικές που ανακαλούν μνήμες παράλληλα με εντυπωσιακά ποιητικά ηχοτοπία.  Ένα πρότυπο για μια μετέπειτα συναυλιακή και δισκογραφική συνύπαρξη των δύο.

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL