Η σημερινή πολιτική στιγμή ορίζεται από μία βασική αντίφαση. Πριν λίγους μήνες στις ευρωεκλογές είχαμε ρεκόρ αποχής, λίγους μήνες μετά ζήσαμε τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχει ζήσει η χώρα. Δεν είναι ορθό η αποχή να διαβάζεται αποκλειστικά ως απόσυρση ή αδιαφορία, περιλαμβάνει και ένα αίτημα για ουσιαστική εναλλακτική. Ο σημερινός κατακερματισμός είναι αποτέλεσμα της ήττας και όχι η αιτία της. Αυτό έδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα του 2023, με τη Ν.Δ. να κερδίζει για πρώτη φορά από το 1974 τις λαϊκές γειτονιές.
Το έλλειμμα εμπιστοσύνης μάς αφορά όλους. Η προγραμματική πρόταση δεν είναι από μόνη της αρκετή, αλλά αποτελεί την πρώτη προϋπόθεση για έναν ουσιαστικό διάλογο τόσο ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς όσο και στον απογοητευμένο κόσμο της κοινωνικής Αριστεράς. Αποτελεί ένα σημαντικό, αλλά όχι το μόνο βήμα σε μια λογική «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» πρώτα από όλα με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Χρειαζόμαστε ένα συνολικότερο σχέδιο τομών και ρήξεων που θα ορίζει καθαρά τους φίλους αλλά και τους αντιπάλους του, μακριά από λογικές μέσου όρου. Εκεί που ο νεοφιλελευθερισμός μιλάει για δίχτυ προστασίας, εμείς οφείλουμε να μιλάμε για ενίσχυση της δύναμης και της διαπραγματευτικής ισχύος του κόσμου της εργασίας και της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Απέναντι στη σημερινή λεηλασία χρειαζόμαστε μια γενναία αναδιανομή υπέρ της κοινωνίας, κάτι που σημαίνει μεγάλες τομές στη φορολογία. Είναι αδιανόητο να φορολογείται μέρος του κατώτατου μισθού και η φορολογία στα μερίσματα να είναι στο 5%. Χωρίς ουσιαστική φορολογική επιβάρυνση των κερδών καμία πραγματική τομή δεν μπορεί να γίνει στη δημόσια Υγεία. Μπορεί να υπάρξει σήμερα αντιπαραθετικό σχέδιο χωρίς την κάθετη εναντίωση στην πολεμική στροφή και στα προγράμματα υπερεξοπλισμών; Η απάντησή μας είναι ξεκάθαρα όχι. Μπορεί να υπάρξει πραγματική προστασία από τις κλιματικές καταστροφές χωρίς ουσιαστικές τομές και στο οικονομικό μοντέλο; Αυτό αφορά μάχες για «μικρά» και «μεγάλα», από την εναντίωση στα σχέδια για εξορύξεις μέχρι τη σύγκρουση με τη λογική του real estate που εκφράζεται, π.χ., στην ανάπλαση της ΔΕΘ.
Τέλος, ένα αντιπαραθετικό σχέδιο σήμερα ξεκινάει από το αίτημα για δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών. Ένα αίτημα που περιλαμβάνει και την ύπαρξη δημόσιου και ασφαλούς σιδηρόδρομου. Δεν μπορούμε να σεβόμαστε πολιτικές που ήταν αποτέλεσμα εκβιασμών και χρεοκοπίας. Δικαιοσύνη, όμως, σημαίνει ότι όσοι πρέπει να λογοδοτήσουν θα το κάνουν, και αυτό αφορά και τον Κ. Μητσοτάκη. Η Νέα Αριστερά από την πρώτη στιγμή μίλησε για την ανάγκη διαλόγου και κοινής δράσης, για την ανάγκη μετώπων κοινωνικών και πολιτικών. Αυτό κάνει και σήμερα γνωρίζοντας ότι μιλάμε για την ανάγκη συλλογικά να ανοίξουμε νέους δρόμους και όχι να επιστρέψουμε σε σχέδια που έδειξαν τα όριά τους.
* Ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι βουλευτής και εκπρόσωπος τύπου της Νέας Αριστεράς
