Το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, που κόστισε τη ζωή 57 συμπολιτών μας, θα παραμείνει ο εφιάλτης της Ν.Δ. ακόμα και όταν δεν θα είναι στην εξουσία. Η Ιστορία το έχει καταγράψει ήδη ως την πλέον μαύρη σελίδα της διακυβέρνησης της δεξιάς παράταξης υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και αυτό όχι γιατί δεν υπήρξαν και δεν θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο η Ν.Δ. βρίσκεται στην εξουσία και άλλα ζητήματα, που προκαλούν το περί κοινού δικαίου αίσθημα των πολιτών, αλλά το συγκεκριμένο αφορά ζωές δεκάδων ανθρώπων εξαιτίας φρικτών λαθών της κυβέρνησης, που η λίστα Πέτσα δεν κατάφερε να κουκουλώσει, να ξεπλύνει ή να απαλύνει ως προς τις πολιτικές ευθύνες.
Και αυτό οφείλεται στο μεγαλύτερο μέρος στους ηρωικούς συγγενείς των θυμάτων του μεγαλύτερου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στη χώρα. Στα πρόσωπα εκείνα που ο πόνος της απώλειας ξεπερνά κόμματα, πολιτικές πεποιθήσεις και γίνεται αγώνας στο διηνεκές για τη δικαίωση των πλέον αγαπημένων τους προσώπων. Αισθήματα, που δεν μπορεί το υψηλό ποσοστό (41%) το οποίο έλαβε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές να χειραγωγήσει με τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ στο πλευρό της, ως υπολόγιζε. Και το υπολόγιζε γιατί η αλαζονεία την έχει τυφλώσει σε τέτοιο σημείο που να μην λαμβάνει υπόψη της τον γιγάντιο αγώνα για τη δικαίωση που προκαλεί ο μέγιστος ανθρώπινος πόνος: να χάσεις παντοτινά τα παιδιά σου, τη σύζυγο ή τον σύζυγό σου, τα αδέλφια σου, τους αγαπημένους φίλους και τους συμφοιτητές σου. Έναν αγώνα επίπονο, που οι συγγενείς των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών έχουν αποφασίσει να τον πάνε μέχρι τέλους.
Ούτε φυσικά οι κυβερνώντες ανέμεναν ότι η μάχη για τη δικαίωση των νεκρών των Τεμπών που δίνουν οι συγγενείς τους θα λειτουργήσει ως θρυαλλίδα, πυροδοτώντας αντιστάσεις στην κοινωνία για τα συσσωρευμένα προβλήματα που προκαλεί η πολιτική Μητσοτάκη. Η ασφυξία που προκαλούν στα λαϊκά νοικοκυριά η εκρηκτική ακρίβεια, οι χαμηλοί μισθοί, η εντεινόμενη αύξηση των ανισοτήτων, ο βομβαρδισμός ειδήσεων γυναικοκτονιών, η έξαρση της έμφυλης και της εφηβικής βίας, η μη καταπολέμηση του εγκλήματος, η συνεχής ανασφάλεια να ζεις σε μια χώρα χωρίς προοπτική είναι πλέον ορατή στα μάτια των πολιτών. Έρχεται και επικάθεται στη δυστοπική πραγματικότητα διαφθοράς, στην υποχώρηση του Κράτους Δικαίου, στην καταλήστευση του δημόσιου χρήματος, αλλά και ευρωπαϊκών κονδυλίων που καταδεικνύονται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Κομισιόν, τις αποκαλύψεις των εγχώριων και των διεθνών ΜΜΕ και αποτελούν τις αιτίες που προκάλεσαν το δυστύχημα των Τεμπών.
Οι ρωγμές είναι πλέον καταφανείς στην εικόνα του ελληνικού success story, που επιχειρεί να πλασάρει και ενόψει ευρωεκλογών η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα λόγια του Παύλου Ασλανίδη, που έχασε τον 26χρονο γιο του Δημήτρη στο δυστύχημα των Τεμπών, είναι προάγγελος όσων ακολουθήσουν με έναυσμα την τραγωδία των Τεμπών και τη στυγνή προσπάθεια συγκάλυψής της από τη Ν.Δ. «Δεν υπολόγισαν την αγάπη του γονιού προς το παιδί, εκεί έχασαν το παιχνίδι».
