Λοιπόν. Σε μια θεωρητικά πολιτισμένη χώρα στα νοσοκομεία υπάρχουν λίστες για τις επεμβάσεις.
Η λίστα φτιάχνεται με σειρά προτεραιότητας. Και σ’ αυτή παρεμβάλλονται περιστατικά με κριτήριο το πόσο επείγοντα είναι.
Αυτό παραβιαζόταν με το φακελάκι. Η χρήση του οποίου στην Ελλάδα κατέστη ευρύτατη.
Είχες δηλαδή δέκα μέρες χρόνο αναμονής. Πλήρωνες κάτι και τις έκανες δύο.
Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ο τρισκατάρατος ΣΥΡΙΖΑ έβαλε αυστηρούς κανόνες για το πώς φτιάχνονται οι λίστες αναμονής και τις έκανε και δημόσιες.
Ετσι ώστε να είναι αδύνατο να παρακαμφθούν όταν δεν συντρέχει ιατρικός λόγος. Δηλαδή να χτυπηθεί το φακελάκι.
Τώρα λοιπόν Μητσοτάκης και Άδωνης αυτό έρχονται και το νομιμοποιούν.
Εχεις μια τεράστια λίστα και μπορείς να περιμένεις υπομονετικά να έρθει η σειρά σου σε δύο χρόνια. Και έχεις και τη δυνατότητα να πληρώσεις και να χειρουργηθείς αμέσως.
Δηλαδή το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν σε αντιμετωπίζει με βάση τι έχεις, αλλά με βάση πόσα λεφτά είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις για να το αντιμετωπίσεις.
Και τώρα, βέβαια, δεν χρειάζεται καν να σε ανησυχεί η περίπτωσή σου για να το κάνεις. Μπορείς απλώς να πληρώσεις για να χειρουργηθείς γρήγορα ώστε να πας το σαββατοκύριακο εκδρομή.
Και να πάρεις τη θέση κάποιου άλλου που πληρώνει λιγότερα.
Αυτό λοιπόν είναι ηθική εξαχρείωση. Και του ΕΣΥ, και της κοινωνίας ολόκληρης.
Μην κοιτάτε που ο κόσμος δεν πολυασχολείται. Γιατί το φακελάκι το έχει αποδεχθεί ως πρακτική και δεν του φαίνεται κάτι περίεργο.
Και είναι δύο φορές εξοργιστικό, γιατί μας το σερβίρουν και ως μέτρο βελτίωσης των υπηρεσιών του ΕΣΥ. Ενώ είναι επένδυση στην κατάντια του συστήματος.
Η Νέα Δημοκρατία υποσχέθηκε προεκλογικά 10.000 άτομα προσωπικό στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αν θυμάστε.
Και ο Μητσοτάκης, που ήξερε πολύ καλά πια ότι βρίζει ο κόσμος για το ΕΣΥ, έλεγε δεξιά κι αριστερά ότι η κατάσταση των νοσοκομείων τον απασχολεί σοβαρά και μπορούν να γίνουν περισσότερα.
Η Ν.Δ. απέφυγε φυσικά να πει τι προσωπικό σκόπευε να πάρει και με ποια εργασιακή σχέση.
Και αρνήθηκε να διευκρινίσει αν επρόκειτο για κάλυψη κενών θέσεων ή για 10.000 επιπλέον προσωπικό.
Μόνο την παραμονή των εκλογών, και επειδή ο κόσμος ρωτούσε επίμονα, ο Μητσοτάκης είπε ότι μιλάει για 10.000 επιπλέον προσωπικό σε βάθος τετραετίας.
Δηλαδή, αν συνυπολογίσμουμε τις αποχωρήσεις, που τότε τις έθεταν εκτός συζήτησης, μιλάμε για τουλάχιστον τους διπλάσιους. Τους είδατε πουθενά;
Αυτό θα ήταν πραγματική κίνηση για να μειωθούν οι λίστες αναμονής.
Αυτό και η αύξηση στις αμοιβές του προσωπικού. Που σήμερα είναι εξευτελιστικές.
Αλλά όταν το έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, φώναζαν ότι θέλει να τινάξει τη χώρα στον αέρα ξοδεύοντας 80 δισ.
Ευτυχώς, για F-35 μας φτάνουν και μας περισσεύουν. Μην μείνει αθωράκιστη η χώρα…
Μετά τις εκλογές σταμάτησε ο Μητσοτάκης να νιώθει το βάρος της ευθύνης να βελτιώσει τα νοσοκομεία μας.
Και είμαστε στο έλα μωρέ, γιατρούς δεν έχουμε, προσωπικό δεν έχουμε, τα νοσοκομεία έχουν το χάλι τους, γιατί να μην εξυπηρετηθούν οι άνθρωποι αν μπορούν να πληρώσουν;
(Αντίστοιχη είναι και η φιλοσοφία του νέου Ποινικού Κώδικα, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.)
Κι έτσι, αντί το κράτος να παρέχει στους πολίτες του το δικαίωμα πρόσβασης σε αξιοπρεπείς υπηρεσίες Υγείας, τους παρέχει το δικαίωμα να τις αποκτήσουν πληρώνοντας.
Κι αυτό το πουλάνε ως μεταρρυθμισάρα. Οι αχρείοι.
