Την ώρα που για το σύστημα των ΜΜΕ πρώτη είδηση είναι η διαφοροποίηση του Μάκη Βορίδη από το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών -ο ίδιος βγαίνει τουλάχιστον σε δύο κανάλια την ημέρα για να την αναπτύξει-, στην κοινωνία η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με δύο πολυάριθμες και δραστήριες κινητοποιήσεις, την αγροτική και τη φοιτητική. Πρόκειται για μια ρωγμή στο κέλυφος της παθητικότητας που είναι τοποθετημένο ανάμεσα στην κοινωνία και στην κυβέρνηση. Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα εξαρτάται φυσικά από πολλές παραμέτρους.
Οι αγρότες της Θεσσαλίας θυμούνται ακόμα τον εκβιασμό που επιχείρησε σε βάρος τους η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις παραμονές των περιφερειακών εκλογών του Σεπτεμβρίου. Έπρεπε να ψηφιστεί επειγόντως ο Κώστας Αγοραστός, είχε πει τότε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, προκειμένου να εκταμιευτούν οι αποζημιώσεις από την κακοκαιρία «Daniel». Οι αγρότες, όπως και όλοι οι πολίτες της περιφέρειας, έδωσαν φυσικά τότε την απάντησή τους. Σήμερα ο ίδιος υπουργός, ο Λευτέρης Αυγενάκης, δηλώνει ότι οι αποζημιώσεις θα τους έχουν καταβληθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2024. Όχι επειδή δεν ψήφισαν Αγοραστό, αλλά επειδή τότε τους δούλευε ψιλό γαζί. Κάτι που δεν είναι καθόλου καλό αν σκεφτεί κάποιος ότι ορισμένοι από αυτούς έχασαν το σύνολο της παραγωγής τους και δεν έχουν πώς να ζήσουν.
Ο εμπαιγμός με τις αποζημιώσεις δεν είναι ο μοναδικός λόγος που οι αγρότες φωνάζουν. Οι κοινοτικές επιδοτήσεις είναι φέτος, για πρώτη φορά, σημαντικά περιορισμένες. Και -το κυριότερο- οι αγρότες είναι στρώμα κυριολεκτικά πολιορκούμενο από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Οι τιμές των εφοδίων, των λιπασμάτων και των καυσίμων ανεβαίνουν ανεξέλεγκτα κάνοντας δυσβάσταχτο το κόστος παραγωγής, ενώ, από την άλλη, οι μεσάζοντες έχουν τον τρόπο και τις τιμές αγοράς των προϊόντων να συμπιέζουν, και τη λιανική τιμή να κοπανάνε στα ράφια.
Την ώρα που η κυβέρνηση ψάχνει αγωνιωδώς πόρους για να εκτονώσει την απόγνωση των αγροτών και την οργή τους για τον εμπαιγμό, ξεσηκώνονται τα δημόσια πανεπιστήμια. Οι φοιτητές, οι οικογένειές τους και ένα μεγάλο μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας έχουν καταλάβει πόση ζημιά θα προκαλέσει στην Ανώτατη Εκπαίδευση η δυνατότητα που παρέχεται στους επιχειρηματίες να επιδοθούν σε εμπόριο πτυχίων. Την ίδια ανησυχία έχουν και όλες οι οικογένειες που σκέφτονται το εκπαιδευτικό μέλλον των παιδιών τους. Κι αυτό επειδή ο τρόπος με τον οποίο θα στηριχτούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα είναι «κόφτες», περιορισμός εισακτέων, δίδακτρα και οικονομικός στραγγαλισμός στα δημόσια.
Την ίδια ώρα, το σύνολο της κοινωνίας στενάζει από τις απανωτές ανατιμήσεις και το όργιο κερδοσκοπίας στα σούπερ μάρκετ. Το αν αυτό το κλίμα θα φτάσει να παράγει πολιτική δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και να υπονομεύει την πολιτική της κυριαρχία είναι κάτι που θα φανεί το επόμενο διάστημα. Όπως θα φανεί και η ικανότητα της αντιπολίτευσης να κεφαλαιοποιεί την κοινωνική δυσαρέσκεια και να συναντιέται με τις προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων.
