Γιατί το Κράτος Δικαίου περιορίζεται διαρκώς χωρίς ισχυρή αντίσταση; Μέχρι πού θα πάει αυτή η εξέλιξη; Τι θα προκύψει; Γιατί τόσο μεγάλο μέρος της κοινωνίας θεωρεί τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη τριτευούσης σημασίας αξίες που δεν την αφορούν; Πώς οι αντιδράσεις μετριάζονται και επιτρέπουν στις πολιτικές εξουσίες να συνεχίζουν το ξήλωμα θεσμών και κοινωνικών κατακτήσεων χωρίς σοβαρό κόστος; «Οι αντιδράσεις της κοινωνίας περιορίζονται με τη συστηματική χειραγώγηση από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Αυτά αποτελούν την αιχμή του δόρατος της επιδιωκόμενης πολιτικής επανα-κοινωνικοποίησης των ατόμων, προκειμένου να γίνει αποδεκτή η νέα νόρμα διακυβέρνησης. Ο κίνδυνος εδώ είναι το Κράτος Δικαίου, η οργανωτική δομή που υπηρετεί το έθνος, να μετεξελιχθεί σε κράτος των κυβερνώντων νομιμοποιώντας διαδικαστικά μία κατάσταση εθελούσιας υποτέλειας από πλευράς έθνους» έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ο Γιώργος Βοσκόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Πράγματι, αυτή είναι μία κρίσιμη παράμετρος. Ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης παλαιόθεν, και πριν από αυτόν ο πατέρας του, φίλος της φαμίλιας και κουμπάρος της Ντόρας, εισέβαλε στον χώρο εξαγοράζοντας τον ΔΟΛ (Το Βήμα, Τα Νέα, in.gr, πρακτορείο διανομής Τύπου). Στη συνέχεια έστησε νέο κανάλι, το Οne, και μετά απόκτησε και το Mega! Παράλληλα ελέγχει την εφημερίδα Παραπολιτικά και το ραδιόφωνό της. Φυσικά δεν πρόκειται για επενδυτικά επιχειρηματικά ανοίγματα, αφού αν υπάρχουν κέρδη στον τομέα αυτό, αυτά είναι περιορισμένα. Πρόκειται για επιταγές που το σύστημα Μητσοτάκη οφείλει να εξαργυρώνει. Μάλιστα, για να κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων η Ν.Δ. επανεκδόθηκε από τον συνεργάτη του Μαρινάκη η Απογευματινή και προστέθηκε άλλος ένας τίτλος, το Manifesto, ζημιογόνα έντυπα περιορισμένης κυκλοφορίας που χρηματοδοτούνται, άγνωστο με τι κεφάλαια, για λογαριασμό του Μαξίμου. Συνολικά, τα συστημικά μέσα ελέγχονται από τέσσερις εφοπλιστικές οικογένειες (Βαρδινογιάννηδες, Αλαφούζους, Κυριακού και Μαρινάκη), τον Ιβάν Σαββίδη και η ΕΡΤ από τον ίδιο τον Μητσοτάκη! Και η επιρροή τους δεν εξαντλείται στην ωραιοποίηση του έργου της κυβέρνησης ή στη σκληρή κριτική-πολεμική προς την αντιπολίτευση. Καθορίζουν τάσεις, μόδα, διασκέδαση, μουσική, πολιτιστικά κριτήρια, συμπεριφορές. Κάπως έτσι εξαφανίστηκαν από τον μπερλουσκονισμό η Αριστερά και η πρωτοπορία των γιγάντων κινηματογραφιστών της Ιταλίας.
Η κοινωνική διάβρωση αδυνάτισε μέχρι εξαφανίσεως τα μεγάλα παραδοσιακά ισχυρά συνδικάτα. Πού είναι η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, η ΟΜΕ ΟΤΕ, η ΟΤΟΕ (Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων) ή η ίδια η ΓΣΕΕ; Οι τεχνολογικές αλλαγές στην εργασία ήταν ραγδαίες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σήμερα Έλληνες οικοδόμοι. Επιπλέον, πολλοί κλάδοι, ιδίως στον πρωτογενή τομέα, στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε ξένους εργάτες.
Δεν τελειώνουμε, όμως, εδώ. Το πελατειακό κράτος γιγαντώθηκε αξιοποιώντας, πέρα από τους κυβερνητικούς μηχανισμούς, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου οι ψηφοθηρικούχαρακτήρα προσλήψεις γίνονται κυρίως με συμβάσεις ορισμένου χρόνου για να είναι αυτοί που προσλαμβάνονται διαρκώς εκβιάσιμοι. Έτσι το σύστημα Μητσοτάκη έχει φτιάξει ένα ποσοστό μπετόν αρμέ γύρω στο 30%. Το μεγαλύτερο, όμως, κατόρθωμα είναι ο περιορισμός των δύο κομμάτων της αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, και η παγίωση της εντύπωσης στην κοινή γνώμη ότι το μοναδικό κόμμα που μπορεί να κυβερνήσει είναι η Ν.Δ. Όμως αυτό που επιτρέπει ώστε όλες αυτές οι εκτροπές να μην έχουν το ανάλογο πολιτικό κόστος είναι η υποδούλωση της Δικαιοσύνης. Με τη βοήθεια επίορκων δικαστών, το διεθνές σκάνδαλο Novartis μετατράπηκε σε σκευωρία. Ναι, υπάρχει σκάνδαλο, έλεγε ο Άδωνης Γεωργιάδης, αλλά αυτό δεν αφορά πολιτικούς, αλλά τους γιατρούς! Μόνο που κανείς δεν λογοδότησε. Ούτε οι γιατροί. Το «οργουελικό» σύστημα παρακολούθησης πολιτικών, φίλων και αντιπάλων του πρωθυπουργού μέσω της ΕΥΠ που διέσυρε διεθνώς τη χώρα κουκουλώνεται με ευθύνη της Δικαιοσύνης. Το ίδιο συμβαίνει και με την τραγωδία στα Τέμπη.
Το ξήλωμα της δημόσιας Υγείας και της Παιδείας δεν τους αφορά όλους. Οι πλούσιοι και οι βολεμένοι, εκτός από τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, σύντομα θα έχουν και ιδιωτικά πανεπιστήμια και οι υπόλοιποι του 41%, ως πελάτες οι περισσότεροι, θα αναζητούν «κονέ» για να εξυπηρετηθούν. Και όσο στο ΠΑΣΟΚ περιμένουν απλώς να προσπεράσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι που έστησαν νέο αριστερό μαγαζί δεν βλέπουν τι γίνεται και πού πάει το πράγμα, τόσο θα παρατείνεται η κυριαρχία του συστήματος Μητσοτάκη, που ξεπουλά όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους.
Η προηγούμενη κρίση εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επόμενη κρίση δεν είναι μακριά. Ποιος θα ηγηθεί;
