Στην πρόσφατη συνέντευξή της στον Νίκο Χατζηνικολάου, η Έφη Αχτσιόγλου, για να δικαιολογήσει την αποχώρησή της από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., είπε: «Φανταστείτε να λάμβανα μια θέση, όπως τομεάρχης Οικονομικών ή Εργασιακών, και την επομένη να άκουγα τον κ. Κασσελάκη να λέει αυτά τα ανήκουστα (!) που είπε για τα εργασιακά στον ΣΕΒ». Κι επειδή αρκετοί από όσους αποχώρησαν, πριν μάλιστα από το Συνέδριο, προβάλλουν ως δικαιολογία τη συγκεκριμένη ομιλία, τη διάβασα πάλι προσεκτικά.
Τόνισε λοιπόν ο νέος πρόεδρος: «Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. περνάει στο επόμενο στάδιο της ιστορικής του πορείας, εκείνο μιας σύγχρονης Αριστεράς, που δεν δαιμονοποιεί τη λέξη “κεφάλαιο”, αλλά τη βλέπει ως ένα εργαλείο για ευημερία, για μείωση των τεράστιων ανισοτήτων μέσω μια ισχυρής ανάπτυξης». Πρόσθεσε ότι σ’ αυτό το νέο στάδιο της πορείας του κόμματος θα στελεχώσει την ομάδα του «με ικανούς ανθρώπους, που προέρχονται από την εργασία και την οικονομία, που έχουν ενσυναίσθηση και καθαρά χέρια και που θέλουν να προσφέρουν με ανιδιοτέλεια στον τόπο τους». Και συμπλήρωσε: «Η σύγχρονη Αριστερά αναγνωρίζει το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε και η λέξη “εργασία” πρέπει να είναι προτροπή για “συν-εργασία”, για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, στο οποίο οι εργαζόμενοι συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη της επιχείρησης. Η μεγάλη διαφορά μας από τη Ν.Δ. είναι ότι εμείς θεωρούμε την εργασία παραγωγική δύναμη, ότι η στήριξη των μισθών, η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και η μείωση των ανισοτήτων όχι μόνο συμβάλλουν, αλλά προστατεύουν την οικονομική ανάπτυξη».
Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί, ζούμε στον 21ο αιώνα, αυτόν της μεταβιομηχανικής εποχής, στην περίοδο όπου η κομμουνιστική Κίνα, επιλέγοντας την ελεύθερη οικονομία με μεγάλες επιχειρήσεις, έχει γίνει οικονομικός γίγαντας με τεράστια τεχνολογική και επιστημονική πρόοδο, με θεαματική βελτίωση του επιπέδου ζωής των πολιτών και σύντομα θα προσπεράσει σε όλους τους δείκτες τις ΗΠΑ. Ο Μάης του 1968, που γοητεύει ακόμα τον Ευκλείδη, είναι πλέον μισό αιώνα πίσω και στη Γαλλία η Αριστερά σήμερα διασπάται συνεχώς ανοίγοντας τον δρόμο προς την εξουσία στη Μαρίν Λεπέν! Από ποια διεθνή ανάλυση λοιπόν προέκυψε η αναγκαιότητα δημιουργίας ακόμα ενός μικρού, αριστερού στα λόγια σχήματος και για ποιον λόγο; Η απολυταρχική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν τους τρόμαξε! Τολμούν και λένε ότι μπορεί αποτελέσουν εναλλακτική λύση όταν στο κόμμα που δούλευαν απέτυχαν παταγωδώς στα καθήκοντά τους! Δυστυχώς, τα επιχειρήματα που αναζητούν για να δικαιολογήσουν την αποχώρησή τους είναι πολύ αδύναμα και σαφώς προσχηματικά. Αποφάσισαν λοιπόν να στήσουν το δικό τους «μαγαζί» για να κάνουν κουμάντο όπως θέλουν. Το πώς στελέχη μαθημένα στον φραξιονισμό μπορούν να δημιουργήσουν ενιαίο δημοκρατικό κόμμα είναι ζητούμενο. Η συναισθηματικού χαρακτήρα συμπάθεια πολλών ακολούθων δύσκολα θα βρει δικαίωση.
Μάλιστα, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το τι συνδέει τον «πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ» με την παρουσία και την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα αλλά και αν το κόμμα Νέα Αριστερά είναι ανοιχτό στον Αλέξη Τσίπρα, ο Αλέξης Χαρίτσης απάντησε: «Το κόμμα μας είναι μια νέα προσπάθεια. Δεν θέλουμε την αναπαλαίωση (!) του ΣΥΡΙΖΑ». Και από φρέσκο σχήμα των 11 στην πρώτη ονομαστική ψηφοφορία, ύστερα από αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για τα επίμαχα άρθρα του νομοσχεδίου για τους servicers (διαχειριστές κόκκινων δανείων) και την τροπολογία που θεσπίζει ακαταδίωκτο υπέρ των μελών του ΤΑΙΠΕΔ, 10 βουλευτές του ψήφισαν «παρών» σε τρία κρίσιμα άρθρα που προβλέπουν ακατάσχετο λογαριασμό των servicers, λειτουργία των servicers ως μη εποπτευόμενων από την ΤτΕ οργανισμών (!), παράταση των αδειών λειτουργίας των servicers χωρίς νέα δικαιολογητικά!
Το πρώτο μήνυμα από τη δημοσκόπηση που τους φέρνει στο 3,2%, με τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στο 14,7% και δεύτερο κόμμα, λέει πολλά. Υπήρχαν και άλλα όμως, όπως το ρεκόρ τηλεθέασης (πάνω από 2 εκατομμύρια τηλεθεατές!) της μεταμεσονύχτιας συνέντευξης του Στέφανου Κασσελάκη στον Ν. Χατζηνικολάου, που μάλιστα, λόγω του ενδιαφέροντος που προκάλεσε, επαναλήφθηκε έπειτα από μία μέρα, πράγμα πρωτοφανές για πολιτική συνέντευξη, όπως και η επόμενη συνέντευξή του στον Alpha, που επίσης «χτύπησε» πρωτιά, κάτι που δείχνει προς τα πού στέφεται το ενδιαφέρον της κοινωνίας. Τα λόγια είναι εύκολα, αλλά δεν παράγουν πολιτική χωρίς οργάνωση, σκληρή δουλειά και, κυρίως, χωρίς σύνδεση με την κοινωνία.
