Μπορεί η κυβέρνηση της Ν.Δ. να πανηγυρίζει για αύξηση στο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, η πραγματικότητα, ωστόσο, απέχει πολύ από χαρές και πανηγύρια.
Το 2022 η Ελλάδα βρέθηκε στην 3η θέση της Ευρώπης με 26,3% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας, με 2,7 εκατ. του πληθυσμού σε εξαθλίωση. Η Ελλάδα είναι 4η στην Ε.Ε. και 2η στην Ευρωζώνη σε παιδική φτώχεια (32%). Είναι 1η στην Ευρωζώνη σε ποσοστό φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού σε ηλικίες 18+ σε ποσοστό 27,5% του πληθυσμού!
Την ώρα, λοιπόν, που οι οικογένειες γονατίζουν από την ακρίβεια, η αύξηση του 8% είναι ψίχουλα και εμπαιγμός των πολιτών. Στην πράξη σημαίνει στο εξής 216 ευρώ, αντί για 200 ευρώ που ήταν μέχρι σήμερα τον μήνα για μονοπρόσωπο νοικοκυριό, 108 ευρώ αντί 100 ευρώ για κάθε επιπλέον ενήλικο μέλος και 54 ευρώ αντί 50 ευρώ για κάθε ανήλικο μέλος.
Η Ελλάδα βρίσκεται στη 16η θέση της Ευρώπης σε ύψος Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
Μάλιστα, ενώ το «κατώφλι της φτώχειας», με βάση την ΕΛΣΤΑΤ και τις προϋποθέσεις SILC της Eurostat, ανέρχεται στο ποσό των 5.712 ευρώ ετησίως για μονοπρόσωπο νοικοκυριό και σε 11.995 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών, η ΚΥΑ προβλέπει εισοδηματικά όρια για μονοπρόσωπο νοικοκυριό 1.296 ευρώ, για νοικοκυριό αποτελούμενο από τρία ενήλικα μέλη ή δύο ενήλικα και δύο ανήλικα μέλη ή μονογονεϊκή οικογένεια με τρία ανήλικα μέλη 2.592 ευρώ.
Οι αξίες αυτές δεν ανταποκρίνονται καν στο ενωσιακό στάνταρ για το κατώτατο κοινωνικό εισόδημα που προβλέπει να είναι στο 40% του διάμεσου διαθέσιμου εισοδήματος. Απέχουν και από τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης (ΕΛΣΤΑΤ) και παραμένουν βασικά κριτήρια σε διατάξεις νόμων που αφορούν το ιδιωτικό χρέος και την υπερχρέωση.
Επίσης, αγνοείται η πρόταση της Κομισιόν (28/9/22) σχετικά με ένα επαρκές ελάχιστο εισόδημα που εγγυάται την ενεργό ένταξη, όπου και εξηγείται πώς τα κράτη-μέλη μπορούν να εκσυγχρονίσουν τα συστήματα ελάχιστου εισοδήματός τους ώστε να περιορίσουν τη φτώχεια και να προωθήσουν την ένταξη στην αγορά εργασίας.
Προστατεύει τους ισχυρούς
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν ενδιαφέρεται για το πώς επιβιώνουν τα ελληνικά νοικοκυριά ενώ η ακρίβεια και ο πληθωρισμός καλπάζουν ασταμάτητα. Αντί να εφαρμόσει πολιτικές για την αντιμετώπισης της ακρίβειας, αντί ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές πρακτικές να επιδιώξει τη σύγκλιση κατώτατου μισθού και του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος τουλάχιστον με τον μ.ό. της Ε.Ε. στις προκλήσεις (που θέτει πολύ ενεργά από το 2022 η σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με βάση τον Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων), επιλέγει να προστατεύει τα μεγάλα ισχυρά συμφέροντα που κερδοσκοπούν καθημερινά εις βάρος της πλειονότητας των πολιτών.
Στους ευάλωτους επιφυλάσσει ψίχουλα, ως φύλλο συκής της ανάλγητης πολιτικής της.
Το Ελάχιστο Εγγυημένο Eισόδημα (ΕΕΕ) είναι στην πραγματικότητα το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) που είχαμε σχεδιάσει και υλοποιήσει ως κυβέρνηση κάτω από τα ασφυκτικά όρια που επέβαλαν τα Μνημόνια, με το οποίο είχαμε αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια στη χώρα μας κατά τη διάρκειά τους. Είχαμε συνδέσει το ΚΕΑ με μια σειρά δράσεων που είχαν στόχο την επανένταξη στην αγορά εργασίας και στην επανίδρυση ενός κοινωνικού κράτους για όλους στο τέλος της πρωτοφανούς κρίσης.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. άλλαξε απλώς το όνομα χωρίς καμία βελτίωση και ενώ δεν υπάρχουν πλέον οι δημοσιονομικοί περιορισμοί που υπήρχαν τότε.
Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προτείνει έναν συνδυασμό πολιτικών για περιορισμό της φτώχειας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω της καλά αμειβόμενης εργασίας, σταματώντας την άδικη φοροαφαίμαξη με μείωση των έμμεσων φόρων που λεηλατούν το εισόδημα των πολιτών, αποτελεσματικές παρεμβάσεις στην αγορά και πάταξη της αισχροκέρδειας.
Η στήριξη των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με ένα πραγματικό δίχτυ κοινωνικής προστασίας, με στόχο τη ραγδαία μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, είναι προτεραιότητά μας.
Το κράτος πρόνοιας μπορεί να εγγυηθεί την αναβάθμισης της ποιότητας ζωής και την ισότητα στις ευκαιρίες.
* Η Κατερίνα Νοτοπούλου είναι βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ
