Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος όσοι, μετά τα όσα πρωτοφανή έγιναν στη Βουλή, έσπευσαν να μιλήσουν για κρίση και διάλυση του κόμματος των Σπαρτιατών. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται καθόλου για διάλυση. Αυτό που συμβαίνει είναι μια σύγκρουση ανάμεσα στον αρχηγό του κόμματος Βασίλη Στίγκα και στον φυλακισμένο φασίστα Ηλία Κασιδιάρη. Όλοι οι βουλευτές των Σπαρτιατών είναι με τον Κασιδιάρη, τον οποίο αναγνωρίζουν ως πραγματικό τους αρχηγό. Το μόνο ισχυρό χαρτί που έχει στα χέρια του ο Στίγκας είναι η κρατική επιχορήγηση, η οποία ανέρχεται σε 1, μπορεί και 2 εκατομμύρια τον χρόνο.
Είναι πολλά λεφτά για ένα ανύπαρκτο κόμμα. Οι Σπαρτιάτες δεν κατέβηκαν στις πρώτες εκλογές τον Μάιο. Στις δεύτερες, του Ιουνίου, ήρθαν πέμπτο κόμμα, με ποσοστό 4,68% και περίπου 245.000 ψήφους, εκλέγοντας 12 βουλευτές. Ακόμα και τότε δεν ήταν σε θέση να κατεβάσουν πλήρεις συνδυασμούς. Με εξαίρεση τη Β΄ Θεσσαλονίκης, όπου κατέβασαν τρεις υποψήφιους, σε όλες τις υπόλοιπες περιφέρειες κατέβασαν από έναν.
Για τα μάτια του Κασιδιάρη και της κρατικής επιχορήγησης
Η κρίση στο κόμμα των Σπαρτιατών ξεκίνησε στις αρχές του Αυγούστου, όταν ο βουλευτής του κόμματος Κωνσταντίνος Φλώρος εξέφρασε από το βήμα της Βουλής την υποστήριξή του στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη για τον Δήμο Αθηναίων. Ο Στίγκας είχε ο ίδιος ευχαριστήσει τον Κασιδιάρη το βράδυ των εκλογών για την υποστήριξη που έβαλε το ανύπαρκτο κόμμα του στη Βουλή, εκ των υστέρων, όμως, φοβάται μήπως τα πολλά-πολλά με τον καταδικασμένο νεοναζί ενεργοποιήσουν ρήτρες που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την κρατική επιχορήγηση. Είχε αποδοκιμάσει τότε τον Φλώρο, για να δεχτεί αμέσως την πρωτοφανή επίθεση και των 11 βουλευτών του. Πριν από περίπου μία εβδομάδα, οι 11 έσυραν τον Στίγκα σε μια επίσημη ανακοίνωση του κόμματος υπέρ της υποψηφιότητας του κατάδικου, φαίνεται όμως πως η κρίση έχει πάρει διαστάσεις, αφού στην προχθεσινή συζήτηση αρχηγών στη Βουλή ο Στίγκας εμφανίστηκε μόνος του, χωρίς κανένας από τους βουλευτές του να τον πλαισιώνει.
Η κατάσταση μοιάζει εξαιρετικά περίπλοκη. Οι 11 μπορούν άνετα να σχηματίσουν δική τους Κοινοβουλευτική Ομάδα, δεν θα το κάνουν όμως, γιατί δεν θα έχουν δικαίωμα στο κρατικό χρήμα. Από τη δική του πλευρά, ο Στίγκας χρειάζεται 4 βουλευτές για να διατηρήσει τα δικαιώματα του κοινοβουλευτικού κόμματος. Αυτός είναι ο λόγος που από τους 11 διέγραψε μόνο 3: τον εκπρόσωπο Τύπου, τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο και τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Σπαρτιατών. Ελπίζει πως από τους υπόλοιπους, οι οποίοι παραμένουν στο κόμμα, κάποιοι θα πειστούν να σταματήσουν να τρέχουν πίσω από τον Κασιδιάρη και να ταχθούν με τη δική του πλευρά. Τα λεφτά είναι πολλά.
Νονοί και μπράβοι
Η μόνη περίπτωση να πάρει ο Κασιδιάρης την Κοινοβουλευτική Ομάδα των Σπαρτιατών μαζί με την κρατική επιχορήγηση είναι να αφαιρεθεί από τον Στίγκα η ηγεσία μέσα από συνέδριο του κόμματος και ο τίτλος να περάσει στους δικούς του. Ο Στίγκας έλεγε στους διαδρόμους της Βουλής ότι βομβαρδίζεται με αιτήσεις εγγραφής στο κόμμα που καθημερινά φτάνουν έως και τις 300. Εννοείται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψει τη διεξαγωγή συνεδρίου. Ο τίτλος και τα οικονομικά του κόμματος βρίσκονται στα χέρια του κι αυτό αρκεί. Μόνο με εκφοβισμό θα μπορούσε να κάνει πίσω, κι αυτός είναι ο λόγος που προχθές, από το βήμα της Βουλής, μίλησε για μαφιόζους και μπράβους που τον απειλούν δείχνοντας προς τις φυλακές Δομοκού.
Ο φασισμός ετοιμάζεται να ξανασηκώσει κεφάλι
Πίσω από όλα αυτά η κατάσταση είναι εξαιρετικά ανησυχητική. Ο Κασιδιάρης, στην προσπάθειά του να παρακάμψει τα εμπόδια που έθεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην εκλογική του κάθοδο, έδειξε ότι έχει ισχυρές διασυνδέσεις με απόστρατους, ακόμα και με πρώην ανώτατους δικαστικούς, ενδεχομένως δε να διαθέτει και στήριξη ισχυρών οικονομικών παραγόντων. Στη συνέχεια, μία και μόνη δήλωσή του ήταν αρκετή για να πάρει σχεδόν 250.000 ψήφους ένα εντελώς ανύπαρκτο κόμμα. Κι αυτό ακριβώς επειδή είναι αυτός που είναι: αρχηγός ενός οργανωμένου στρατού από μαχαιροβγάλτες με αγκυλωτούς σταυρούς ζωγραφισμένους πάνω του. Τώρα ετοιμάζεται να καταγράψει την πολιτική του δύναμη στις εκλογές για τον Δήμο Αθηναίων.
Είναι προφανές ότι η κρίση στην κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα ευνοεί την Ακροδεξιά. Τα υψηλά ποσοστά (7,56%) των ανύπαρκτων Σπαρτιατών στη Δυτική Αττική είναι η ασφαλέστερη απόδειξη. Το συστηματικό ξέπλυμα της ναζιστικής δράσης από τα κανάλια, το χαϊδολόγημα της Ακροδεξιάς από τον Μητσοτάκη και η προσχηματική θεωρία των δύο άκρων κανονικοποιούν τον φασισμό της αρβύλας και του κουστουμιού και δίνουν αέρα στα πανιά του. Η αναχαίτιση του φασισμού, η αποκοπή του από τις κοινωνικές μάζες και η πολιτική του συντριβή ήταν και παραμένει υπόθεση των δυνάμεων της Αριστεράς και της μαχόμενης Δημοκρατίας. Το να το θυμόμαστε ίσως επισπεύσει και κάνει πιο γόνιμες τις διαδικασίες της ανασυγκρότησης.
