Αλήθεια, πιστεύει κανείς ειλικρινά ότι «όργανα» ήταν μόνο οι εφημερίδες των κομμουνιστικών κομμάτων; Τα Νέα, για παράδειγμα, του Κασιμάτη, του Κανέλη, του Παπαχρήστου, του Πρετεντέρη δεν είναι κανενός όργανο; Ας μας πει, λοιπόν, κάποιος που τα διαβάζει πώς έχει ενημερωθεί για την τιμωρητική δίωξη Βαξεβάνη-Παπαδάκου ή για τους συνεργάτες του Γεωργιάδη που πάνε για κακούργημα. Το θέμα με τις εφημερίδες όπως Τα Νέα είναι ότι έχουν εξαιρετικά πλούσια δημοσιογραφική ύλη. Ωραία, λοιπόν, ας έχει και η ΑΥΓΗ οκτώ άτομα αθλητικό τμήμα, όπως οι εφημερίδες κύρους. Αυτό είναι που χρειάζεται;
Κατατέθηκε η άποψη ότι η εφημερίδα πρέπει να προσεγγίσει τη μεσαία τάξη. Να το συζητήσουμε. Αλλά να ξέρουμε για ποια κεντροαριστερή μεσαία τάξη μιλάμε. Γιατί υπάρχουν κεντροαριστεροί που πιστεύουν σοβαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπονομεύει τους θεσμούς και το πολίτευμα επειδή ο Πολάκης παρατήρησε αστυνομικό σε ψαροταβέρνα. Εμείς απευθυνόμαστε σε πολίτες με δημοκρατικές και προοδευτικές ευαισθησίες, αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και κριτική σκέψη. Άρα το ζητούμενο δεν είναι να απευθυνθούμε σ’ αυτούς. Είναι να τους προσελκύσουμε.
Επομένως, θέλουμε μια εφημερίδα που να πατάει γερά στις ιδέες και τις αξίες της, να τις υπερασπίζεται με συνέπεια και να τις εξηγεί καλά στον κόσμο. Αν αυτό το ονομάζεις παλαιοκομματικό κατάλοιπο, η κουβέντα πάει περίπατο.
Το ερώτημα δεν είναι, λοιπόν, αν χρειαζόμαστε την ΑΥΓΗ. Τη χρειαζόμαστε. Το βασικό θέμα είναι αν επιτελεί σωστά τον ρόλο της: να προσελκύει και να συσπειρώνει τους αναγνώστες γύρω από το περιεχόμενό της και να είναι όσο πιο επιδραστική γίνεται. Και, επιπλέον, να είναι σταθεροποιημένη και βιώσιμη.
Κανείς δεν θέλει μια ΑΥΓΗ που να γίνεται θέμα συζήτησης για το ποσοστό της κομματικής επιχορήγησης που απορροφά. Ακριβώς γι' αυτό προσπαθούμε να αυξήσουμε τους συνδρομητές μας. Και ακριβώς γι' αυτό νιώθουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στον κόσμο της Αριστεράς που τις τελευταίες ημέρες έχει αναλάβει τόσο δραστήρια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση. Για να έχει η Αριστερά τη φωνή που της αξίζει.
