Βγήκε η πρώτη γραμμή για το ασφαλιστικό. Ο κουμπαράς και το επικουρικό μοντέλο Σουηδίας.
Με κουμπαράδες και Σουηδίες πάνε να το περάσουν στον κόσμο.
Για αρχή αυτό. Μόλις αρχίσουν οι αντιδράσεις, θα σκληρύνει η γραμμή.
Να πούμε δυο πράγματα ως αναδρομή. Δέκα ημέρες πριν από τις εκλογές του 2019 η ΑΥΓΗ είχε αποκαλύψει το σχέδιο της Ν.Δ. για το ασφαλιστικό.
Ο Μητσοτάκης είχε παρουσιάσει ήδη το προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. και στο ασφαλιστικό δεν είχε κάνει την παραμικρή αναφορά.
Τώρα ισχυρίζεται πως ήταν προεκλογική του δέσμευση.
Για ασφαλιστικό ο Μητσοτάκης δεν μίλησε ποτέ σε εκείνες τις εκλογές. Είχε μιλήσει μόνο τον Φεβρουάριο του 2019, στις ασφαλιστικές εταιρείες.
Εκεί βέβαια δεν έλεγε για κουμπαράδες και Σουηδίες. Έλεγε τι ωραίες δουλειές που τους ανοίγει.
Παράλληλα, οι τεχνοκράτες του Μητσοτάκη -που πάνω - κάτω ήταν και τεχνοκράτες του Σημίτη- έκαναν συσκέψεις με στελέχη ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Ούτε εκεί ακούστηκαν κουμπαράδες και Σουηδίες. Συζητούσαν μόνο την προοπτική «να δημιουργηθεί χώρος για τη ζήτηση ιδιωτικών ασφαλιστικών προϊόντων».
Έλεγαν επίσης ότι με το σύστημα ιδιωτικής επικουρικής ασφάλισης «ο εργαζόμενος γίνεται συμμέτοχος του ρίσκου» και επί της ουσίας «γίνεται μέτοχος».
Τώρα είναι πολύ πιο μετρημένοι και προσεκτικοί μ’ αυτά. Και η λέξη «ρίσκο» δεν ακούγεται καθόλου.
Τμήματα πρακτικών από αυτές τις συσκέψεις αποκάλυψε η ΑΥΓΗ και τους τα έκανε μαντάρα.
Η τότε εκπρόσωπος της Ν.Δ. Σοφία Ζαχαράκη δήλωσε ότι όλα είναι fake news.
O Σταϊκούρας είπε ότι η ένταξη σε ιδιωτική ασφάλιση θα ήταν προαιρετική.
Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είπε επίσης ότι όλα είναι fake news, αλλά δεν τα είχε διαβάσει - ένας χοντροκομμένος τρόπος να αμυνθείς, αλλά να μην διαψεύσεις τίποτα.
Τελικά είχε βγει στο φέισμπουκ ο Πέτσας, που ήταν τότε διευθυντής του γραφείου του Μητσοτάκη, και είχε επιβεβαιώσει ότι όλα όσα είχαμε γράψει για τα σχέδιά τους ήταν αλήθεια.
Αυτή ήταν και η μοναδική (ημι)επίσημη τοποθέτηση της Ν.Δ. πάνω στο θέμα προεκλογικά.
Μόνο που έλεγε πονηρά ότι ο επικουρικός πυλώνας θα είναι «ή δημόσιος, ή ιδιωτικός».
Και ότι αυτοί που δούλευαν το σχέδιο δεν ήταν Ν.Δ. - λες και έχει διαφορά.
Έγραφε και διάφορα αυθαίρετα, όπως π.χ. ότι με την ιδιωτικοποίηση η μέση επικουρική σύνταξη από 189 ευρώ θα πήγαινε στα 513.
Άγνωστο πού έβγαζε αυτά τα νούμερα, αφού στην ιδιωτική επικουρική ασφάλιση δεν έχεις ιδέα τι σύνταξη θα πάρεις.
Και ο ασφαλισμένος «αποκτά πλήρη έλεγχο των χρημάτων του, που του ανήκουν, αποταμιεύονται, επενδύονται, γεννάνε...».
Γεννάνε. Μάλιστα. Τόση κοροϊδία στον κόσμο.
Επί της ουσίας, υπάρχουν ορισμένα ερωτήματα:
Πρώτον, αυτό που είπαμε και πιο πάνω: με την ανάθεση της επικουρικής ασφάλισης σε ιδιώτες κανένας εργαζόμενος δεν ξέρει τι σύνταξη πρόκειται να πάρει.
Άρα το ενδεχόμενο να τον ρίξει η ασφαλιστική είναι σοβαρό. Αφού, μάλιστα, όσα λιγότερα του επιστρέψει τόσο μεγαλύτερο κέρδος θα έχει.
Κι αυτό είναι χειρότερο όταν τον υποχρεώνουν να το κάνει. Να «συμμετάσχει στο ρίσκο» και «να γίνει μέτοχος» με το ζόρι.
Δεύτερον, τι θα γίνει αν τα λεφτά των εισφορών χαθούν στις χρηματαγορές. Γιατί χάνονται στις χρηματαγορές λεφτά, ο κόσμος το γνωρίζει. Δεν «γεννάνε» μόνο.
Και, τρίτον, τι θα γίνει αν οι εταιρείες χρεοκοπήσουν. Γιατί και αυτό συμβαίνει.
Η μόνη απάντηση που δίνουν είναι ότι ο εργαζόμενος σε κάθε περίπτωση θα πάρει πίσω το κεφάλαιό του. Δηλαδή επικουρική σύνταξη για δύο χρόνια.
