Όσοι διαφωνούν με το νομοσχέδιο για την εργασία, είναι συντηρητικοί και δεν αντιλαμβάνονται τις σύγχρονες ανάγκες, είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός στη Βουλή! Εκσυγχρονισμός λοιπόν το δικαίωμα του εργοδότη να καθορίζει το ωράριο εργασίας των υπαλλήλων του, να αποφασίζει αυτός για τις (απλήρωτες) υπερωρίες που μπορεί να τεντώσουν το ωράριο εργασίας σε δέκα ώρες την ημέρα και βάλε.
Εκσυγχρονισμός και η κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας υπέρ των ατομικών συμφωνιών, που σημαίνει ότι ο εργοδότης σού λέει: Τόσα δίνω, τόσες ώρες θα δουλεύεις και άμα σου αρέσει, και εσύ, εάν έχεις βιώσει την ανεργία επί μακρόν, έχεις δικαίωμα να του πεις: Τόσα θέλω για το οκτάωρο, τόσα για τις υπερωρίες και άμα θέλεις.
Παράλληλα, καταργούν ουσιαστικά και το δικαίωμα της απεργίας τόσο στον δημόσιο τομέα όσο και στον ιδιωτικό, θεσπίζοντας κανόνες που εξουδετερώνουν τις διοικήσεις των συνδικάτων να αποφασίζουν, υποχρεώνοντάς τες σε μαραθώνιες διαδικασίες, που όταν και εάν ολοκληρωθούν, μπορεί να μην έχει πλέον νόημα η απεργία. Απαιτούν για τις αποφάσεις τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων στον κλάδο ή την επιχείρηση, χωρίς να θεσπίζουν την υποχρέωση ένταξης όλων στο σωματείο της προτίμησής τους.
Με λίγα λόγια, περιορίζουν έως εξαφάνισης την ισχύ της ενότητας των εργαζομένων και του συνδικαλισμού, προσφέροντας εκβιάσιμους εργαζόμενους, υποχρεωμένους λόγω ανάγκης να αποδεχτούν ατομικές συμφωνίες.
Ας μην γελιόμαστε. Το νομοσχέδιο αυτό δεν συντάχθηκε στο υπουργείο Εργασίας. Στα γραφεία του ΣΕΒ φτιάχτηκε, με την άδεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, και ανατέθηκε στον υπουργό να το καταθέσει προς ψήφιση. Και είναι τόσο άπληστοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι η αφαίρεση μεγάλου μέρους των εισοδημάτων των νοικοκυριών από την εργασία, με περιορισμό και του κοινωνικού κράτους, οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση, χρεοκοπίες και φτώχεια.
Και για τις σύγχρονες -υποτίθεται- ανάγκες της χώρας, η κυβέρνηση διαλύει την Παιδεία, περιορίζει τις επιστημονικές αναζητήσεις, τη σημασία και την αξία των τεχνολογικών καινοτομιών στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών και την ανάγκη για απαιτητικούς πολίτες και εργαζόμενους υψηλής κατάρτισης και εξειδίκευσης με αντίστοιχες αμοιβές.
Η χώρα υποβιβάζεται στην κατηγορία των χωρών φτηνής εργασίας, χάνει το τρένο της ανταγωνιστικότητας, έχοντας μάλιστα και περιορισμένη πολιτική και οικονομική επιρροή στα Βαλκάνια, προσφέροντας χώρο για οικονομική διείσδυση και επιρροή στην Τουρκία, ακόμα και σε χώρες που μας ήθελαν για κύριο εταίρο, όπως η Βόρεια Μακεδονία.
Έχουν αποδεχτεί το σχέδιο για ιδιωτικοποίηση ολόκληρης της χώρας. Τη μετατροπή της δημοκρατίας σε «παλατινάτο». Οι ελληνικές επιχειρήσεις, όσες έχουν απομείνει, ξεπουλιούνται. Οι εγχώριες ελίτ ρευστοποιούν και φεύγουν. Η χώρα εξαρτάται πλέον ασφυκτικά από τις εισαγωγές πρώτων υλών, ακόμα και σε προϊόντα που είχε επάρκεια, όπως τα κρέατα και τα γαλακτοκομικά! Αν μάλιστα λόγω συνθηκών ο τουρισμός περιοριστεί, η χώρα θα καταρρεύσει.
Και δεν είναι μόνο η πανδημία και οι δυσκολίες που προκύπτουν από την ανικανότητα και τη διαφθορά των δημοσίων υπηρεσιών να ελέγχουν την εφαρμογή των απαραίτητων πρωτοκόλλων λειτουργίας σε μαζικούς χώρους. Καθώς ποτέ δεν υπήρξε σχέδιο μακράς πνοής και βιώσιμης ανάπτυξης, η κλιματική αλλαγή στην εύθραυστη Μεσόγειο δεν είναι πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Αξιοποίησαν την πανδημία για να χειριστούν τις δημόσιες δαπάνες χωρίς έλεγχο, αποφεύγοντας τις εκ του νόμου διαδικασίες που απαιτούνται, και δεν πτοούνται από τους ελέγχους που εντοπίζουν στοιχεία από το εξελισσόμενο πλιάτσικο. Άλλωστε οι χορηγοί τους, που κυριαρχούν στην ενημέρωση, κρύβουν συστηματικά κάθε ενοχλητική είδηση.
Παράδειγμα: Από την ετήσια έκθεση της υπηρεσίας της Ε.Ε. για την καταπολέμηση της απάτης (OLAF) εντοπίστηκε αριθμός - ρεκόρ παρατυπιών στην Ελλάδα, το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. (!), καθώς εντοπίστηκαν 277 παρατυπίες με επίπτωση 4,37% επί της απόδοσης των παραδοσιακών ίδιων πόρων στον προϋπολογισμό. Οι 16 έκλεισαν με συστάσεις που αντιστοιχούν στο 18,23% των ίδιων πόρων που τελικά συλλέχθηκαν και αποτελεί το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε.
Για να υλοποιήσουν το σχέδιο πολιτικής κυριαρχίας τους, αναπτύσσουν στο μάξιμουμ τις πελατειακές σχέσεις για εξεύρεση εργασίας και υλοποίηση προσωπικών και επιχειρηματικών αιτημάτων, κατεδαφίζοντας την αξιοκρατία και φουντώνοντας τη διαφθορά. Τη σημαία, όπως είπε και ένας μέγας χορηγός, την έχουν χεσμένη!
