Είναι ένοχοι και το παραδέχονται προκαταβολικά βάζοντας ταφόπλακα στη λογοδοσία των διοικητικών πολιτικών στελεχών. Με μια τροπολογία ντροπιαστική για τη δημοκρατία χρησιμοποιούν ως ασπίδα τους λοιμωξιολόγους και τους άλλους ειδικούς για να διασωθούν. Με πρόσχημα την «ανεξαρτησία των ειδικών» και το γεγονός ότι δεν ασκούν διοίκηση οι λοιμωξιολόγοι καλύπτονται επί της ουσίας οι γενικοί γραμματείς και τα πολιτικά στελέχη του υπουργείου Υγείας.
Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το ακαταδίωκτο δεν περιορίζεται στους επιστήμονες, αλλά αφορά τα πολιτικά στελέχη των τριών επιτροπών. Βασικότερο όμως είναι το ότι δεν τους επιτρέπεται να καταθέσουν ως μάρτυρες. Δηλαδή καμία επιτροπή της Βουλής, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να τους καλέσει ούτε καν για να λάβει τη γνώμη τους.
Η κυβέρνηση ουσιαστικά δηλώνει ένοχη με αυτή την προκαταβολική συγκάλυψη. Η σκανδαλώδης αυτή τροπολογία έρχεται να προστεθεί στο πέπλο σιωπής που έχει επιβάλει από την αρχή της πανδημίας. Τα πρακτικά της επιτροπής δεν δίνονται στη δημοσιότητα. Τα ρεπορτάζ από τα νοσοκομεία είναι ανύπαρκτα, ενώ όποιος γιατρός έχει το θάρρος να πει την αλήθεια διώκεται.
Η εγκληματική τους πολιτική επιλογή να μην ενισχύσουν το ΕΣΥ τους αφήνει εκτεθειμένους, με τη χώρα να μετράει 9.000 θανάτους από την αρχή της πανδημίας, κυρίως σε ασθενείς εκτός ΜΕΘ. Η τροπολογία έρχεται να σφραγίσει τα ένοχα κυβερνητικά μυστικά και να διασφαλίσει ότι τα εγκληματικά λάθη τους θα μείνουν στο σκοτάδι.
Δεν είναι απλά ντροπή το να κρύβονται οι ανεύθυνοι. Αυτό ήταν αναμενόμενο. Αλλά είναι ύψιστη πολιτική αλητεία αυτοί που έκαναν πολιτική σημαία τους την τυμβωρυχία να επιβάλλουν με τέτοιο θράσος ομερτά επιχειρώντας να κάνουν συνενόχους τους επιστήμονες με την πρόφαση ότι τους προστατεύουν.
Γελοιοποιούν τους θεσμούς και το πρόβλημα είναι ότι δεν βουλιάζουν μόνο οι ίδιοι στην αναξιοπιστία, αλλά, προκειμένου να καλυφθούν, διασύρουν την υψηλού επιπέδου επιστημοσύνη της χώρας ώστε κανείς πλέον να μην τους εμπιστεύεται. Όταν η πολιτική ευθύνη αποδίδεται ή όχι με βάση το ενίοτε ειδικό καθεστώς, τότε θεσμοθετούνται η ατιμωρησία και η αδιαφάνεια.
Την ίδια ώρα στο Mega προβάλλουν σε πρώτο πλάνο το δάκρυ της Παναγιάς και προσπαθούν με κομπογιαννιτισμό να ξεγελάσουν τον πόνο φτωχών και ψυχολογικά εξουθενωμένων ανθρώπων. Δεν υπάρχουν λόγια ούτε όριο στην κατάντια τους...
